‘Toen mijn zus zes jaar oud was, werd ze aangevallen, belaagd, door drie Dreuzeljongens. Ze hadden haar zien toveren, zien spioneren door de heg in de achtertuin: ze was een kind, ze kon het niet beheersen, geen heks of tovenaar kan dat op die leeftijd. Wat ze zagen maakte ze bang, denk ik. Ze drongen zich een weg door de heg, en toen ze de truc niet kon laten zien, lieten ze zich een beetje meeslepen om de kleine freak te stoppen.’
Harry Potter and the Deathly Hallows
De brute aanval op de jonge Ariana liet haar getekend en beschadigd achter, mentaal onstabiel en bang om magie te bedrijven. Haar krachten ‘keerden zich naar binnen’, wat uiterst gevaarlijk was. Aberforth beschreef haar meestal als ‘lief, en bang, en ongevaarlijk’, maar als ze overstuur of boos was, ontplofte de magie uit haar en werd ze ‘vreemd en gevaarlijk’.
Het rimpeleffect van de aanval op de arme Ariana verspreidde zich tot in alle hoeken van de familie. Haar vader, Percival Perkamentus, ging achter de Dreuzeljongens aan en werd naar Azkaban gestuurd omdat hij hen had aangevallen. Percival onthulde nooit waarom hij het deed, maar vreesde dat als het Ministerie zou weten dat Ariana gek was geworden door wat er was gebeurd, ze de rest van haar leven in St Mungo’s Hospital for Magical Maladies and Injuries zou doorbrengen.
Na Percivals gevangenschap verhuisde zijn vrouw Kendra Perkamentus het gezin van Mould-On-The-Wold, waar de aanval plaatsvond, naar Godric’s Hollow, waar ze haar dochter grotendeels geheim hield en haar alleen in het holst van de nacht naar buiten liet gaan.
In Rita Skeeter’s biografie, Het leven en de leugens van Albus Perkamentus, suggereerde zij dat het Kendra’s schaamte was dat zij een Squib – een heks of tovenaar zonder magische vermogens – had voortgebracht, die haar ertoe aanzette haar dochter uit de publieke belangstelling te houden. Zij beweert dat toen Albus en Aberforth gevraagd werd waarom hun zus niet op Zweinstein zat, zij van hun moeder geleerd hadden te zeggen: ‘Mijn zus is te zwak voor school.’
Natuurlijk was het niet een gebrek aan magische bekwaamheid, maar eerder het bestaan van een flinke hoeveelheid oncontroleerbare magie die aan de basis lag van Ariana’s opsluiting. Vlak nadat Albus was afgestudeerd en vlak voordat hij met zijn vriend Elphias Doge een wereldreis zou gaan maken, overleed zijn moeder Kendra aan de gevolgen van een van Ariana’s magische uitbarstingen.
‘Toen ze veertien was… zie je, ik was er niet bij,’ zei Aberforth. Als ik er wel was geweest, had ik haar kunnen kalmeren. Ze had een van haar woedeaanvallen, en mijn moeder was niet zo jong als zij, en … het was een ongeluk. Ariana kon het niet beheersen. Maar mijn moeder werd gedood.’
Harry Potter and the Deathly Hallows
Albus annuleerde zijn reis en keerde terug naar huis om voor Ariana te zorgen, terwijl hij erop stond dat zijn jongere broer Aberforth verder zou studeren aan Zweinstein. Maar de tiener Albus, die zijn reizen en zijn briljante carrière had gepland, had er een hekel aan gebonden te zijn aan een huis in Godric’s Hollow en een zus die constante zorg nodig had.
‘Ik heb er een hekel aan, Harry.’
Perkamentus verklaarde het kaal, kil. Hij keek nu over Harry’s hoofd heen, in de verte.
‘Ik was begaafd, ik was briljant. Ik wilde ontsnappen. Ik wilde schitteren. Ik wilde glorie.
‘Begrijp me niet verkeerd,’ zei hij, en pijn doorkruiste zijn gezicht, zodat hij er weer stokoud uitzag. Ik hield van hen. Ik hield van mijn ouders, ik hield van mijn broer en mijn zus, maar ik was egoïstisch, Harry, egoïstischer dan jij, die een opmerkelijk onzelfzuchtig persoon is, je ooit zou kunnen voorstellen.
‘Zodat ik, toen mijn moeder stierf en ik de verantwoordelijkheid kreeg over een beschadigde zus en een eigenzinnige broer, woedend en verbitterd terugkeerde naar mijn dorp. Gevangen en verspild, dacht ik! En toen kwam hij natuurlijk…’
Harry Potter and the Deathly Hallows
‘Hij’ is natuurlijk Gellert Grindelwald, de briljante tovenaar die misschien wel de titel van de kwaadaardigste tovenaar van de afgelopen honderd jaar had verdiend als Voldemort hem een generatie later niet had gepasseerd.
Gellert raakt bevriend met de 17-jarige Albus als hij in de zomer na Kendra’s dood bij zijn oudtante Bathilda Bagshot komt logeren. Het tweetal wordt onafscheidelijk als ze ideeën delen voor ‘een nieuwe tovenaarsorde’ en een gedeelde obsessie vormen voor Hallows. Maar Aberforth vond dat Albus’ vriendschap met Grindelwald Ariana had verwaarloosd. Hij daagde hen beiden uit en een ruzie mondde uit in een gevecht met verwoestende gevolgen.
‘…Ik haalde mijn toverstok tevoorschijn, en hij de zijne, en ik kreeg de Cruciatusvloek over me uitgesproken door de beste vriend van mijn broer – en Albus probeerde hem tegen te houden, en toen duelleerden we alledrie, en de knipperende lichten en de knallen maakten haar van streek, ze kon er niet tegen -‘
De kleur trok uit Aberforths gezicht alsof hij een dodelijke wond had opgelopen.
‘- en ik denk dat ze wilde helpen, maar ze wist niet echt wat ze deed, en ik weet niet wie van ons het deed, het had ieder van ons kunnen zijn – en ze was dood.
Harry Potter and the Deathly Hallows
Hoe de spreuk die Ariana doodde precies werd uitgesproken, was onduidelijk, hoewel toen Harry Albus Perkamentus ontmoette in King’s Cross nadat hij bijna was gedood tijdens de Slag om Zweinstein, het oude schoolhoofd sterk liet doorschemeren dat het Grindelwald was die de doodsvloek had uitgesproken.
‘Grindelwald verloor de controle. Wat ik altijd al in hem voelde, ook al deed ik alsof ik dat niet voelde, kwam nu tot ontzetting. En Ariana… na alle zorg en voorzichtigheid van mijn moeder… lag dood op de grond.’
Harry Potter and the Deathly Hallows
Tijdens een ‘kistgevecht’ op Ariana’s begrafenis werd de neus van het schoolhoofd van Zweinstein gebroken door zijn woedende broer, Aberforth. De broers en zussen zouden zich later met elkaar verzoenen, maar gevoelens van schuld en hun gescheiden verdriet leken nooit echt te zijn verdwenen.
Albus’ besluit om jaren later achter Grindelwald aan te gaan om zijn wreedheden te stoppen, werd waarschijnlijk deels gevoed door Ariana’s dood. Het besef dat zijn beoordelingsvermogen was vertroebeld door zijn obsessie voor Hallows heeft hem doen besluiten de post van Minister van Toverkunst af te wijzen.
Het schoolhoofd van Zweinstein maakte nog een laatste fout als gevolg van de gevoelens van schaamte en schuld rond Ariana’s dood: hij deed de vervloekte ring om die de Steen der Wederopstanding bevatte die Voldemort in een Horcrux had veranderd. Een misplaatste daad, maar wel een begrijpelijke.
‘Ik deed hem om, en heel even stelde ik me voor dat ik op het punt stond Ariana te zien, en mijn moeder, en mijn vader, en dat ik ze zou vertellen hoeveel, heel veel spijt ik had…’
Harry Potter and the Deathly Hallows