Alright, het is bekentenistijd.
Van mijn elfde tot mijn dertiende las en schreef ik Harry Potter Fanfiction.
Ik weet het, het is een schok, maar vergeet niet dat ik op die leeftijd was! Het schrijven was crappy; de redenen om te schrijven base (al mijn vrienden zullen getuigen dat Fanfiction geboorte gaf aan mijn ernstige verliefdheid op Sirius Black, die eindigde met het schrijven van een fic gewoon zodat ik mezelf en mijn vrienden kon opnemen tijdens de Marauder’s schooldagen . Ja, ik weet het, Mary-Sues zijn niet mooi) en de algemene verhaallijn die niet gefocust is.
Nou, misschien was het de stress van de afgelopen weken, misschien was het het feit dat de originele Potter serie nu voorbij is dat de schuldige is, maar om wat voor reden dan ook waagde ik me een paar dagen geleden terug op mijn oude stek Fanfiction.net, vond een willekeurige HP Fanfiction om te lezen en te zien of het kaliber net zo slecht was als ik me herinner. Mensen, ik werd niet teleurgesteld.
Toen ik hoofdstuk na hoofdstuk van verhaal na verhaal doorlas, zag ik een trend opkomen. Ik vind dat ik, nu ik het voordeel van een terugblik heb, wat tips moet delen over hoe je je Fanfic net dat beetje beter kunt maken, zodat mensen niet in dezelfde valkuilen trappen.
In feite kunnen de meeste van deze tips worden toegepast op elke Fanfiction voor elk verhaal/film/animatie/ etc of fictie in het algemeen, maar voor mijn doeleinden zal ik Harry Potter gebruiken in mijn voorbeelden en verwijzingen.
LESSON 1 Blijf trouw aan je personages
Een veel voorkomende gebeurtenis die ik tegenkwam bij het doornemen van verhalen was dat personages niet trouw spraken of handelden. In heel veel verhalen was Harry hoffelijk, zelfs verleidelijk. Dames, ik wil jullie bubbel niet doorprikken, maar Harry is een sukkel. Hij zou nooit iemand ‘baby’ noemen. Praten met vrouwen, tenzij hij ze goed kent, is moeilijk voor hem. Hij stottert. Hij is verlegen. Hij is er maar iets beter in dan Ron. Over Ron gesproken, Ron is grappig. Hij maakt grapjes. Hij is onhandig. Hij is niet dom, maar ook niet erg slim. Ron is loyaal aan zijn vrienden, en zij aan hem. Maak zulke karakters niet te welbespraakt of rationeel als we weten dat ze eerder impulsief zullen zijn.
En, meisjes, of jullie het leuk vinden of niet, Ginny is geen kreng. Ze gaat ook niet kapot; in feite is ze een van de sterkste personages in de boeken. Het kan me niet schelen dat ze ‘je dierbare Harry heeft gestolen’, ze eindigen getrouwd. Leer er mee leven.
Nou, ik heb het in deze gevallen over personages die we vrij goed kennen. Andere personages zoals de Marauders (vooral tijdens hun schooltijd) zijn meer een mysterie.
Hoe dan ook, Wormstaart, en ik moet dit benadrukken, was een Marauder. Hij was bij hen, hoezeer je hem ook haat. Hij was ook nooit een bedreiging voor iemand in de school. Er waren een paar fics die ik las waar hij een griezelige verkrachter was, en zijn vrienden wisten het ook! Ziet iemand anders de fout in deze anders zo overtuigende synopsis? Nee?
Er zijn verrassend veel verhalen die Peter afschilderen als een echte engerd. Ik geef toe dat hij een stinkende idioot is, maar hij was ook de geheime bewaarder van Potter. Daarom werd hij betrouwbaar geacht, en dus zou hij zijn vrienden geen enkele reden hebben gegeven om hem op geen enkel moment te vertrouwen.
Denk na, mensen!
Naast deze opvallende gebreken, zijn er de kleine eigenaardigheden die de karakters bepalen, hun gedachten, de manier waarop ze bewegen, hun lichaamstype, de manier waarop ze spreken, kenmerken zoals of ze vooruit denken, al deze details vliegen het raam uit wanneer amateurs de pen oppakken. Als amateur verklaar ik dat dit geen excuus is!
Observeer de kleine eigenaardigheden en details van je adoptiepersonages en je zult merken dat je verhaal levensechter wordt. Als het helpt, probeer dan de door jou gekozen tekst nog eens te lezen/bekijken en let daarbij op de kleine details, niet alleen op het verhaal als geheel. Let op de manier waarop de personages dingen doen, en WAAROM iets geschreven is zoals het geschreven is, niet alleen wat er geschreven staat. (Dit is ook een handige techniek voor het schrijven van analytische opstellen voor school.)
Ook heb ik een paar keer gelezen over personages die het fysiek onmogelijke doen, bijvoorbeeld: ‘ze stond achter hem, en hij sloeg een beschermende arm om haar heen.’ Dat is gewoon een beetje ongemakkelijk, in mijn ogen. Hier is een tip: ga een week of zo nadat je een passage hebt geschreven terug en probeer het te acteren terwijl je het leest (dit kan leuk zijn met actiescènes, zolang je de buren maar niet zo ongerust maakt dat ze de politie gaan bellen). Of, als je weinig tijd hebt, vraag een betrouwbare vriend om het voor je uit te spelen (niet aan te raden als je graag seksscènes schrijft, tenzij je vriend een heel, heel goede vriend is).
LESSON 2-Vermijd clichés.
“Ik weet niet wat ik nu moet doen,” legde hij uit met een zachte stem waarvan ze zeker wist dat hij duizend harten had kunnen breken </i>
WAARSCHUWING!!! GEVAAR! Zeg dat nooit, NOOIT. Begin een verhaal NOOIT met ‘het was een donkere, stormachtige nacht’, eindig een verhaal NOOIT met ‘en toen werd ik wakker’, en strooi je verhaal vooral NOOIT vol met sappige, galverscheurende clichés. Als je ooit de neiging hebt om er iets in te stoppen wat je eerder hebt gelezen of in een film hebt gezien, dan is de kans groot dat iemand anders het ook heeft gelezen of gezien, en hun reactie zal zijn “nou, dat is niet origineel van ze”. Houd het fris – gebruik niet wat al dood is gedaan, het laat alleen maar zien dat je niet hard genoeg je best doet.
Zet NOOIT een bordje dat zegt ‘FLASHBACK’ of ‘DREAM SEQUENCE’. Het is veel effectiever om je hoofdpersoon herinneringen te laten ophalen over een gebeurtenis. Op die manier geef je achtergrondinformatie in flashback-vorm zonder dat mensen het beseffen, wat mooi leidt tot les drie.
LESSON 3- Creëer een wereld
Weet je wat de belangrijkste reden is dat Harry Potter zo’n succesvolle serie was? Dat is omdat JK Rowling erin slaagde een verbazingwekkende, levendige wereld te creëren waarin je fantasie de vrije loop kon gaan, en toch dicteerde ze precies waar het heen ging. Ze deed dit niet alleen door het verhaal te vertellen, maar door het toevoegen van beschrijving, achtergrondverhaal en sfeer. Passages zoals deze uit Goblet Of Fire: ‘”Seats a hundred thousand,” said Mr Weasly, spotting the awestruck look on Harry’s face. “Vijfhonderd mensen van het ministerie hebben er het hele jaar aan gewerkt. Dreuzelwerende betoveringen op elke centimeter ervan. Elke keer dat Dreuzels hier het hele jaar in de buurt kwamen, herinnerden ze zich plotseling dringende afspraken en moesten ze weer wegspurten,’ voegde hij er liefkozend aan toe, terwijl hij de weg leidde naar de dichtstbijzijnde ingang, die al was omringd door een zwerm schreeuwende heksen en tovenaars.’
JK had net zo goed kunnen schrijven “Ze liepen door het immense gouden stadion,” dat biedt een minimum aan details. Ze is ook trouw gebleven aan het karakter van Mr Weasly, door aan het eind van zijn toespraak “zegen hen” toe te voegen. De schreeuwende, drukke tovenaars en heksen bij de ingang dragen bij tot de opgewonden sfeer van het verhaal, zie je waar ik heen wil? Je kunt dit allemaal visualiseren in je geestesoog, op je eigen manier, maar Rowling vertelt je hersenen nog steeds precies wat je onbewust moet doen, zodat het nauwelijks aanvoelt als werk. Geen wonder dat kinderen dit zo graag lezen!
Nou, ik zeg niet dat je net zo goed moet kunnen schrijven als JK. Dat kost tijd, ervaring en veel oefening. Echter, beschrijving, opvulling en achtergrondverhaal zijn de sleutel. Ze vertragen ook het verhaal en helpen om spanning te creëren.
Weet je hoe je in films, vlak voor de climax, een griezelige rust ervaart waardoor je op het puntje van je stoel zit en wilt weten wie er als eerste toeslaat, of wanneer de grote finale komt? Ik keek laatst bijvoorbeeld naar een thriller van Nicholas Cage, en hij loopt door een donker huis van een seriemoordenaar, die naar een oude vinylplaat had geluisterd die nu was afgelopen, zodat hij een overslaand geluid bleef maken dat klonk als een hartslag. Cage sluipt door het huis op zoek naar een sadist, duwt deuren open, kruipt de trap op, gluurt in kledingkasten, BAM! De man bespringt hem van achteren!
Zie, in films hebben ze geluid en visuele conventies, maar met het geschreven woord kun je beschrijving toevoegen zoals hoe het huis ruikt, eruit ziet in individuele details, het gevoel van de hartslag in je protagonisten borst, zijn gedachten, spijt, instincten teken het uit, het maakt het gewoon meer aangrijpend. Maar zorg ervoor dat je ook toevoegt wat hij/zij aan het doen is en probeer de juiste balans te vinden (Beta testers kunnen hierbij helpen- laat je vrienden je werk lezen voordat je het plaatst).
LESSON 4 Slepen
Je moet weten wat er in een verhaal moet en wat niet. Voeg geen miljoenen hele gesprekken toe die zinloos zijn en het verhaal niet verder helpen.
In Orde van de Feniks bijvoorbeeld schrijft JKR over de schoonmaak van Nummer Twaalf, Grimmauld Place als een verstrijken van de tijd. Ze benadrukt met korte zinnen enkele amusante gebeurtenissen, zoals Lupin die hen helpt een grootvaderklok te repareren. Ze heeft niet de neiging om in te gaan op de volledige gesprekken van de betrokken personen, maar bevordert het verstrijken van de tijd op een interessante manier met kleine anekdotes.
Zoals ik al zei, zorg voor de juiste balans!
LESSON 5 Continuïteit
Zie er consequent uit. Dit lijkt misschien voor de hand te liggen, maar het gebeurt maar al te vaak dat schrijvers details vergeten en die in het volgende hoofdstuk veranderen. JKR geeft toe dat ze er schuldig aan is. De Wizard of Oz serie staat ook bol van de continuïteitsfouten.
Dit is een ander gebied waar Beta testers (of, als je gepubliceerd wilt worden, editors) van pas komen. Een goede zal voorbij uw briljantheid zien en de kleine dingen opmerken zoals “In deze paragraaf draagt hij een blauw overhemd maar in de volgende is het groen.” En als zij iets verwarrends aan je verhaal vinden, zullen je lezers dat waarschijnlijk ook vinden, dus leg je tester niet alleen uit wat zij niet begrijpen, maar maak het verhaal zo dat iedereen het begrijpt! Meestal gaat het gewoon om het toevoegen van details zoals wie er wanneer spreekt of hoe laat het is enz. Maak je geen zorgen als ze een heleboel fouten vinden, want A: ze helpen je om je verhaal te verbeteren en B: je kunt die informatie bewaren zodat je die fout niet nog eens maakt. Iemand vertelde me eens om de getallen die ik schrijf te spellen in plaats van ze gewoon te typen (bijvoorbeeld: acht in plaats van 8), omdat het er anders uitziet alsof het je niets kan schelen en je vindt dat je iets beters met je tijd zou moeten doen. Ik heb dat weggestopt en heb die fout nooit meer gemaakt. Leer van opbouwende kritiek.
Okay, dus heb je dat allemaal? Blijf trouw aan je personages, vermijd clichés, vertraag verhalen maar laat ze niet slepen, blijf consistent en bovenal, blijf schrijven. Ik weet dat ik niet zo goed ben als ik zou willen zijn, dus schrijf ik allerlei dingen zoals redactionele artikelen – om te verbeteren. Blijf zoeken om je vak te verbeteren, en mensen merken het en waarderen het. Ze kunnen er zelfs commentaar op geven.
Salemsgirl