Bouwen kunnen waterschade oplopen door bijvoorbeeld constructiefouten, gebrekkig breeuwen en niet verholpen waterlekken. Wanneer dit gebeurt, kan de groei van schimmels, bacteriën, mycobacteriën, en actinomycetes voorkomen. De Occupational Safety and Health Administration (OHSA) schat dat meer dan een kwart van de gebouwen in de Verenigde Staten waterschade heeft opgelopen (4).
OSHA legt uit dat veel voorkomende bronnen van schimmel kunnen zijn:
“…loodgieterswerk, dak- en vensterlekken; overstromingen; condensatie op koude oppervlakken (bijv. zweten van leidingen); slecht onderhouden afvoerpannen; en natte funderingen als gevolg van landschapsarchitectuur of dakgoten die water in of onder het gebouw leiden. Waterdamp uit ongeventileerde of slecht geventileerde keukens, douches, verbrandingstoestellen, of stoompijpen kunnen ook omstandigheden creëren die schimmelgroei bevorderen.” (1)
Om schimmelgroei te voorkomen, moeten vochtige of natte oppervlakken binnen 24 tot 48 uur worden schoongemaakt en gedroogd.
Waarom worden sommige mensen zieker dan anderen?
Bij blootstelling aan door water beschadigde gebouwen, zijn sommige mensen beter in staat om de giftige stoffen op te ruimen dan anderen. Het lichaam markeert de schimmel als een onvriendelijk antigeen en maakt antilichamen aan om het lichaam bij volgende blootstellingen ervan te ontdoen. Echter, ongeveer 25% van de bevolking heeft het HLA-DR gen en is genetisch gevoelig voor schimmel. Bij deze mensen hebben de vreemde stoffen, of antigenen, afweerstoffen die niet effectief zijn bij het verwijderen van de schimmel. Dit veroorzaakt wijdverspreide ontstekingen door het hele lichaam. Deze constante strijd en ontstekingsreactie kan dan leiden tot chronische ziekte. (5)
Weliswaar worden veel mensen ziek van blootstelling aan door water beschadigde gebouwen en schimmels, maar bij de meeste van deze mensen houden de symptomen op zodra zij van de blootstelling zijn verlost. Voor de 25% met het HLA-DR gen blijven de toxines in het lichaam en veroorzaken een chronische, systemische ontstekingsreactie (5). Dit zijn de CIRS, of schimmelziekte, patiënten. Deze patiënten hebben vaak een aantal onverklaarbare symptomen die hun levenskwaliteit sterk beïnvloeden, en we zien ze vaak bij ons aan de deur nadat ze bij meerdere artsen en zorgverleners een antwoord hebben gezocht.
Wat zijn de symptomen van CIRS?
Het is belangrijk te onthouden dat schimmelziekte inderdaad een ziekte is en geen allergie.
Er is een lange lijst van symptomen die zich bij deze ziekte kunnen voordoen. Voor de hand liggende symptomen van blootstelling aan schimmel zijn onder meer ademhalingsproblemen, niezen, neusuitvloeiing en huidproblemen. Langdurige blootstelling aan gebouwen met waterschade en schimmel wordt in verband gebracht met ernstiger symptomen, zoals geheugen- en concentratieproblemen. Voor een meer volledige lijst van CIRS-symptomen, zie de onderstaande tabel.