Daar is het dan dames en heren, een getal waar ik al heel lang naar uitkijk. Ik ben officieel in totaal 50 pond afgevallen ten opzichte van mijn zwaarste gewicht van 308 pond in maart 2012. Dit betekent dat ik in de afgelopen 13 maanden in totaal 175.000 overtollige calorieën heb verbrand of bespaard.
Om deze prestatie te vieren, en omdat ik nog niet klaar ben om “voor” of “huidige” foto’s te posten, zijn hier een paar veelvoorkomende dingen die evenveel kilo’s wegen als ik ben afgevallen.
Een grote zak hondenvoer.
$200 in kwartjes (voor degenen onder u die geen wiskundigen zijn zoals ik,
dat betekent 800 kwartjes).
Een baal hooi.
De gemiddelde mannelijke bulldog.
Twee van deze jongen.
Maar er was een van deze
bad boys in de sportschool voor nodig om te beseffen
hoeveel ik heb bereikt…
Toen ik in de sportschool stond en mijn ogen gericht waren op de halter in mijn hand, drong het besef tot me door. Het is één ding om naar 50 pond te kijken of erover te praten, maar het is iets heel anders om het in je hand te houden.
Het vasthouden van dat gewicht in mijn handpalm herinnerde me eraan dat ik, om mijn einddoel te bereiken, helemaal opnieuw zoveel gewicht zal moeten verliezen EN nog eens 8 pond extra. Het was misschien wel de eerste keer dat ik echt begreep hoe groot datgene was wat ik wilde bereiken. Het was bijna alsof ik de Mount Everest probeerde te beklimmen en halverwege pauzeerde om naar de top te kijken en te zeggen…
“Naar de hel met die onzin.”
Maar ik besloot al snel dat dit niet het moment was om omhoog te kijken. Integendeel, dit was juist het moment om naar beneden te kijken. Dit was het moment om te kijken naar wat ik al had bereikt en dat te gebruiken als motivatie om te blijven klimmen.
Toen ik daar stond, kon ik me niet herinneren hoe het voelde om 50 pond zwaarder te zijn. Ik kon me de extra druk op mijn gewrichten niet herinneren. Ik kon me niet herinneren hoe moeilijk het was om adem te halen na een trap oplopen. Het enige waar ik aan kon denken was het feit dat ik vroeger ZOVEEL meer woog dan nu, en dat ik nooit meer zoveel wilde wegen.
Gewapend met een nieuwe waardering voor wat ik me voorgenomen heb te doen, hoop ik dat ik over een paar maanden een soortgelijke bijdrage zal schrijven als deze, getiteld “Dingen die 75 pond wegen”. Nog belangrijker, en de blogpost waar ik het meest naar uitkijk, zal de post zijn met de titel…