Ja, het lied dat de muzikale lijm van de natie is geweest in oorlog en vrede, het lied dat de vloek is geweest van zangers van alle leeftijden en geloofsovertuigingen en heeft geleid tot zowel tragische als betoverende optredens, en het lied dat door ijverige fans lip-synchroon wordt gezongen bij sportevenementen in de buurt en in de wijde omtrek, ja, dat lied viert een mijlpaalverjaardag.
Voor het gebied rond Baltimore, de geboorteplaats van het volkslied, is de viering een belangrijke toeristische trekpleister, die spektakels als grote schepen, luchtacrobatiek, concerten met sterrenhemel en vuurwerk oproept. Op vrijdag reisde president Obama naar Ft. McHenry om het originele manuscript te bekijken.
Maar nationale volksliederen zijn vreemde wezens, die diep in het verleden reiken en dan een draai nemen door de hedendaagse politiek en cultuur.
Voor de Duitsers, bijvoorbeeld, werd de muziek van hun volkslied in 1797 geschreven door Joseph Haydn om de verjaardag van keizer Frans II van het Heilige Roomse Rijk te vieren. Het is dezelfde muziek die ten tijde van de nazi’s werd gebruikt en die vandaag de dag voor het herenigde Duitsland wordt gebruikt — al zijn de woorden anders.
Zoals volksliederen gaan, is de inspanning van de Verenigde Staten ook gecompliceerd.
Dit weekend is het de verjaardag van het bombardement op Fort McHenry tijdens de Slag om Baltimore van 13 op 14 september 1814 tijdens de Oorlog van 1812. Bij dageraad kon Francis Scott Key de Amerikaanse vlag boven het fort zien wapperen, zoals hij in zijn openingsregels opmerkte.
Key was op een Brits schip, deel van een Amerikaanse delegatie om te onderhandelen over de vrijlating van een gevangene. Hij werd aan boord gehouden om te voorkomen dat de Amerikaanse strijdkrachten zouden worden getipt over de op handen zijnde bombardementen door de Britten.
Hij mocht op 14 sept. terugkeren naar Baltimore en was zo geïnspireerd door de Amerikaanse dapperheid dat hij een gedicht schreef, “Verdediging van Fort M’Henry,” dat hij op 20 sept. 1814 publiceerde.
En als je denkt dat muziek sampling – de kunst om een stuk muziek uit een nummer te nemen en in een ander nummer te gebruiken – is uitgevonden door hip-hop artiesten, haal dan je geschiedenisboeken er maar eens bij.
Key schreef zijn gedicht op de maat en melodie van de Britse componist John Stafford Smith’s “To Anacreon in Heaven” – een populaire melodie die Key had gebruikt voor een eerdere hymne aan Amerika’s militaire macht, “When the Warrior Returns,” die de Amerikaanse helden van de Eerste Barbarij vierde.Amerikaanse helden uit de Eerste Barbarijse Oorlog.
Noch de vroege hymne van Key, noch de Barbarijse Oorlog wordt nog op grote schaal onderwezen op Amerikaanse scholen (met uitzondering van de verwijzing in de Mariniershymne: “To the shores of Tripoli”).
In een ander voorbeeld van Amerikaanse muzieksampling (door sommigen gewoon plagiaat genoemd), is de melodie voor “My Country, ‘Tis of Thee” overgenomen van het Britse volkslied, “God Save the Queen.”
In de meeste lagere schoolklassen wordt opgemerkt dat de muziek voor “The Star-Spangled Banner” afkomstig is van een Brits drinklied. Maar in zijn goed ontvangen boek, historicus Marc Ferris, auteur van “Star-Spangled Banner: The Unlikely Story of America’s National Anthem” (Johns Hopkins University Press, augustus 2014) een meer verfijnde lezing.
“De woorden van ‘To Anacreon in Heaven,’ het lied dat Francis Scott Key leende voor de melodie van ‘The Star-Spangled Banner,’ is een sluwe 1700’s paean to drinking and sex. Hoewel ingetogen, is de regel ‘I’ll instruct you, like me to entwine; The myrtle of Venus with Bacchus’s vine’ ondubbelzinnig,” schreef hij.
Voor de goede orde, Venus is de godin van de liefde en Bacchus, de god van de wijn, en “verstrengelen” is gedefinieerd in elk woordenboek.
Key’s poëtische inspanning groeide in de loop der jaren in populariteit, maar sektarische belangen belemmerden het streven naar een nationaal volkslied. Wie denkt er aan eenheid tijdens een burgeroorlog? Er werden nieuwe teksten toegevoegd om die oorlog te weerspiegelen, maar verdeeldheid was het parool en het tijdperk werd meer afgestemd op de “Battle Hymn of the Republic” en “Dixie.”
Toch bleef “The Star-Spangled Banner” in de loop der decennia aan populariteit winnen en werd het ondersteund door John Philip Sousa, die wel het een en ander wist van opzwepende muziek. Het werd in 1931 officieel tot volkslied verheven door president Hoover.
Toen begonnen de problemen.
Het lied, hoewel patriottisch, is een magneet voor twijfelachtige uitvoeringen: Het beweegt door verschillende octaven, waardoor het moeilijk te zingen is. En omdat iedereen het lied kent, proberen veel artiesten een manier te vinden om er hun eigen unieke stempel op te drukken.
Whitney Houston wordt algemeen gecrediteerd voor het geven van een van de beste uitvoeringen van het volkslied tijdens Super Bowl XXV met haar vlekkeloze stembereik. Het slechtste optreden is een kwestie van smaak, maar op veel lijsten zou zeker Roseanne Barr staan, die naar haar kruis greep.
U kunt uw repertoire natuurlijk altijd beperken tot “Happy Birthday.”
Volg @latimesmuskal voor nationaal nieuws.