Grant Wood

Wie was Grant Wood?

Grant Wood was een Amerikaanse schilder die vooral bekend is geworden door zijn werk met afbeeldingen van het Midwesten. In 1930 exposeerde hij zijn beroemdste schilderij, American Gothic. Het is een van de meest iconische en herkenbare beelden in de Amerikaanse kunst. Het hielp Wood beroemd te worden en lanceerde de Regionalistische beweging, waarvan Wood de feitelijke woordvoerder werd.

Vroeger

Grant Wood werd op 13 februari 1891 geboren op de boerderij van zijn ouders buiten Anamosa, Iowa. Deze idyllische omgeving zou een blijvende indruk achterlaten op Wood en zijn latere denken en werk diepgaand beïnvloeden, hoewel hij een groot deel van zijn leven na zijn tiende jaar zou doorbrengen in de relatief meer stedelijke omgeving van Cedar Rapids, waar zijn moeder Wood en zijn jongere zus Nan naartoe verhuisde na de dood van hun vader.

Wood ontwikkelde zijn belangstelling voor kunst toen hij nog op de lagere school zat en liet zien veelbelovend te zijn. Hij bleef zijn talenten koesteren op de middelbare school, waar hij decors ontwierp voor toneelstukken en studentenpublicaties illustreerde. Na zijn afstuderen in 1910 ging Wood naar de Minneapolis School of Design and Handicraft. In de daaropvolgende jaren breidde Wood zijn creatieve repertoire verder uit door te leren werken met metaal en sieraden en ook meubels te bouwen. Toen hij in 1913 naar Chicago verhuisde, gebruikte hij deze vaardigheden om in zijn levensonderhoud te voorzien.

Werkend kunstenaar

In Chicago bracht Wood zijn dagen door in zijn juwelen- en metaalwerkplaats en zijn avonden om zijn talenten te ontwikkelen via correspondentiecursussen en lessen aan het Art Institute. Toen zijn moeder in 1916 ziek werd, verliet Wood Chicago om terug te keren naar Cedar Rapids, waar hij een baan aannam als gymnasiumleraar om zijn moeder en zus te onderhouden. Zijn familiale verplichtingen weerhielden Wood er echter niet van om vorderingen te blijven maken als kunstenaar. Enkele jaren later organiseerde een plaatselijk warenhuis een tentoonstelling waar enkele van zijn schilderijen te zien waren en die tot verdere opdrachten leidde.

Tijdens de jaren 1920 was Wood ook in staat een manier te vinden om naar Europa te reizen, de musea van Frankrijk en Italië te bezoeken, te studeren aan de Académie Julian en zijn werk in Parijs tentoon te stellen. Hij keerde terug van deze reizen diep geïnspireerd door de impressionisten, wier pastorale onderwerpen aansloten bij zijn eigen gevoeligheden.

‘American Gothic’

Het was echter op een reis in 1928 naar München, Duitsland – waar hij toezicht hield op de productie van een glas-in-lood raam dat hij had ontworpen voor het Veterans Memorial Building in Cedar Rapids – dat Wood de openbaring had die uiteindelijk de richting van zijn kunst veranderde en hem naar roem stuwde. Nadat hij de werken had gezien van 15e- en 16e-eeuwse Duitse en Vlaamse meesters, van wie het realisme en de aandacht voor details hem versteld deden staan, keerde Wood terug naar de Verenigde Staten, vastbesloten om hun benadering in zijn eigen werk te integreren.

Het loslaten van zijn vroegere impressionistische neigingen, begon Wood met het formuleren van een meer realistische stijl waarmee hij het landelijke onderwerp dat hem sinds zijn jeugd dierbaar was, kon overbrengen. Een van zijn eerste schilderijen uit deze periode is ook zijn beroemdste: American Gothic. American Gothic toont een boer (gemodelleerd naar Woods tandarts) en een vrouw die zijn vrouw of dochter is (gemodelleerd naar Woods zuster) die stoïcijns voor een witte boerderij staan. Het schilderij werd in 1930 tentoongesteld in het Art Institute of Chicago en oogstte onmiddellijk lof. Sindsdien is het een van de meest herkenbare beelden in de geschiedenis van de Amerikaanse kunst geworden. Soms wordt het werk als parodie opgevat, maar volgens Wood is het in feite bedoeld als een bevestiging van het duidelijk Midwesterse onderwerp en de impliciete waarden, die losstaan van die van de grote Amerikaanse steden en, meer nog, van de Europese cultuur.

‘Women With Plants’ en ‘Revolt Against the City’

Met zijn schilderijen van het leven in kleine steden, landschappen in het Midwesten en historische scènes werd Wood de feitelijke woordvoerder van de Amerikaanse regionalistische beweging. Zijn schilderijen waren zeer gewild. Naast American Gothic zijn andere representatieve werken onder meer Woman With Plants (1929), The Appraisal (1931) en Daughters of Revolution (1932).

In 1932 gebruikte Wood zijn nieuw verworven roem om de Stone City Colony and Art School mede op te richten, waar hij de boodschap van het Regionalisme onder aspirant-kunstenaars kon verspreiden. Twee jaar later aanvaardde hij echter een positie bij de kunstafdeling van de Universiteit van Iowa, waar hij geloofde een nog grotere impact te kunnen hebben. Datzelfde jaar werd Wood ook benoemd tot directeur van het Public Works of Art Project in Iowa en kwam hij voor in een coverstory van Time magazine over het Regionalisme. In 1935 publiceerde hij het essay “Revolt Against the City”, waarin hij de grondbeginselen van de beweging uiteenzette.

Difficult Times and Death

Ondanks deze successen stond Wood op het punt de moeilijkste periode van zijn leven in te gaan. In 1935 trouwde hij vrij plotseling met Sara Maxon, met wie hij de volgende jaren een moeizame relatie zou onderhouden, deels vanwege zijn latente homoseksualiteit. Wood en Maxon scheidden uiteindelijk in 1939, op een moment dat hij ook in de problemen kwam met de belastingdienst wegens belastingontduiking.

Tussen raakte ook Woods professionele wereld in verval. Met de opkomst van abstracte stromingen in de Amerikaanse kunst, raakte Woods regionalisme uit de gratie en kwam hij in conflict met veel van de faculteit aan de universiteit. Gefrustreerd, nam Wood in 1940 verlof.

Tijdens deze moeilijke periode bleef Wood echter doorwerken. Schilderijen als Death on Ridge Road (1935), Parson Weems’ Fable (1939) en Iowa Cornfield (1941) tonen aan dat hij trouw bleef aan de Amerikaanse kunstbeweging die hij in de eerste plaats zelf had opgericht. Hij stierf aan kanker op 12 februari 1942, 50 jaar oud, en werd begraven op het familiegraf in Anamosa.