De play-action pass, of “play-pass” zoals de beroemde 49ers hoofdcoach Bill Walsh het noemde, is een van de beste plays in heel football omdat het het symbool is van team effort.
Een collectieve inspanning moet worden geleverd door de offensieve lijn, die probeert de verdedigende lijnmannen voor hen te verkopen op de run. Dit wordt gedaan door hun opdrachten uit te voeren alsof het een echte run call is. De running back moet de nodige stappen zetten en zijn buik omsluiten met zijn twee armen alsof hij de bal echt vasthoudt om de linebackers voor de gek te houden. De quarterback, de positie die in het hedendaagse spel als de belangrijkste van allemaal wordt beschouwd, moet verschillende sleuteltechnieken uitvoeren die de verdedigende back(s) verkopen, zodat de pass-catcher achter hen in kan rennen.
Play-action passing vereist verschillende technieken die een quarterback moet uitvoeren, en om te beginnen kijk ik naar het “mesh-point” met als goed voorbeeld de quarterback Tom Brady van de New England Patriots, die een van de beste, zo niet de beste, is in het uitvoeren van een play-action pass.
De handeling van een handoff in lekentaal – het “mesh-point” dat plaatsvindt – is het moment waarop de quarterback het moet verkopen alsof er een daadwerkelijke uitwisseling van de bal plaatsvindt. De manier waarop dit gebeurt is door te kijken hoe de bal in en dan uit de buik van de running back wordt geplaatst. Hij moet de bal helemaal in de gaten houden om het te laten lijken alsof er een run play wordt uitgevoerd, zoals blijkt uit het beeld van Brady die de baldrager in de gaten houdt.
Als de ogen eenmaal gefixeerd zijn op de baldrager, moet de quarterback de volgende stap zetten in het proces van het uitvoeren van de fake door zijn schouders te laten zakken. Brady doet dit uitstekend, en de reden waarom dit van de quarterback wordt gevraagd is om besluiteloosheid te veroorzaken bij de verdedigers op het tweede en derde niveau die hun toetsen lezen.
De belangrijkste verantwoordelijkheden van een linebacker kunnen bijvoorbeeld zijn om door een specifieke blocker heen te lezen, zoals een guard naar de baldrager. Als het lijkt alsof de baldrager de bal ontvangt van de quarterback, die zijn schouders dipt, veroorzaakt dat een conflict voor de lezer.
Daarnaast wordt een verdedigende back op het derde-en-diepste niveau van de verdediging soms ook geleerd om de schouder van de quarterbacks te lezen om te identificeren wanneer hij de bal aflevert of van plan is te gooien.
Als de route van de ontvanger naar de verdedigende backs kant kort is, zou de verdedigende back kunnen kijken om te breken op de bal door te anticiperen op de bal en hopelijk een turnover te creëren. Als die sleutelbeweging echter onduidelijk is, veroorzaakt dit verdere besluiteloosheid en de mogelijkheid dat de korte route van de ontvanger verandert in een diepe.
Bovendien wordt van de quarterback verwacht dat hij, zodra hij dit heeft gedaan, de bal wegtrekt van de baldrager en zijn hoofd omdraait om zijn eerste read te identificeren. Typisch zal een play-action pass drie belangrijke pass targets hebben, te beginnen met de quarterback die zijn ogen diep naar het midden fixeert om uiteindelijk een korte, outlet receiver te identificeren.
Brady doet dit uitzonderlijk goed en is in staat om vaak voordeel te halen uit de verdediging vanwege de snelheid waarmee hij zijn eerste target identificeert.
Als Brady eenmaal door de play fake heen is, werkt hij alsof het een passing play is, en het eerste wat hij kijkt om te doen is zichzelf in evenwicht te brengen door hoog in de pocket te staan en begint zijn reads door te nemen. Hij moet hoog in de pocket staan om over de verdediging heen te kijken en het veld te scannen.
Dit zijn de basistechnieken van de play-action fake die door de quarterback moeten worden uitgevoerd om bij te dragen aan een collectieve inspanning van de uitvoering van het spel. Of een team nu een running game heeft of niet, het play-action spel kan nog steeds effectief zijn als het goed wordt uitgevoerd, vooral in situationeel voetbal.
Situaties zoals 3-en-kort, bijvoorbeeld, kunnen een goed moment zijn om dit te roepen omdat de verdediging niet in staat is om te bepalen wat de aanval zal doen – run of pass – waardoor ze eerlijk blijven en beide mogelijkheden moeten respecteren, waardoor de aanval de overhand krijgt.