- Share
- Tweet
- Pin
Hoewel wetenschappers en mariene biologen begrijpen dat alle zoogdieren, ook zeezoogdieren zoals walvissen, dolfijnen en bruinvissen water nodig hebben om gehydrateerd te blijven en te overleven, zijn ze er niet 100% zeker van hoe dolfijnen hun water consumeren en tegelijkertijd voorkomen dat ze uitgedroogd raken door het hoge zoutgehalte in het water.
Door zorgvuldig onderzoek zijn zij tot enkele conclusies en hypothesen gekomen over hoe een dolfijn water kan consumeren en niet lijdt aan de gevolgen van uitdroging.
Eén hypothese over hoe dolfijnen water consumeren heeft betrekking op het feit dat veel van het voedsel dat dolfijnen eten, zoals vis, inktvis en octopus, al water in het lichaam bevat, dus wanneer een dolfijn zijn prooi consumeert, onttrekt hij ook het water aan het lichaam van zijn prooi, wat wellicht beter is dan het zoute water direct te consumeren.
Een andere hypothese is, dat wanneer dolfijnen hun prooi verorberen, zij ook indirect een deel van het omringende water inslikken, samen met het voedsel dat zij verorberen.
Omdat alle zoogdieren (ook dolfijnen) zoet water nodig hebben om te overleven, wordt aangenomen dat dolfijnen een geavanceerd filtratiesysteem hebben, dat hen in staat stelt extra zout aan hun urine te onttrekken, om zo het zout te scheiden van het zoute water dat zij verorberen.
Wanneer een zoogdier te veel zout consumeert, begint het te lijden aan leverschade, nierproblemen en een groot aantal andere fysiologische problemen, dus is het belangrijk voor deze zeezoogdieren om een manier te hebben om het extra zout dat ze consumeren te filteren om te voorkomen dat hun lichaam lijdt aan lever-/nierbeschadiging, evenals een groot aantal andere mogelijke orgaanproblemen en fysiologische complicaties.
Wanneer een mens of een dier te veel zout binnenkrijgt, kan hij of zij water in het lichaam beginnen te verliezen, wat leidt tot een nettoverlies aan lichaamswater, waardoor het lichaam kan lijden aan spierkrampen, verlies van lichaamsvocht, uitdroging en in het ergste geval kan het de dood tot gevolg hebben.
Daarom wordt altijd aanbevolen dat mensen gebotteld of gefilterd water drinken wanneer zij op zee zijn en geen oceaanwater drinken.
In tegenstelling tot dolfijnen en andere zeezoogdieren beschikken de meeste landdieren niet over een speciaal ontworpen filtratiesysteem dat nodig zou zijn om veilig zout water te consumeren en grote hoeveelheden zout uit ons lichaam te verwijderen.
Hoewel onze levers ons helpen zout uit ons lichaam te verwijderen, zijn we beperkt in hoeveel zout we veilig kunnen consumeren.
Als dolfijnen geen geavanceerd filtratiesysteem zouden bezitten, zouden ook zij aan dezelfde fysiologische problemen lijden als zoogdieren op het land bij het consumeren van teveel zout.
Naast het kunnen verwijderen van overtollig zout uit het lichaam zoeken sommige dolfijnsoorten voedsel in zoet water of zijn uitsluitend zoetwaterdolfijnen, wat het veel gemakkelijker maakt om voedsel en water te consumeren en tegelijkertijd het zout te vermijden dat in zoutwatermilieus wordt aangetroffen.
Terwijl de dolfijnsoort uit meer dan 40 verschillende zeezoogdieren bestaat, leven de meeste soorten in zout water, maar een handvol soorten zoals de Amazonerivierdolfijn, de Chinese rivierdolfijn, de Indusrivierdolfijn en de Gangesrivierdolfijn zijn allemaal zoetwaterdolfijnen.