Story and photos by Lara Hartley
all images are “click to enlarge,” and all images copyright Lara Hartley
CROSSING: Highway 58 heads west across the vast and arid California Valley
where the landscape looks parched by late June.
“Mam, wat is dat daar?”
“Pa, wat is dat?” “
Mammie, pappie, zijn we er al?
Gewoon genoeg vragen van de kinderen als je over Highway 58 slentert, die van Barstow naar Santa Margarita bij de kust in San Luis Obispo County loopt. In tegenstelling tot zijn beroemde neef – Highway 395 – krijgt State Highway 58 weinig pers. Maar voor de avonturiers heeft 58 zijn eigen eigenzinnige charmes. Route 58: A Cross-Section of California, (Center for Land Use Interpretation), biedt een blik op historische plaatsen en verborgen juweeltjes langs deze 210 mijl lange snelweg.
Wanneer de kinderen vragen “wat is dat,” wijzend naar een metalen dinosaurus, kun je het ze vertellen.
Het is Barstow’s A-1 sloperij, gelegen aan de Old Highway 58 vlakbij de Sunset Drive-in. De werf is nu gesloten voor het publiek, maar sommige van de roestende sculpturen die Greg Parker voor zijn dood maakte, zijn zichtbaar door het hekwerk. De nieuwe eigenaars hopen de kunstwerken, gemaakt van geborgen auto-onderdelen, aan een museum te schenken.
Met het boek als uitgangspunt ben ik op mijn eigen ontdekkingsreis gegaan en heb Highway 58 en verschillende andere punten buiten de hoofdweg verkend.
VINTAGE MOTEL: Het lege Minn-Iowa Motel is een van de vele aan het begin van
Highway 58 in Barstow. Het wacht gewoon op iemand om het op te knappen.
MOJAVE STONEHENGE: De ruïnes van een gigantische radiotoren zijn alles wat er over is van een Tweede Wereldoorlog hulpvliegveld in Hawes, langs Highway 58.
De snelweg, die samenkomt met Interstate 15, is ook de thuisbasis van motels met borden die dateren uit rond de jaren 1940 en 1950. Sommige zijn open en andere zijn gesloten, wachtend op iemand om ze weer in levensvatbare plaatsen om te verblijven te veranderen. Er zijn niet veel van deze motels meer over. Ze zijn uit de markt gedrukt door de nationale ketens.
RQUIRKY SNELWEG: Het symbool bij uitstek van de Mojavewoestijn, de Joshua Tree, groeit langs de snelweg bij Kramer Junction.
Na Barstow en zijn Route 66-charme gaat Highway 58 westwaarts naar Kramer Junction en Mojave, alvorens noordwaarts te gaan door de Tehachapi Mountains.
Een mijl ten zuiden van de snelweg en twee mijl ten westen van Harper Lake Road, een onverharde weg buigt af naar de met graffiti bedekte Hawes Auxiliary Field Tower Site, die ik noem de “Stonehenge van de Mojave” voor zijn onderscheidende profiel aan de horizon.
Op Kramer Junction (Snelwegen 58 en 395) is vanaf beide wegen het grootste zonne-energie opwekkingsstation ter wereld te zien, geëxploiteerd door Florida (Florida? In Californië?) Light and Power Co. Het is gesloten voor het publiek, maar het is mogelijk om de reusachtige spiegels van buiten de omheining te zien.
Strek uw benen terwijl u rondkijkt in de grote antiekwinkel ten noordoosten van de hoek van Highways 58 en 395. Vriendelijke eigenaren en unieke schatten maken dit een geweldige stop. Het lijkt erop dat ze echt een beetje van alles in de winkel hebben en buiten zijn er oude borden, voertuigen en benzinepompen uit de “goede oude tijd.”
Heeft u een grote stenen kikker nodig? Wat dacht u van een gipsen albatros? Of een keramische terrasverwarmer voor de koele lenteavonden. Kijk eens naar de ontelbare keramische figuren en terra cotta plantenbakken in de Kramer Antiek en Aardewerk winkel op de hoek.
BIRD SHOP: Keramische of gipsen albatrossen zijn te koop in een winkel in Kramer Junction.
Wacht uit voor de grote trekker-opleggers die af en aan rijden op dit kruispunt, het kan een verraderlijk stuk snelweg zijn.
Na het passeren van Kramer Junction, ziet u een aantal vreemde, grote structuren op de bergkam, zichtbaar ten zuiden van Boron. Dit is een ruimtesimulatiefaciliteit van Phillips Lab met verschillende testopstellingen voor raketmotoren, die voor nogal wat lawaai zorgen als ze in bedrijf zijn. Leuhman Ridge staat plaatselijk bekend als “Rocket Hill.”
De U.S. Borax Mine, aan de noordkant van de weg, exploiteert de grootste open groeve mijn van Californië. Het is open voor rondleidingen met een geweldig bezoekerscentrum. www.borax.com/borax6.html
Off in de woestijn zijn de overblijfselen van een straalmotor test site die een vaag Azteek-ruïnes uiterlijk hebben. In het boek staat dat het 4 mijl is van de snelweg naar de fotogenieke ruïnes op de verkeerd genoemde “Gebhart” Road. Maar het is eigenlijk minder dan drie – op Gephart Road – volgens de snelweg borden. Voor de rest is de routebeschrijving prima. Een gevoel van “desolaatheid in het midden van nergens” overheerst, ook al is de hoofdweg zo dichtbij. Er kan asbest op de grond liggen, dus houd daar rekening mee bij uw bezoek.
SUNTAN PROJECT: Deze blokformatie, 2,3 mijl van de snelweg ten noorden van
Edwards Air Force base, is de plek van het mislukte supergeheime Suntan Project.
Een kennis van Edwards Air Force Base vertelde me: “In de late vijftiger en vroege zestiger jaren was er veel geheim onderzoek gaande om een geschikte brandstof voor grote hoogte te vinden. Een deel hiervan was via NACA (NASA) en een deel was via de luchtmacht. Het geheime Air Force project (Suntan) werd eigenlijk gefinancierd door de CIA. Zij zochten iets om de U-2 te vervangen. Garrett stelde een motor voor op basis van vloeibare waterstof. Daar werd de motor getest en werden cryogene onderdelen getest in een vloeibare waterstof omgeving.”
Dat klonk me behoorlijk fascinerend in de oren. Onderzoek op het web leverde veel documenten op over dit geheime project.
De website (www.fas.org/irp/mystery/history.htm) verklaarde: “Tegen het midden van 1957 had de luchtmacht bijna 500 miljoen dollar (tegen prijzen van 1992) voor het programma uitgetrokken, en gaf uiteindelijk maar liefst 1,2 miljard dollar aan het programma uit. Maar naarmate het werk vorderde, werd het duidelijk dat de vliegtuigen niet zouden kunnen voldoen aan de herziene Air Force eisen van meer dan 3.300 mijl, en het programma werd geannuleerd in februari 1959. Het bestaan van het programma werd echter pas in 1973 onthuld.
“Het was pas na het mislukken van het Suntan project dat Lockheed zich richtte op wat de SR-71 werd. Hoewel Suntan als militair verkenningsvliegtuig mislukte, legde het werk aan het waterstof voortstuwingssysteem de basis voor de latere toepassing van deze technologie voor de voortstuwing van ruimteraketten.”
Voor meer informatie over het Suntan-project, zie http://history.nasa.gov/SP-4404/ch8-1.htm
Highway 58 omzeilt Mojave nu, maar het is de moeite waard om de hoofdweg voor een paar minuten achter je te laten om een ander historisch woestijnstadje te verkennen met vintage motels, mijndistricten en eetgelegenheden, een van die stappen-in-het-verleden die snel uit het Amerikaanse landschap aan het verdwijnen zijn. Een Starbucks zul je hier niet vinden, maar je kunt wel eten bij Denny’s. Denny’s, opgericht in 1953, is een Amerikaans instituut. Meer op pagina 2
Gerelateerde pagina’s
Barstow
Road Trip – Laughlin – Route 66 Oatman
Andere foto-verhalen van Lara Hartley
Verjaardags Road Trip: Route 66
Ludlow for Lunch
Intieme landschappen