Een zeeman loopt een bar binnen…grappen om je aan het lachen te houden

We hebben geput uit een breed scala aan bronnen om onze lijst met zeil-gerelateerde grappen bij te werken.

Hopelijk geeft dit je genoeg munitie om je familie en vrienden aan het lachen te houden aan boord of op het droge!

Barcode Marine

Waarom heeft de Noorse marine barcodes op de zijkant van hun schepen?

Zodat wanneer de schepen terugkomen in de haven ze Scandinavisch kunnen zijn!

Draait me gek!

Een oude zoutzak komt een bar binnengeslopen.

Hij heeft een scheepswiel voor in z’n broek gepropt.

De barkeeper zegt: “Hé, je hebt een scheepswiel in je broek!”

Het oude zout zegt: “Ja maat en ik word er gek van!”

Een kleurrijk ongeluk

Een boot met rode verf botste tegen een boot met blauwe verf en de bemanning raakte aan lager wal.

Kleine verandering

Een dorstige zeeman rent van zijn boot naar de dichtstbijzijnde bar en roept tegen de barman: ‘Geef me twintig shots van je beste whisky, snel!”

De barman schenkt de shots in, en de zeeman drinkt ze zo snel als hij kan op.

De barman is erg onder de indruk en roept uit: “Wow. Ik heb nog nooit iemand zo snel zien drinken.”

De zeeman antwoordt: “Nou, jij zou ook zo snel drinken, als je had wat ik heb.”

De barman zegt: “Oh mijn God! Wat is er? Wat heb je?”

“Vijftig cent!” antwoordt de zeeman.

Niets beginnen!

Een zeeman brengt zijn boot naar de kade van een restaurant om te lunchen.

De dokwerker zegt: “Het spijt me, meneer, maar ik kan u hier vandaag niet laten dineren. Dit etablissement heeft een stropdasbeleid, en u draagt er geen.”

“Natuurlijk heb ik geen stropdas om,” antwoordt de matroos, “Ik ben op een boot!”

“Nou, ga naar beneden en doe er een om,” zei de dokwerker.

“Ik HEB er geen!” riep de zeeman.

De dokwerker, die een klant niet wilde afwijzen, zei: “Nou, waarom zoek je niet gewoon iets wat op een das lijkt. Dat moet lukken.”

Na enige tijd komt de matroos naar buiten met een paar startkabels. “Dit is alles wat ik kon vinden om om mijn nek te doen,” zei hij.

Zuchtend, zei de dekhulp: “OK, ik laat je binnen met deze, maar begin gewoon niets.”

Geen schoothoek!

“Hoe noem je een zeil met maar twee hoeken?”

“Ik heb geen schoothoek!”

Test van een visachtige theorie

Twee matrozen praten:

Vaarder A: “Ik hoor dat vis goed is voor je hersenen.”

Vaarder B: “Ja, ik eet het altijd.”

Vaarder A: “Nou, daar gaat weer een theorie!”

Professionele beleefdheid

Een dokter, een tandarts en een advocaat zaten samen in een boot toen er een golf langs kwam en ze allemaal overboord spoelden.

Niet in staat om terug in de boot te komen, besloten ze dat twee zich aan de boot zouden vasthouden en dat de derde naar de kust zou zwemmen voor hulp.

Ze merkten dat er honderden haaien tussen hen en het land zaten.

Zonder een woord te zeggen ging de advocaat er vandoor! Terwijl hij zwom, gingen de haaien opzij.

De tandarts schreeuwde: “Het is een wonder!”

“Nee”, zei de dokter, “Dat is professionele beleefdheid!”

Een dure snurkbehandeling

Een vrouw naderde het einde van haar latijn – elke nacht snurkte haar echtgenoot zo luid dat het haar wakker hield.

Ze besloot de huisarts te bellen om te zien of er iets gedaan kon worden om haar nachtelijk lijden te verlichten.

“Wel, er is een operatie die ik kan uitvoeren om uw man van zijn gesnurk te genezen,” zei de dokter, “maar ik moet u waarschuwen dat het nogal duur is. Het kost u een voorschot van 15.000 pond, en betalingen van 1.000 pond gedurende 48 maanden, evenals geld voor extra’s.”

“Goeie genade!” riep de vrouw uit. “Dat klinkt alsof ik een jacht koop!”

“Hmm,” mompelde de dokter, “te voor de hand liggend, hè?”

Hoeveel schippers heb je nodig om een gloeilamp te verwisselen?

Niemand, want de juiste maat lamp is niet aan boord, de plaatselijke marinespeciaalzaak heeft dat merk niet, en het postorderbedrijf heeft ze in nalevering.

Een golfje

Twee mensen zijn aan het zeilen als er plotseling een hand in zee verschijnt.
“Wat is dit?” vraagt de schipper, “Het lijkt wel of er iemand aan het verdrinken is!”
“Nee,” legt zijn bemanning uit, “het is maar een golfje.”

Hoe kom je aan dat ooglapje?

Een zeeman en een piraat zitten in een bar te vertellen over hun avonturen op zee. Bij het zien van de poot van de piraat, de haak en het ooglapje vraagt de matroos: “Hoe kom je aan zo’n poot?”

De piraat antwoordt: “We kwamen in een enorme storm terecht en een reusachtige golf sloeg me overboord. Net toen mijn bemanning me eruit trok, verscheen er een school haaien en een van hen beet mijn been af. “

“Verdorie!” zei de zeeman. “En hoe kom je aan die haak?”

“Arrrr…”, mijmerde de oude zoutman, “Ik raakte in gevecht om een vrouw in een bar, en mijn hand werd afgehakt.”

“Blimey!” merkte de matroos op. “En hoe zit het met het ooglapje?”

“Oh dat,” zei de piraat, beschaamd kijkend. Een meeuw viel in mijn oog.”

“Je verloor je oog door een meeuw die viel?” vroeg de vraagsteller ongelovig.

“Nou…” zei de oude zeehond, “het was mijn eerste dag met de haak.”

Wat zei de nieuweling tegen de schipper?

Newbie: “Zinken dit soort jachten heel vaak?”
Schipper: “Nee, meestal is het maar één keer.”

De zeekapitein en de punkrocker

Een oude zeekapitein zat op een bankje bij de kade toen er een jonge man aan kwam lopen en ging zitten. De jongeman had stekels in zijn haar en elke stekel had een andere kleur … groen, rood, oranje, blauw en geel.

Na een tijdje merkte de jongeman dat de kapitein hem aanstaarde.

“Wat is er ouwe jongen, nooit iets wilds gedaan in je leven?”

De oude kapitein antwoordde: “Ooit dronken geworden en met een papegaai getrouwd. Ik vroeg me af of je mijn zoon was. In Dorset? Ik heb een zeilcursus gevolgd in Poole. In Dorset? Ja, ik zou het iedereen aanraden.”

Wat is je positie, zeeman?

Een beginnende zeiler raakte in moeilijkheden in zware deining en moest de kustwacht bellen voor hulp.

“Mayday, mayday, mayday!” schreeuwde hij. “Dit is jacht Corporate Junket, Corporate Junket, Corporate Junket, over.”

“Corporate Junket, dit is Solent Coastguard,” kwam het antwoord. “Kunt u mij uw positie geven meneer, over.”

“Solent Coastguard dit is jacht Corporate Junket. Ik ben een directeur in een financieel planningsbedrijf, over.”

Zegt u dat nog eens?

Een catamaran die meedeed aan de Frostbite Series Race verloor zijn mast en werd bijna omvergeworpen door een grote golf. De kop in de nieuwsbrief van de club was de volgende dag: ‘Cata-frostic Dismaster.’

Waar is ze heen?

“Mijn vrouw is net naar de Caraïben gevaren.”

“Jamaica?”

“Nee, dat wilde ze.”

En ze heeft geen druppel gemorst.

Een oude kapitein en zijn eerste stuurman halen samen herinneringen op aan hun dagen op de Arctische konvooien in de Tweede Wereldoorlog.

Kapitein: “Al die verschrikkelijke, donkere, door storm geteisterde nachten heb je nooit een keer verzuimd me een dampende, volle mok thee te brengen tijdens de nachtwacht. Hoe is je dat in hemelsnaam gelukt zonder ook maar een druppel te morsen?

Eerste stuurman: “Nou meneer, omdat u het vraagt, ik nam een slok van uw thee in de kombuis, en spuugde het terug in de mok als ik bij uw deur kwam.”

Waarom gaf de piraat zijn schip een verfje?

Het hout ervan trilde.

Hand me de schop.

Een paar van de beste maat van een beginnend matroos stierf, en in zijn testament had hij bepaald dat ze hem op zee moesten begraven.

Dus vertrok het paar in een roeiboot met het lichaam van de wal. Ze waren een eindje weg geroeid toen de een uit de boot stapte en tot zijn knieën in het water stond.

“We moeten verder weg,” zei hij tegen de ander. Dus roeiden ze nog vijftig meter verder, en dezelfde matroos sprong er weer uit om te constateren dat het water tot aan zijn kin kwam.

“We moeten verder weg,” zei hij weer.

Op ongeveer 150 meter van de kust sprong hij weer uit de roeiboot en verdween onder water. Na vijf minuten kwam hij hoestend en sputterend weer tevoorschijn, en zei tegen de ander: “

Wat eten zeemonsters het liefst?
Vissen en schepen.

Nee… verander je koers!

Dood vooruit, door de pikzwarte nacht, ziet een kapitein een licht dat op ramkoers ligt met zijn schip.

Rijkend naar de radio, zegt hij: “Verander uw koers tien graden oost.”

“Verander de uwe tien graden west,” komt het antwoord.

De kapitein antwoordt: “Ik ben een kapitein van de marine! Verander uw koers, meneer!”

“Ik ben matroos der tweede klasse,” komt het volgende antwoord terug. “Verander uw koers, meneer.”

De kapitein is woedend. “Ik ben een slagschip! Ik verander niet van koers!”

De man antwoordt, “Ik ben in een vuurtoren. Jouw beslissing.”

Wat gebruiken zeelui om hun neus te snuiten?
Vuurtorens.

Die over de goochelaar en de papegaai van de kapitein:

Een goochelaar werkte op een cruiseschip in de Caraïben. Het publiek zou elke week anders zijn, dus de goochelaar stond zichzelf toe dezelfde trucs steeds opnieuw te doen. Er was slechts één probleem: de papegaai van de kapitein zag de voorstellingen elke week en begon te begrijpen hoe de goochelaar elke truc deed. Toen hij het eenmaal begreep, begon hij midden in de show te schreeuwen:

“Kijk, het is niet dezelfde hoed.”

“Kijk, hij verstopt de bloemen onder de tafel.”

“Hé, waarom zijn alle kaarten schoppenaas?”

De tovenaar was woedend maar kon niets doen; het was tenslotte de papegaai van de kapitein.

Op een dag kreeg het schip een ongeluk en zonk. De tovenaar kwam terecht op een stuk hout midden in de oceaan, samen met de papegaai, natuurlijk. Ze staarden elkaar haatdragend aan, maar spraken geen woord. Dit ging zo een dag door, toen nog een, en nog een.

Na een week zei de papegaai: “OK, ik geef het op. Wat heb je met het schip gedaan?”