Op 18 augustus werd Ron Meyer gedwongen zijn functie als voorzitter van Universal Studios neer te leggen nadat een seksueel contact aan het licht was gekomen. Als een lange tijd executive toegeven dat hij betaald uit een minnares om te voorkomen dat zijn bedrijf in verlegenheid gebracht, is het moeilijk voor te stellen wie zou noemen hem een slachtoffer van cancel cultuur (hoewel, iemand zou kunnen). Hoe onbewust ook, hij maakt deel uit van een culturele revolutie in Hollywood, een revolutie waarbij de nieuwe Hollywood-orde de oude verdringt. Verwacht dat er meer veteranen aan de kant worden gezet, slachtoffers van hun vette salaris, beperkte levensvatbaarheid, of in het geval van Meyer en gerespecteerd Warner Bros. studiohoofd Kevin Tsujihara, de verleiding van dezelfde femme fatale.
Dalging met Charlotte Kirk kostte beide 25-jarige studiomanagers hun baan, nadat elk had toegegeven consensuele affaires te hebben met de Britse actrice, die probeerde een Hollywood-carrière te bewerkstelligen. Net als WarnerMedia CEO John Stankey voor hem, betuigde NBCUniversal CEO Jeff Shell spijt over gedrag dat niet strookt met de verwachtingen van het leiderschap bij hun respectieve studio’s. Meyer’s corporate bio is al gewist van de NBCUniversal-website, en hij heeft ontslag genomen als voorzitter van de Academy Museum Board.
Het is een schandelijk einde van Meyer’s Universal-carrière, maar in sommige opzichten is zijn exit niet veel anders dan wat WarnerMedia Entertainment-voorzitter Bob Greenblatt vorige week meemaakte: Naar verluidt hoorde hij dat hij zonder baan zat op dezelfde ochtend dat de nieuw geïnstalleerde Warner Media CEO Jason Kilar de reorganisatie van het bedrijf aankondigde. De redenen zijn heel verschillend, maar beide mannen ervoeren plotselinge uittredingen zonder de langzamere en duurdere gezichtsreddende machinaties die ooit zo goed als gegarandeerd waren in Hollywood.
Populair op IndieWire
In de overlevingswedloop van Hollywood speelde de 75-jarige Meyer vijf decennia lang een winnende hand. De sluwe CAA mede-oprichter leidde Universal Pictures door drie eigenaren in 25 jaar, en overleefde voormalige NBC Universal president en CEO Jeff Zucker, Meyer’s gewaardeerde luitenant Stacey Snider (DreamWorks), voormalige productiehoofden Scott Stuber (Netflix), Mary Parent (Disruption Entertainment) en Debbie Liebling (“PEN15”), en distributie en marketing chief-turned-voorzitter Adam Fogelson (STX), onder vele anderen, sinds hij in augustus 1995 bij Universal kwam.
Geniaal en openhartig, met een stalen innerlijk dat past bij een ex-marinier, zette Meyer zijn diepe relaties in Hollywood in als de ultieme fixer/onderhandelaar/manager. De studio had zijn ups en downs, maar zette nooit al zijn eieren in de mand van de franchise (hoewel de “Jurassic Park”-serie sinds de lancering in 1993 wereldwijd 5 miljard dollar heeft opgebracht). In plaats daarvan streefde Universal naar een gevarieerde balans van producten verspreid over het jaar.
De studio nam berekende risico’s die hun vruchten afwierpen met lucratieve franchises zoals “Fast and Furious,” Illumination’s “Despicable Me,” “Meet the Parents,” en Jason Bourne. In het afgelopen decennium vertrouwde Meyer op filmchef Donna Langley om meer hits dan verliezen te produceren, en zij leverde een gevarieerde line-up af met onder andere F. Gary Gray’s Straight Outta Compton, de Fifty Shades of Grey franchise en de Mamma Mia series. (De twee musicalhits, en het wereldwijde succes van Oscarwinnaar “Les Miserables”, leidden ook tot de kolossale ramp die “Cats” was.)
“Halloween”
Universal
Natuurlijk waren er veel flops, de een nog erger dan de ander: “Land of the Lost,” “47 Ronin,” “Mortal Engines,” “Public Enemies,” “The Wolf Man,” “Robin Hood,” “The Adjustment Bureau,” “Battleship,” “Cowboys & Aliens,” en “Larry Crowne” werden gecompenseerd door hit komedies zoals “Bridget Jones’s Diary,”de “Johnny English” serie, “It’s Complicated,” “The Break-Up,” en “Couples Retreat,” evenals producent-regisseur Judd Apatow’s “Knocked Up,” “This is 40,” “Get Him to the Greek,” en “Bridesmaids.”
Jason Blum’s horrorfabriek Blumhouse blijft meerdere hits voor de studio afleveren, waaronder “The Purge” en de “Insidious” -serie, Jordan Peele’s Oscarwinnaar “Get Out” en vervolg “Us,” en de reboot van John Carpenter’s “Halloween” -franchise. Maar Universal heeft geen nieuwe franchises gelanceerd. Terwijl “F9” en “Fast & Furious 10” in de maak zijn voor respectievelijk 2021 en 2022, en “Minions: The Rise of Gru” is ingesteld voor 2021, die eigenschappen zijn lang in de tand.
Under Langley, Focus Features blijft stabiel met Oscar kanshebbers zoals “The Theory of Everything” en “Tinker, Tailor, Soldier, Spy,” verrassing hits “Harriet” en “On the Basis of Sex,” en recente Spike Lee Oscar-winnaar “BlacKkKlansman.”
De dagen zijn voorbij dat een studio kan vertrouwen op eindeloze remakes, prequels, retools en te dure tentpoles. Alert blijven is essentieel in het snelle universum van vandaag, en Shell is een leider in de industrie nu hij bioscoopreleases naar VOD duwt en een mijlpaal 17-dagen venster met AMC, ’s werelds grootste bioscoopketen, smeedt.
Meyer is een voorbeeld van een vrij-uitgevend Hollywood dat waarschijnlijk zal worden verzonden naar onze pre-pandemische herinneringen. Hoewel dit vernederende afscheid niet de manier is waarop Meyer zou zijn gegaan, hoef je geen medelijden met hem te hebben. In 1997 kocht hij een bluf in Paradise Cove, Malibu voor $5 miljoen om zijn voormalige CAA-partner Ovitz te spijten, nadat deze was vertrokken om naar Disney te gaan. In 2019, vlak voordat Meyer het pand en het bijbehorende Charles Gwathmey-herenhuis verkocht voor $ 100 miljoen, organiseerde hij een enorm feest (in samenwerking met Chanel en de Natural Resources Defense Council) met een gastenlijst met Barbra Streisand en James Brolin, Jennifer Aniston, Julia Roberts, Courteney Cox, Priyanka Chopra, Mandy Moore en Cindy Crawford.
Dat waren de dagen.