Wat is gonorroe?

Gonorroe, soms bekend als de druiper, is een veel voorkomende seksueel overdraagbare aandoening (soa) veroorzaakt door een bacterie genaamd Neisseria gonorrhoeae. Het treft meestal het slijmvlies in het voortplantings- en genitale gebied. Echter, al het volgende kan besmet zijn met gonorroe:.

  • Het rectum
  • De ogen
  • De keel

Een kleine minderheid van de mannen en ongeveer de helft van de vrouwen met gonorroe-infectie heeft geen symptomen. Voor degenen die dat wel doen, variëren de symptomen van de aandoening afhankelijk van welk deel van het lichaam is aangetast. Gonorroe in het genitale gebied veroorzaakt over het algemeen een ongewoon gekleurde afscheiding uit de penis of vagina, evenals pijn bij het plassen.

Nieuwe gevallen van gonorroe treden bijna altijd op na seksueel contact met iemand anders die de aandoening heeft. De infectie kan ook worden verspreid van moeder op baby tijdens de bevalling.

De aandoening kan over het algemeen effectief worden behandeld met antibiotica. Als de diagnose in een vroeg stadium wordt gesteld en behandeld, is het onwaarschijnlijk dat er problemen op lange termijn zullen ontstaan. Lopende seksuele partners moeten tegelijkertijd ook worden behandeld.

Als de aandoening onbehandeld blijft, kunnen verschillende complicaties optreden, waaronder bekkenontstekingsziekte bij vrouwen en epididymitis bij mannen. Omdat gonorroe zich soms zonder symptomen kan presenteren, wordt regelmatig testen op seksueel overdraagbare aandoeningen aanbevolen voor risicogroepen, zoals mensen die geslachtsgemeenschap hebben met meerdere partners.

De beste manier om te voorkomen dat u besmet raakt met gonorroe is om veilige seks te hebben. Zo moeten mannelijke partners een condoom dragen tijdens de geslachtsgemeenschap.

Gonorroe symptomen

Gonorroe infecteert meestal het genitale gebied bij zowel mannen als vrouwen. De symptomen verschillen per geslacht. Sommige mensen hebben helemaal geen symptomen, en soms zijn de effecten van de aandoening zo mild dat ze misschien niet merkbaar zijn. Mensen die getroffen zijn door gonorroe in het rectum, de keel en de ogen hebben allemaal symptomen die specifiek zijn voor die lichaamsdelen.

Bang dat u deze aandoening misschien hebt? Start een symptoombeoordeling op de Ada-app.

Symptomen van genitourinaire gonorroe bij mannen

Gonorroe zal mannen meestal treffen in de urinebuis, dat is de buis die de blaas verbindt met de opening aan het uiteinde van de penis. Andere delen van het genitale gebied die kunnen worden aangetast zijn de prostaat en de bijbal, een kanaal achter de testikels waar sperma doorheen gaat. De aandoening kan de volgende symptomen veroorzaken:

  • Pijn en/of een branderig gevoel bij het plassen
  • Een witte, groene of gele afscheiding uit de penis, die soms bloederig kan zijn
  • Zwelling en ontsteking in de voorhuid.

Gonorroe-infectie in de bijbal kan soms een aandoening veroorzaken die epididymitis wordt genoemd, wat pijn en zwelling in de testikels veroorzaakt.

Symptomen beginnen meestal binnen twee weken nadat mannen zijn besmet met Neisseria gonorrhoeae, de bacterie die gonorroe veroorzaakt.

Symptomen van genitourinaire gonorroe bij vrouwen

De delen van het genitale gebied van een vrouw die kunnen worden aangetast door een gonorroe-infectie omvatten:

  • De baarmoederhals
  • De baarmoeder
  • De eileiders
  • De eierstokken
  • De klieren bij de schaamlippen

Rond de helft van de vrouwen met de aandoening zal geen symptomen melden. Soms zijn de symptomen zo mild dat ze niet opvallen of kunnen worden verward met een blaas- of vaginale infectie. Dit is de reden waarom complicaties zoals bekkenontstekingsziekte relatief vaak optreden, omdat de gonorroe vaak onbehandeld blijft.

Als gevolg hiervan wordt regelmatig testen op seksueel overdraagbare infecties aanbevolen voor degenen die seksueel actief zijn en ofwel jonger zijn dan 25 jaar of een bijzonder risico lopen op het oplopen van een soa. Tot deze laatste groep behoren oudere vrouwen met een nieuwe partner of vrouwen die met meerdere partners naar bed gaan.

Wanneer de symptomen bij vrouwen aanwezig zijn, kunnen ze omvatten:

  • Een toegenomen en ongewone afscheiding uit de vagina
  • Pijn en/of een branderig gevoel bij het plassen
  • Pijn tijdens geslachtsgemeenschap

Raardere symptomen van de aandoening zijn onder meer vaginaal bloedverlies tussen de menstruaties en milde buikpijn.

Symptomen van rectale gonorroe-infectie

Rectale gonorroe-infectie veroorzaakt meestal geen symptomen bij mannen of vrouwen. De volgende verschijnselen kunnen zich echter soms voordoen:

  • Afscheiding uit de anus
  • Jeuk in het rectale gebied
  • Bloedingen uit de anus
  • Pijnlijke stoelgang bewegingen
  • Een frequente behoefte om de darmen te evacueren

Symptomen van gonorroe van de keel

Gonorroe kan de keelholte infecteren, een met membraan bekleed deel van de keel achter de neus en mond dat in verbinding staat met de slokdarm. Dit type gonorroe-infectie veroorzaakt meestal geen symptomen, maar kan soms leiden tot een zere keel en zwelling in de nek.

Symptomen van gonorroe van het oog

Neisseria gonorrhoeae die in het oog terechtkomt, kan een vorm van conjunctivitis veroorzaken. Symptomen van gonokokkenbindvliesontsteking zijn onder meer:

  • Zwellen van de oogleden
  • Een afscheiding die pus en slijm bevat
  • Tenderheid van de oogbol
  • Zwellen vlak voor de oren

Deze vorm van gonorroe is zeldzaam bij volwassenen, maar kan blijvende schade aan het oog en het gezichtsvermogen van een persoon veroorzaken als het onbehandeld blijft.

Gonorroe oorzaken

Gonorroe ontstaat nadat het lichaam besmet is geraakt met de Neisseria gonorrhoeae bacterie. Meestal gebeurt dit na onbeschermd seksueel contact met een besmette partner. Neisseria gonorrhoeae kan zich echter ook van moeder op kind verspreiden tijdens zwangerschap en bevalling.

Tieners en jongvolwassenen lopen een bijzonder risico om gonorroe op te lopen. Van de 820.000 mensen in de VS die naar schatting elk jaar nieuw worden getroffen door gonorroe, wordt meer dan tweederde verondersteld jonger te zijn dan 25 jaar.

Gonorroe-infectie na seksueel contact

Alle van de volgende plaatsen kunnen plaatsen zijn waarlangs gonorroe kan worden verspreid:

  • De penis
  • De vagina
  • De anus
  • De mond, bijv.b.v. door orale seks
  • Het delen van seksspeeltjes

Ejaculatie hoeft niet plaats te vinden tijdens seksueel contact om gonorroe van de ene partner op de andere over te dragen. Gonorroe kan worden doorgegeven door wederzijdse masturbatie en het delen van seksspeeltjes.

Non-seksuele overdracht van gonorroe

Gonorroe kan worden overgedragen door auto-inoculatie. Dit is wanneer een persoon een besmet lichaamsdeel aanraakt, bijvoorbeeld met de vinger, en vervolgens een lichaamsdeel aanraakt waardoor overdracht kan plaatsvinden. Dit is bijvoorbeeld een manier waarop gonorroe iemands oog kan infecteren.

Een pasgeboren baby kan gonorroe in zijn oog oplopen als de moeder door gonorroe is aangetast. Dit gebeurt meestal tijdens de passage door het geboortekanaal, maar kan soms gebeuren terwijl de baby in de baarmoeder zit. Zwangere vrouwen moeten worden getest op gonorroe-infectie vóór de geboorte van hun kind.

Diagnose

Omdat gonorroe vaak geen symptomen kan hebben, kan de diagnose gebeuren tijdens een routine seksuele gezondheidscontrole. Als een persoon vermoedt dat hij gonorroe heeft, dan kan een lichamelijk onderzoek worden uitgevoerd door een arts.

Om een nauwkeurige diagnose van gonorroe-infectie te stellen, zijn er verschillende tests die kunnen worden uitgevoerd, afhankelijk van het geslacht van de getroffen persoon en de waarschijnlijke locatie van de infectie. De tests zullen meestal op hetzelfde moment worden uitgevoerd voor chlamydia-infectie.

Nucleic acid amplification testing

Nucleic acid amplification testing (NAAT) is over het algemeen de test die het meest geschikt is om gonorroe in het genitale gebied op te sporen. Dit komt omdat het sneller, nauwkeuriger en minder invasief is dan andere vormen van testen.

NAAT-tests voor gonorroe zijn ontworpen om specifieke strengen van Neisseria gonorrhoeae DNA in een monster te zoeken en chemische reacties te gebruiken om die strengen te vermenigvuldigen, zodat ze gemakkelijker op te sporen zijn.

Dokters zullen over het algemeen een urinemonster van mannen en een vaginale swab van vrouwen afnemen. De persoon die wordt getest is meestal in staat om het monster dat nodig is voor het testen te verzamelen zonder de hulp van een arts.

Bacteriële cultuur testen

Een arts kan ervoor kiezen om een bacteriële cultuur test voor gonorroe uit te voeren in plaats van een NAAT-test. Hierbij wordt met een wattenstaafje een monster genomen van de mogelijk besmette plek. Laboratoriumtechnici zullen het monster vervolgens in containers plaatsen en kijken of Neisseria gonorrhoeae groeit.

Bacteriële cultuurtests zijn over het algemeen goedkoper dan NAAT en zijn nog steeds zeer nauwkeurig. In Amerikaanse klinieken zal het meestal de test van keuze zijn voor het opsporen van gonorroe-infecties in de keel, het rectum of de ogen. Dit komt omdat de Food and Drugs Administration alleen NAAT-tests heeft goedgekeurd voor infecties in het genitale gebied.

Bacteriële cultuurtests geven artsen ook meer informatie over de vraag of de gonorroe-infectie waarschijnlijk resistent is tegen eventuele antibiotica.

Gramkleuringstest

Een derde methode om op gonorroe te testen is een gramkleuringstest. Bij een gramkleuringstest wordt een monster genomen van een persoon die mogelijk aan gonorroe lijdt. Vervolgens worden verschillende kleurstoffen op het monster aangebracht, waardoor eventueel aanwezige Neisseria gonorrhoeae-bacteriën zichtbaar zouden moeten worden.

De test is nauwkeurig in het opsporen van gonorroe-infectie in de urinebuis van mannen die symptomen vertonen. Hij is ook goedkoper en sneller dan andere tests. Echter, vrouwen en alle andere mannen, d.w.z. die geen symptomen vertonen, krijgen niet nauwkeurig genoeg resultaten van een gram stain om gonorroe-infectie uit te sluiten als een test negatief terugkomt.

Gonorroe behandeling en medicatie

De meeste gevallen van gonorroe zijn behandelbaar met medicijnen. De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) beveelt aan twee antibiotica te gebruiken voor de meerderheid van de ongecompliceerde gonorroe-infecties. Dit staat bekend als een dubbele therapie en bestaat meestal uit ceftriaxon plus azithromycine.

De ceftriaxon wordt meestal toegediend via een injectie in de aderen of de spieren. De azitromycine wordt meestal in tabletvorm ingenomen. In de meeste gevallen is één dosis voldoende om een gonorroe-infectie op te heffen.

Symptomen verdwijnen over het algemeen in een paar dagen. Seksuele activiteit moet mogelijk zijn zeven dagen nadat de antibiotica zijn ingenomen voor de meeste infecties. In sommige gevallen is echter een vervolgonderzoek nodig. Vraag de arts of medische professional die de behandeling beheert om begeleiding.

Antibiotica-resistente gonorroe

Een van de redenen dat artsen een dubbele therapie aanbevelen, is omdat gonorroe in de loop van de tijd resistentie heeft ontwikkeld tegen de antibiotica die worden gebruikt om het te behandelen. Penicilline was het eerste geneesmiddel dat effectief in staat was om gonorroe-infectie te behandelen in de jaren 1940, maar stammen van de Neisseria gonorrhoeae ontwikkelden zich snel die niet reageerden op dit soort behandeling. Sindsdien zijn een aantal geneesmiddelen gebruikt die uiteindelijk niet meer effectief zijn in het verwijderen van de aandoening bij een geïnfecteerde persoon.

Ceftriaxon is een van de enige geneesmiddelen die momenteel beschikbaar is en die nog steeds gonorroe-infectie verwijdert. De toevoeging van azithromycine aan behandelingen is bedoeld om de snelheid te verminderen waarmee Neisseria gonorrhoeae resistent wordt tegen ceftriaxon. Met andere woorden, het samen toedienen van de twee geneesmiddelen maakt het moeilijker voor de bacterie om resistentie op te bouwen tegen een van beide. Azitromycine behandelt ook chlamydia, wat belangrijk is omdat mensen vaak tegelijkertijd worden getroffen door zowel gonorroe als chlamydia.

In 2018 kreeg een man in het Verenigd Koninkrijk wat mediaberichten beschreven als super gonorroe. Dit was ’s werelds eerste gedocumenteerde geval van gonorroe dat niet kon worden verwijderd door dubbele therapie. De man werd uiteindelijk genezen met een alternatief geneesmiddel genaamd ertapenem.

Gezondheidsautoriteiten over de hele wereld zijn nu actief bezig met het opsporen en aanpakken van alle mogelijke gevallen van antibiotica-resistente gonorroe. Financiering wordt ook gericht op de ontwikkeling van nieuwe behandelingsmogelijkheden.

Preventie

De beste manier voor seksueel actieve mensen met meerdere partners om gonorroe te voorkomen is om veilige seks te beoefenen. Dit houdt in:

  • Mannelijke partners die een condoom dragen bij penetrerende seks of orale seks
  • Het gebruik van een dental dam, dat is een zacht latex vierkantje, om de anus of het vrouwelijke genitale gebied te bedekken tijdens orale seks
  • Geen seks hebben als een van de partners een van de tekenen van gonorroe-infectie vertoont
  • Gaan voor regelmatige seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA) controles

Na een diagnose van gonorroe, moet een persoon alle seksuele partners van de 60 dagen vóór de diagnose of, indien mogelijk, de 60 dagen voordat de symptomen zich begonnen te vertonen, op de hoogte stellen. Elk van deze partners moet ook een SOA-test ondergaan om te voorkomen dat de infectie zich verspreidt naar anderen. Een persoon die getroffen is door gonorroe mag geen seks hebben totdat zijn behandeling is voltooid.

Goed om te weten: Als een persoon allergisch is voor latex, moet worden gekozen voor condooms van vinyl.

Complicaties

Gonorroe zal waarschijnlijk geen grote complicaties veroorzaken als het vroeg wordt behandeld. Aangezien veel mensen met de aandoening geen symptomen vertonen, is het daarom belangrijk regelmatig op seksueel overdraagbare aandoeningen te worden getest. Onbehandeld kan gonorroe het volgende veroorzaken:

Bekkenontstekingsziekte

Vrouwen met een gonorroe-infectie lopen het risico dat de aandoening zich uitbreidt naar de voortplantingsorganen en een bekkenontstekingsziekte (PID) veroorzaakt. Het meest voorkomende symptoom van PID is pijn in het bekkengebied, maar net als gonorroe kan het ook geen zichtbare symptomen veroorzaken.

PID moet onmiddellijk worden behandeld omdat het verschillende complicaties op de lange termijn kan veroorzaken, waaronder verlies van vruchtbaarheid en, in zeer zeldzame gevallen, de dood.

Lees meer over Pelvic Inflammatory Disease”

Verzwangerschapscomplicaties

Gonorroe is in verband gebracht met verschillende zwangerschapscomplicaties, waaronder een verhoogd risico op een miskraam en vroeggeboorte.

De infectie kan ook worden doorgegeven van de moeder op het kind. Dit gebeurt meestal tijdens de bevalling van een baby uit de baarmoeder, waarbij de infectie overgaat op de ogen en gonokokkenbindvliesontsteking veroorzaakt. Na de geboorte wordt meestal antibiotische zalf op de ogen van de baby aangebracht om de ontwikkeling van de infectie te stoppen.

Lees meer over andere zwangerschapscomplicaties”

Disseminated gonococcal infection

In zeldzame gevallen kan een gonorroe-infectie zich verspreiden naar de bloedbaan, waardoor een aandoening ontstaat die bekend staat als disseminated gonococcal infection (DGI). DGI wordt op dezelfde manier behandeld als gonorroe, met een tweeledige therapie die erop gericht is de infectie uit het lichaam te verwijderen.

Het meest voorkomende eerste teken van DGI is gewrichtspijn, vooral in de:

  • Knieën
  • Ellebogen
  • De buitenste gewrichten van de vingers

Andere vroege tekenen van DGI, omvatten:

  • Lesies op de huid
  • Huiduitslag, waarbij de uitslag vaak onder de hals te vinden is
  • Koorts

Als DGI niet behandeld wordt, ontwikkelt het zich tot een vorm van septische artritis, bekend als gonokokkenartritis. In zeldzame gevallen kunnen de complicaties van DGI zijn:

  • Meningitis
  • Pericarditis
  • Endocarditis

FAQs

Q: Hoe regelmatig moet ik een SOA-test laten doen?
A: De CDC beveelt een jaarlijkse gonorroe- en chlamydia-screening aan voor alle seksueel actieve vrouwen onder de 25 jaar, evenals voor vrouwen boven die leeftijd met:

  • Een nieuwe partner
  • Meer dan één sekspartner
  • Een sekspartner die gemeenschap heeft met andere mensen
  • Een partner die een seksueel overdraagbare infectie heeft

Een test wordt ook aanbevolen voor vrouwen die aan bovenstaand profiel voldoen, zodra ze zwanger worden.

De CDC beveelt jaarlijkse tests aan voor mannen die seks hebben met mannen (MSM). Voor MSM die met meerdere partners slapen, beveelt de CDC frequentere screening aan (elke drie tot zes maanden).

Q: Wat is het verband tussen gonorroe en chlamydia?
A: Chlamydia is een andere veel voorkomende seksueel overdraagbare infectie. Net als gonorroe-infectie kan chlamydia in het begin vaak geen symptomen veroorzaken. Als dat wel het geval is, zijn de typische symptomen abnormale afscheiding uit de vagina of de penis, evenals een brandende pijn bij het plassen. Het is relatief gebruikelijk om tegelijkertijd besmet te zijn met chlamydia en gonorroe.

Routinetests voor seksueel overdraagbare aandoeningen zullen zoeken naar zowel gonorroe als chlamydia. Azithromycine, een van de antibiotica die momenteel worden aanbevolen voor de behandeling van gonorroe, wordt ook gebruikt om chlamydia te behandelen.

Lees meer over chlamydia-infecties”

Q: Kan gonorroe worden genezen?
A: De overgrote meerderheid van de gevallen van gonorroe-infectie kan met succes worden behandeld met een dubbele therapie van ceftriaxon en azithromycine. De infectie wordt over het algemeen binnen enkele dagen na de behandeling verwijderd.

Q: Is gonorroe een virus?
A: Gonorroe is eerder een bacteriële dan een virale infectie, veroorzaakt door de bacterie Neisseria gonorrhoeae.

Q: Kan ik gonorroe oplopen van een wc-bril?
A: De kans dat u gonorroe oploopt van een toiletbril of via een methode waarbij geen direct genitaal contact plaatsvindt, is vrijwel nihil.

Andere namen voor gonorroe

  • Gonorroe infectie
  • De klap
  • Gonorroe
  1. “Transmission of Gonorrhea: Causes.” Stanford Gezondheidszorg. 2018. Ingeschakeld: 28 november, 2018.

  2. “Gonorroe – CDC Factsheet (Gedetailleerde versie).” Centers for Disease Control and Prevention. 26 September, 2017. Ingeschakeld: 28 november, 2018.

  3. “Asymptomatische en symptomatische urethrale gonorroe bij mannen die seks hebben met mannen die een dienst voor seksuele gezondheid bezoeken.” Klinische Microbiologie en Infectie. Augustus, 2017. Ingeschakeld: 28 november, 2018.

  4. “Gonorroe symptomen en behandeling.” Avert. 16 oktober, 2018. Geraadpleegd: 28 november, 2018.

  5. “https://patient.info/doctor/gonorrhoea-pro#nav-1).” Patiënt. 25 september, 2014. Ingeschakeld: 28 november, 2018.

  6. “SOA & HIV Screening Recommendations.” Centers for Disease Control and Prevention. 27 april, 2017. Ingeschakeld: 28 november, 2018.

  7. “Conjunctivitis, Gonokokken.” StatPearls. 27 oktober, 2018. Geraadpleegd: 28 november, 2018.

  8. “Patiëntenvoorlichting: Gonorroe (Beyond the Basics): Causes.” UpToDate. Oktober, 2018. Ingeschakeld: 28 november, 2018.https://patient.info/doctor/gonorrhoea-pro#nav-4).” Patiënt. 25 september, 2014. Geraadpleegd: 28 november, 2018.

  9. “Emergence of multidrug-resistant, extensively drug-resistant and untreatable gonorrhea.” Future Microbiology. December, 2012. Ingeschakeld: 28 november, 2018. “Antibioticaresistente Gonorroe Basisinformatie.” Centers for Disease Control and Prevention. 28 maart, 2018. Ingeschakeld: 28 november, 2018.

  10. “Antibioticaresistente gonorroe in opmars, nieuwe medicijnen nodig.” 07 juli, 2017. Ingeschakeld: 28 november, 2018.

  11. “Experts zetten zich schrap voor meer superresistente gonorroe.” Centers for Infectious Disease Research and Policy. 04 September, 2018. Geraadpleegd: 28 november, 2018.

  12. “Patiëntenvoorlichting: Gonorroe (Beyond the Basics): Prevention.” UpToDate. Oktober, 2018. Ingeschakeld: 28 november, 2018.

  13. “Behandeling en preventie van gonorroe.” healthdirect. Augustus, 2017. Ingeschakeld: 28 november, 2018.

  14. “SOA Risk and Oral Sex – CDC Fact Sheet.” Centers for Disease Control and Prevention. 04 januari, 2017. Ingeschakeld: 28 november, 2018.

  15. “Overdracht van Gonorroe: Complications.” Stanford Gezondheidszorg. 2018. Ingeschakeld: 28 november, 2018.

  16. “Mortality From Sexually Transmitted Diseases in Reproductive-Aged Women: Verenigde Staten, 1999-2010. Augustus, 2014. Accessed: 15 januari, 2019.

  17. “Patiëntenvoorlichting: Gonorroe (Beyond the Basics): Complications.” UpToDate. Oktober, 2018. Geraadpleegd: 28 november, 2018.

  18. “Gonokokken artritis.” MedlinePlus. 18 mei, 2017. Ingeschakeld: 28 november, 2018.

  19. “Gonokokken artritis behandeling & Management.” Medscape. 31 juli, 2018. Geraadpleegd op: 28 november, 2018.

  20. “Chlamydia – CDC Fact Sheet.” Centers for Disease Control and Prevention. 04 oktober, 2017. Accessed: 28 November, 2018.

  21. “Chlamydia (Chlamydial Genitourinary Infections) Treatment & Management.” 25 september, 2018. Accessed: 28 November, 2018.

  22. “De porseleinen terreur: Can A Toilet Give You Gonorrhea?” 13 april, 2011. Accessed: 28 November, 2018.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.