Het document bevat uitgebreide informatie over de franchisegever en de franchiseorganisatie, die bedoeld is om de potentiële franchisenemer voldoende informatie te geven om weloverwogen beslissingen over zijn investeringen te nemen. De informatie is verdeeld in een voorblad, inhoudsopgave en 23 categorieën genaamd “Items”:

Eénentwintig van de items bevatten informatie die voornamelijk betrekking heeft op de franchisegever, maar slechts twee van de items bevatten informatie die betrekking heeft op de prestaties van de franchise zelf die te koop wordt aangeboden. Punt 19, “Earnings Claims”, is een facultatieve informatieverstrekking krachtens de FTC-regel en de nationale FDD’s. Punt 20 geeft een actueel overzicht van het aantal eenheden waaruit het systeem bestaat en vermeldt de opzeggingen en overdrachten die zijn toegepast om het totale aantal eenheden waaruit het systeem bestaat, bekend te maken. Punt 20 bevat ook de namen en contactgegevens van de huidige en ex-franchisenemers met wie contact kan worden opgenomen voor informatie in het due diligence-proces dat moet worden uitgevoerd door potentiële kopers van de te koop aangeboden franchises.

  • 1. De franchisegever en eventuele moederbedrijven, voorgangers en filialen.

In dit gedeelte wordt verteld hoe lang de franchisegever al actief is, welke concurrentie er te verwachten valt en welke speciale wetten er voor de bedrijfstak gelden, zoals eventuele licentie- of vergunningsvereisten. Dit zal de kandidaat-franchisenemer helpen de kosten en risico’s te begrijpen die hij waarschijnlijk op zich zal nemen als hij de franchise koopt en exploiteert.

  • 2. Identiteit en bedrijfservaring van sleutelpersonen.

In dit gedeelte worden de leidinggevenden van het franchisesysteem geïdentificeerd en wordt hun ervaring beschreven.

  • 3. Historiek rechtszaken.

In dit gedeelte worden eerdere rechtszaken besproken – wordt vermeld of de franchisegever of een van zijn leidinggevende functionarissen veroordeeld zijn voor misdrijven waarbij sprake was van fraude of schendingen van de franchisewetgeving of de wetgeving inzake oneerlijke of misleidende praktijken, of onderworpen zijn aan een staats- of federaal rechterlijk bevel in verband met soortgelijk wangedrag. Ook wordt vermeld of de franchisegever of een van zijn leidinggevenden aansprakelijk is gesteld voor civiele vorderingen in verband met de franchiserelatie, dan wel een schikking heeft getroffen. Een aantal vorderingen tegen de franchisegever kan erop wijzen dat hij niet volgens zijn overeenkomsten heeft gepresteerd, of, op zijn minst, dat de franchisenemers ontevreden waren over de prestaties van de franchisegever. In deze rubriek moet ook worden vermeld of de franchisegever het afgelopen jaar een van zijn franchisenemers voor de rechter heeft gedaagd, een mededeling die kan wijzen op veel voorkomende soorten problemen in het franchisesysteem. Een franchisegever kan bijvoorbeeld franchisenemers aanklagen wegens het niet betalen van royalty’s, wat erop kan wijzen dat franchisenemers niet succesvol zijn en daarom niet in staat of niet bereid zijn hun royalty’s te betalen.

  • 4. Faillissement.

Hier wordt onthuld of de franchisegever of een van zijn leidinggevenden betrokken is geweest bij een recent faillissement, informatie die potentiële franchisenemers kan helpen de financiële stabiliteit van de franchisegever te beoordelen en of het bedrijf in staat is de ondersteunende diensten te leveren die het belooft.

  • 5. Initiële franchisekosten.

In dit gedeelte worden de kosten beschreven die gepaard gaan met het opstarten en exploiteren van een franchise, met inbegrip van aanbetalingen of franchisekosten die mogelijk niet kunnen worden terugbetaald, en kosten voor de eerste inventaris, uithangborden, apparatuur, leases of huur. Ook de lopende kosten, zoals royalty’s en reclamekosten, worden toegelicht.

  • 6. Overige kosten en uitgaven.

OpleidingIn dit gedeelte wordt het opleidings- en hulpprogramma van de franchisegever toegelicht. ReclameDit gedeelte bevat informatie over reclamekosten. Franchisenemers zijn vaak verplicht een percentage van hun inkomsten aan een reclamefonds bij te dragen.

  • 7. Geschatte aanvangsinvestering van de franchisenemer.
  • 8. Beperkingen op bronnen van producten en diensten.

In dit gedeelte wordt verteld of de franchisegever beperkingen oplegt aan:

  • leveranciers van wie een franchisenemer goederen mag kopen
  • 9. Verplichtingen van de franchisenemer.
  • 10. Financieringsregelingen.
  • 11. Verplichtingen van de franchisegever.
  • 12. Grondgebied.
  • 13. Handelsmerken.
  • 14. Octrooien, auteursrechten, en eigendomsinformatie.
  • 15. De verplichting van de Franchisenemer om deel te nemen aan de feitelijke exploitatie van de Franchisezaak.
  • 16. Beperkingen op de door de Franchisenemer aangeboden goederen en diensten.
  • 17. Verlenging, Beëindiging, Terugkoop, Wijziging en/of Overdracht van de Franchiseovereenkomst, en Geschillenbeslechting.

In dit hoofdstuk worden de voorwaarden uiteengezet waaronder de franchisegever de franchise van een franchisenemer kan beëindigen en de verplichtingen van een franchisenemer jegens de franchisegever na beëindiging. Ook worden de voorwaarden vastgesteld waaronder een franchisenemer de franchise kan verlengen, verkopen of aan anderen overdragen.

  • 18. Publieke Figuren
  • 19. Financiële Prestatie Vertegenwoordigingen.

Winstinformatie kan misleidend zijn. Franchisegevers zijn niet verplicht informatie over potentiële inkomsten of verkopen bekend te maken, maar als zij dat doen, vereist de wet dat zij een redelijke basis voor hun beweringen hebben en dat zij de onderbouwing voor hun beweringen geven. Franchisegevers die aan franchisefraude doen, kunnen een groot aantal voormalige franchisenemers onder een spreekverbod hebben staan, waardoor een potentiële nieuwe franchisenemer geen duidelijk beeld van de financiële prestaties kan krijgen. SteekproefomvangHet openbaarmakingsdocument moet de steekproefomvang vermelden en het aantal en het percentage van de franchisenemers die inkomsten op het beweerde niveau hebben gemeld. Gemiddelde InkomstenGemiddelden zeggen weinig over hoe individuele franchisenemers presteren. Een gemiddeld cijfer kan het algemene franchisesysteem succesvoller doen lijken dan het is omdat slechts een paar zeer succesvolle franchisenemers het gemiddelde kunnen opblazen. Bruto-omzetDeze cijfers vertellen niet echt iets over de werkelijke kosten of winsten van de franchisenemers. Een verkooppunt met een hoge bruto verkoopopbrengst op papier kan geld verliezen als gevolg van hoge overhead, huur, en andere kosten. NettowinstenFranchisegevers hebben vaak geen gegevens over de nettowinsten van hun franchisenemers. Geografische relevantieDe winst kan variëren met de geografie. Het informatiedocument moet geografische of andere verschillen vermelden tussen de groep franchisenemers wier inkomsten worden gerapporteerd en de waarschijnlijke locatie van een franchisenemer. FranchisenemersachtergrondenFranchisenemers hebben verschillende vaardigheden en opleidingsachtergronden. Het succes van sommige franchisenemers is geen garantie voor succes voor allen. Vertrouwen op winstclaimsFranchisegevers kunnen een franchisenemer vragen een verklaring te ondertekenen (soms in de vorm van een schriftelijk interview of een vragenlijst) waarin wordt gevraagd of een franchisenemer tijdens de aankoop van een franchise winstclaims of financiële prestaties heeft ontvangen.

  • 20. Lijst van franchisevestigingen

Dit gedeelte bevat zeer belangrijke informatie over huidige en voormalige franchisenemers. Veel franchisenemers in een gebied kan betekenen dat er meer concurrentie is om klanten. Het aantal beëindigde, geannuleerde of niet-verlengde franchises kan op problemen wijzen. De verkoop-overdracht kolommen kunnen verhullen churning van eenheden door brandverkoop aan derden door mislukte of falende franchisenemers. Sommige bedrijven kopen failliete verkooppunten terug en vermelden ze als verkooppunten die eigendom zijn van het bedrijf. Sommige van de voormalige franchisenemers kunnen vertrouwelijkheidsovereenkomsten hebben ondertekend die hen verhinderen te spreken. Franchisegevers die aan franchisefraude doen, kunnen een groot aantal voormalige franchisenemers onder een spreekverbod hebben staan. Indien een franchisenemer een bestaand verkooppunt koopt dat door de franchisegever werd overgenomen, moet de franchisegever de franchisenemer vertellen wie de laatste vijf jaar eigenaar en uitbater van het verkooppunt was. Meerdere eigenaren in korte tijd kan erop wijzen dat de vestiging niet winstgevend is of dat de franchisegever die vestiging niet heeft ondersteund zoals beloofd.

  • 21. Financiële overzichten

Het disclosure document geeft belangrijke informatie over de financiële status van het bedrijf, inclusief gecontroleerde financiële overzichten. Een franchisenemer kan in de toelichting op de jaarrekening verklarende informatie vinden over de financiële status van de franchisegever. Investeren in een financieel instabiele franchisegever is een aanzienlijk risico; het bedrijf kan failliet gaan of failliet gaan nadat een franchisenemer zijn geld heeft geïnvesteerd. Een advocaat of een accountant kan de jaarrekening, het accountantsverslag en de toelichting van de franchisegever bekijken. Zij kunnen een franchisenemer helpen te begrijpen of de franchisegever:

  • een gestage groei
  • een groeiplan heeft
  • het grootste deel van zijn inkomsten uit de verkoop van franchises (Franchisefraude) haalt, of uit doorlopende royalty’s.
  • voldoende middelen uittrekt om zijn franchisesysteem te ondersteunen
  • 22. Contracten
  • 23. Erkenning van ontvangst

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.