Jekyll was de helft van een van de meest invloedrijke en historische partnerschappen van de Arts and Crafts-beweging, dankzij haar associatie met de Engelse architect Edwin Lutyens, voor wiens projecten zij talrijke landschappen ontwierp en die haar huis Munstead Wood, bij Godalming in Surrey, ontwierp. (In 1900 ontwierpen Lutyens en Jekyll’s broer Herbert het Britse paviljoen voor de Parijse tentoonstelling.)

Jekyll wordt herinnerd om haar voortreffelijke ontwerpen en subtiele, schilderachtige benadering van de inrichting van de tuinen die zij creëerde, met name haar “winterharde bloemenborders”. Haar werk staat bekend om de stralende kleuren en de penseelachtige streken van haar beplantingen; door sommigen wordt gesuggereerd dat de impressionistische streken wellicht het gevolg waren van Jekylls slechter wordende gezichtsvermogen, dat grotendeels een einde maakte aan haar carrière als schilder en aquarellist. Haar artistieke aanleg was al duidelijk toen ze een kind was en ze had een opleiding als kunstenaar gevolgd.

Zij was een van de eersten van haar beroepsgroep die rekening hield met de kleur, textuur en beleving van tuinen als aspecten van haar ontwerpen. Jekyll’s theorie over hoe te ontwerpen met kleur werd beïnvloed door de schilder J.M.W. Turner en door het Impressionisme, en door de theoretische kleurencirkel. Haar focus op tuinieren begon op de South Kensington School of Art, waar ze geïnteresseerd raakte in de creatieve kunst van het planten, en meer specifiek, tuinieren. Jekyll keerde later terug naar haar ouderlijk huis in het dorp Bramley, Surrey om een tuin te ontwerpen in Snowdenham Lane, Millmead genaamd.

Zonder haar invloed te willen beperken tot het onderwijzen van de praktijk van het tuinieren, verwerkte Jekyll in haar werk de theorie van het tuinieren en een begrip van de planten zelf. Haar schrijven werd beïnvloed door haar vriendin Theresa Earle die haar “Pot-pourri” boeken had gepubliceerd. In werken als Colour Schemes for the Flower Garden (herdruk 1988) drukte zij haar stempel op het moderne gebruik van “warme” en “koele” bloemkleuren in tuinen. Haar zorg dat planten zo goed mogelijk tot hun recht komen, zelfs als ze voor het huis worden gesneden, bracht haar ertoe haar eigen serie glazen bloemenvazen te ontwerpen.

Later in haar leven verzamelde Jekyll een groot aantal planten en schonk deze aan talrijke instellingen in Groot-Brittannië, uitsluitend met het doel ze te conserveren. Ten tijde van haar dood had zij meer dan 400 tuinen ontworpen in Groot-Brittannië, Europa en een paar in Noord-Amerika. Jekyll stond ook bekend om haar overvloedige schrijfwerk. Ze schreef meer dan vijftien boeken, variërend van Wood and Garden en haar beroemdste boek, Colour in the Flower Garden, tot memoires over haar jeugd.

Zij was ook geïnteresseerd in traditionele cottage inrichting en landelijke ambachten, en bezorgd dat deze aan het verdwijnen waren. Haar boek Old West Surrey (1904) beschrijft vele aspecten van het 19e-eeuwse plattelandsleven, met meer dan 300 foto’s genomen door Jekyll.

  • Hestercombe Gardens

  • Jekyll’s gerestaureerde lange border bij Upton Grey Manor House, Hampshire

  • Hestercombe Gardens, de door Lutyens ontworpen bank

  • Jekyll’s plan voor een bloemperk

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.