Klinkt Candle Cove je bekend in de oren? Die oude kindershow met de sinistere pratende boot en het skelet, De Huidenakker? Het werd uitgezonden op de lokale zender in Ironton, een klein stadje in Ohio, in de jaren zeventig, en elke aflevering werd opgeluisterd met die griezelige calliope-muziek. Er waren ook van die geruchten, dat als kinderen zeiden dat ze ernaar keken, de ouders alleen maar statische beelden konden zien.
Wel, het heeft nooit bestaan – tot nu. Deze maand zal het Syfy-netwerk een show genaamd Channel Zero lanceren, gebaseerd op een van de meest hardnekkige en angstaanjagende stukjes overlevering van het internet, onderdeel van het enge verhalenfenomeen bekend als creepypasta.
Het verhaal, “Candle Cove,” werd voor het eerst uitgebracht in 2009 op de horrorfictiesite van auteur en illustrator Kris Straub, Ichor Falls, die een aantal griezelige verhalen verzamelde die hij had geschreven rond het titulaire fictieve stadje.
Het verhaal speelt zich af tussen uitwisselingen van leden van het “NetNostalgia Forum,” die zich een vreemde kindershow uit hun jeugd proberen te herinneren, Candle Cove. Terwijl ze hun herinneringen heen en weer slaan, herinneren de commentatoren zich marionettenfiguren zoals Piraat Percy, een laffe boekanier die kapitein was van de Laughingstock, een levend piratenschip met een brede mond over zijn boeg. Ze werden op hun avonturen vergezeld door een jong meisje genaamd Janice, die de hoofdpersoon van de show was.
Terwijl ze zich de details van het programma blijven herinneren, beginnen ze zich enkele meer sinistere figuren te herinneren zoals de eenogige Horace Horrible, wiens stuursnor over een stel te grote tanden zat, en het meest verontrustende, een skelet in een haveloze cape en hoge hoed, die zichzelf De Huidenmaker noemde. Andere details duiken op, zoals het herhaalde bevel van de Lachstok aan de bange Percy om te zeggen: “JE HEBT… NAAR BINNEN TE GAAN,” en herinneringen aan een aflevering waarin iedereen de hele tijd aan het schreeuwen is.
Zonder het einde van het korte verhaal te verklappen, dat je hier in zijn geheel kunt lezen, beginnen de commentatoren te beseffen dat Candle Cove veel meer was dan een gewone kindershow.
In een interview uit 2011 op Kindertrauma, zei Straub dat hij het verhaal gewoon schreef om het idee uit zijn hoofd te krijgen, nadat hij op het idee van een gruwelijke, half-herinnerde kindershow was geflitst na het lezen van een artikel uit 2000 op The Onion getiteld, “Area 36-Year-Old Still Has Occasional Lidsville Nightmare.” Straub zei dat, hoewel het grappig was, het basisconcept angstaanjagend waar was.
“Zoveel dingen die ons als kinderen bang maken, beginnen met deze onschuldige wens om kinderen te vermaken,” zei hij, “maar het wordt onzorgvuldig geproduceerd, of een of ander speciaal effect komt veel zwaarwichtiger of lelijker uit dan de makers bedoelden, en het blijft hangen omdat we, als kinderen, proberen het te laten passen bij ons beperkte begrip van de wereld.”
Zonder Straubs goedkeuring begonnen fans “Candle Cove” te delen op grotere horror fictie sites, en forum sites als 4chan en Reddit. Toen de populariteit van het verhaal groeide, veranderde het echt van een eng verhaal in een internet-vriendelijke creepypasta toen fans op echte message boards begonnen te gaan en de verhalen uitwisselden alsof het een actief gesprek was dat plaatsvond. (Een creepypasta is een eng verhaal dat zo vaak geknipt en geplakt is op het internet dat het een eigen mythisch leven is gaan leiden, en “Candle Cove” werd een van de meest iconische). In het proces, werd het verhaal enigszins los van Straub, maar werd vaak gedeeld als een soort van urban legend.
Candle Cove kreeg al snel een creepypasta fandom alleen geëvenaard door de Slenderman hem (het) zelf. Line Henriksen, een promovendus aan de Zweedse Linköping Universiteit die zich onder andere bezighoudt met spookologie, monstertheorie, feministische theorie en griezelypasta, schrijft de rabiate populariteit toe aan zowel de waarheidsgetrouwheid van het verhaal, als aan het open einde ervan. “In die zin maakt ‘Candle Cove’ deel uit van de huidige Lovecraft-renaissance, waarin existentiële angst in het (afwezige) gezicht van een grenzeloos en onverschillig universum de oorzaak is van horror,” zegt ze. “Dit type horror is vrij gebruikelijk als het gaat om creepypasta, die vaak beweert je een glimp voor te schotelen van een verschrikkelijke waarheid die niet ongezien kan blijven en die je voor altijd kan infecteren, besmetten en achtervolgen.”
Henriksen merkt ook op dat het verhaal ook aantrekkelijk is omdat het draait om een nauwelijks verklaarde televisieshow, waardoor fans hun eigen visies op het gruwelijke programma hebben kunnen creëren, en hun eigen antwoorden op de mysteries ervan. En in de jaren sinds de release hebben de fans van “Candle Cove” niet teleurgesteld.
Heden ten dage is er een hele Wiki gewijd aan de personages en de mythologie die is ingevuld en uitgebreid uitsluitend door de fans. Je kunt gedetailleerde afleveringbeschrijvingen vinden voor de twee seizoenen van de show (een uitvinding van de fans), een diepgaande verkenning van het boek The Nickerbocker’s Tale uit 1767, dat zogenaamd de inspiratie was voor de verzonnen show (nog een uitvinding van de fans), en nog veel meer. Er zijn ontelbare stukjes fan art op plaatsen als DeviantArt, en er is zelfs porno van. Het “Candle Cove” konijnenhol is diep.
Fans hebben ook tonnen video’s en muziek geproduceerd, hetzij over de show, of beweren dat het beelden zijn van de fictieve show zelf (zet je koptelefoon volume op laag, het geschreeuw kan behoorlijk doordringend zijn). Er zijn video’s van mensen die originele griezelypasta lezen over hun ervaringen met het zien van de nepshow-met-het-verhaal Candle Cove als kinderen, en zelfs een piek-internet video die Candle Cove mixt met de populaire Fine Brothers serie, Kids React:
Volgens zijn interview met Kindertrauma zag Straub de groei van het verhaal tot een door fans aangedreven stadslegende als een vleiende evolutie van zijn korte verhaal, zich realiserend dat het natuurlijke gedrag van zo’n verhaal is om te worden toegeëigend door schimmige hoeken van het internet. “Ik weet dat dat de mythe veel meer ten goede komt dan dat ik er een rechtzoekende lul over ben,” zei hij. Hoewel hij ook erkent dat hij eigenaar is van het auteursrecht, en niet van het idee houdt dat mensen geld verdienen aan zijn werk zonder toestemming.
Het lijkt erop dat Straub de eer krijgt die hem toekomt voor het inspireren van Channel Zero, en de show lijkt de griezelige geest van zijn verhaal en de legendes die het heeft geïnspireerd in ere te houden (evenals het opnemen van een kind gemaakt van tanden). Henriksen van haar kant is optimistisch over de show. “Het zal interessant zijn om te zien wat Syfy doet met ‘Candle Cove’,” zegt ze, “Persoonlijk hoop ik dat Channel Zero zijn kijkers een glimp zal laten zien van een verontrustende, besmettende waarheid die niet ongezien kan blijven. Zoals elke fatsoenlijke griezelypasta zou doen.”