Deck Guide: Mono Red Aggro in Standardvalue(ez_write_tag([[468,60],’draftsim_com-box-3′,’ezslot_3′,147,’0′,’0′]));

Laatst bijgewerkt op 30 oktober 2020

Embercleave

Love it or hate it, mono rood is terug! Met de lancering van Theros: Beyond Death en Oko, Thief of Crowns die onder de ban hamer is gegaan, hebben we een dramatische opleving gezien van het meest polariserende deck in Standard.

Magic World Championship XXVI is afgelopen – PVDDR gefeliciteerd! -en de meta heeft zichzelf min of meer opgelost na de release van THB. Standard staat er goed voor in vergelijking met de ups en downs van Throne of Eldraine. MTGArena.pro laat zien dat mono red aggro (a.k.a. Red Deck Wins/RDW) de toppositie inneemt in zowel win rate met 54,61% als vertegenwoordiging met meer dan 40k matches geregistreerd tussen 2 en 8 maart 2020. Bij de pro’s spelen vier van de zestien beste spelers ter wereld monorood, met Seth Manfield op de derde plaats.

Experimental Frenzy

Vandaag gaan we dieper in op monorood in Traditional Standard (best-of-three)-formaat, dus zet je schrap en laat het feest beginnen.

Let’s TalkRed Deck Wins

Je herkent deze lijst misschien wel, gespeeld door zowel Seth Manfield als Andrea Mengucci tijdens hun World’s run in februari 2020.

Laten we eerst eens kijken naar een vergelijking van vergelijkbare lijsten die op dat toernooi zijn gespeeld:

Magic World Championship XVII: Mono Red Decks Comparison

The Goal of Mono Red Aggro

Dit is misschien super-ik kan dit woord niet lezen zonder SaffronOlive in mijn hoofd te horen-voor de hand liggend, maar het doel van mono red aggro is om veel goedkope creatures op curve te spelen om je tegenstander te overweldigen en dodelijke schade te bereiken tegen beurt vier of vijf.

Lightning Strike

Sinds de Standard-rotatie met de release van Throne of Eldraine en het vertrek van burn met drie schades zoals Wizard’s Lightning en Lightning Strike, is RDW afgestapt van een burn-focused core. Nieuwe kaarten zoals Embercleave en Anax, Hardened in the Forge hebben het deck staying power en verrassende lethal gegeven. Of in ieder geval de dreiging ervan.

Waarom is Mono Rood zo Populair?

Er zijn veel redenen waarom mono rood nog steeds populair is, en niet allemaal zijn badass agressie. Het deck heeft de perceptie dat het eenvoudiger te besturen is dan andere decks, het is over het algemeen aanzienlijk goedkoper dan andere deckarchetypes omdat de landbasis goedkoper is, het is een deck dat topprestaties levert, en de gemiddelde gamelengte is aanzienlijk lager dan andere archetypes.

De laatste reden is waarschijnlijk de meest relevante voor degenen onder ons die zich elke maand een weg naar Mythic grinden. Waarom zou je een UW Control vs UW Control match van vijftig minuten spelen als je mono rood kunt spelen en je voor de lunch van de tweede van de maand kunt kwalificeren voor de Mythic Qualifier?

De kern van het deck

Interessant is dat de kern van het deck extreem stevig is, met alle vier de top16 resultaten van de wereld die een extreem hoog totaalpercentage aan kaartkeuze en -kwantiteit delen. Laten we het uitsplitsen.

Mana base: Alle decks gebruiken vier Castle Embereths en 17 of 18 Mountains.

Spells: Light up the Stage was MVP in de spells afdeling, met alle decks die vier exemplaren gebruiken.

Creatures: Fervent Champion, Scorch Spitter, Robber of the Rich, Runaway Steam-Kin en Anax, Hardened in the Forge hadden elk vier slots in elk deck. Rimrock Knight was een four-of auto-include, maar kwam niet voor in het deck van Eli Loveman in afwachting van een meer aggro-georiënteerde toernooimeta.

Bonecrusher Giant en Torbran, Thane of Red Fell waren aanwezig in elk deck, maar met variatie in het aantal gebruikte kopieën.

Artifacts Embercleaves: Drie of vier waren aanwezig in elk deck; we zullen het hier in een hete seconde over hebben.

Het Sideboard

Redcap Melee: MVP voor de spiegel, geweldig om Mayhem Devils te doden, kan in sommige situaties als general removal worden gebruikt.

Unchained Berserker: Deafening Clarion wie? Bescherming tegen wit betekent dat geen Teferi, Time Ravelers of witte blockers je kunnen raken. Helaas is Shatter the Sky een ding, maar je kunt de relevante matchups verder verbeteren door er niet meer dan één tegelijk op het bord te zetten… of door je tegenstander minder Shatter te laten trekken.

Lava Coil: Geweldig voor de spiegel, geweldig voor dingen met escape of recursion. Het exile-effect maakt het een topverwijderaar in de huidige meta.

The Maybe-Board

• Tin Street Dodger
• Phoenix of Ash
• Tibalt, Rakish Instigator
• Claim the Firstborn
• Experimental Frenzy
• Grim Initiate

Premium one-drops zullen altijd gelovers hebben, maar Tin Street Dodger heeft als bijkomend voordeel dat hij Robber of the Rich kan triggeren lang nadat hij het slagveld heeft verlaten, dankzij zijn rogue-achtige gedrag.

Phoenix of Ash is waarschijnlijk de meest interessante kaart die niet automatisch wordt toegevoegd. Ik denk dat het vooral een geval is van te veel concurrentie rond de drie- en vier drops, waarbij Anax, Torbran en discounted-Embercleave duidelijk betere keuzes zijn. Het vliegen en de escape zijn echter leuk en maken van Phoenix een kaart om in de gaten te houden.

Tibalt werkt geweldig als een andere kaart die niet door Teferi kan worden gebounced, waardoor de UW (en mono white) matchups iets beter worden. Het voelt goed om genoeg sideboardruimte te hebben om deze kaart te kunnen gebruiken.

Claim the Firstborn is op zijn best situationeel, maar kan af en toe een game voor je stelen door Uro, Titan of Nature’s Wrath of Hydroid Krasis te grijpen, of gewoon je Anax haste te geven.

GameplayConcepts

Robber of the Rich

Pseudo-card-draw op een haste-bear. Soms kan het verleidelijk zijn om op curve te spelen, op de draw. Als je opties hebt, zou ik in veel situaties Rimrock Knight aanraden boven deze. De haste van de Robber betekent dat Embercleave in de volgende beurten met een grotere korting neerkomt, en als je niet profiteert van de on-attack trigger voor Robber of the Rich, verlies je waarde (als hij wordt verwijderd of gewist) in de loop van de match.

Het kan verwoestend zijn voor de tegenstander als je erin slaagt hun Shatter the Sky, Dream Trawler of Embercleave top deck te exileen. Denk aan je landdrops en handgrootte in de volgende beurten.

The Legendary Rule

Want er wordt niet verwacht dat Mirror Gallery een herdruk krijgt voor Standard, zijn er enkele kaarten in ons deck die op het eerste gezicht riskante four-of insluitsels kunnen lijken: Anax, Torbran, en Embercleave-of “Idiot-cleave” zoals het liefkozend wordt genoemd bij mijn LGS. Een dode draw kan erg lastig zijn voor een deck dat snel moet winnen, want een extra beurt betekent een nieuwe kans voor een board wipe of big blocker die je tegenstander trekt.

Gelukkig hebben we voor minstens twee van deze kaarten een paar handige trucs om te zorgen dat we elke druppel waarde en agressie kunnen pakken, als we toevallig duplicaten trekken.

The Anax Satyr Party

Nadat de set uitkwam, kostte het me een beschamend groot aantal spellen om het potentieel van Anax-into-Anax aan boord te realiseren. Dankzij de legendarische regel kunnen we niet twee van onze favoriete halfgoden tegelijk aan boord hebben, maar als we onze tweede inzetten, profiteren we dubbel van het voordeel van onze tweede Anax die het veld verlaat. Beide Anax’s zijn op het bord om de ongelukkige Anax zichzelf te zien opofferen (met vier power, trouwens), wat betekent dat onze tweede Anax allesbehalve een dode draw is.

Het is eigenlijk een drie-mana, maak-vier-des spreuk. Weet je nog dat dit deck Embercleave en Castle Embereth heeft? Je hebt nu een heleboel dudes om je Embercleave twee te laten kosten of een heleboel 2/1s na een Embereth pump.

Embercleave and Faking Out Blocks

Een typisch scenario gaat als volgt: het is beurt vier, je hebt twee tot vier creatures op het bord, en je gaat de strijd aan met twee Embercleaves in de hand.

Je kunt maar één van deze machtige wapens tegelijk op het bord hebben en de reden om deze op een bepaald creature te zetten is meestal: a: een minion beschermen door hem first strike en +1/+1 te geven of b: maximale schade toebrengen aan het gezicht van de tegenstander. Er is echter nog een derde reden die overwogen moet worden.

Bounce removal zoals Idris-Elba wizardman (aka Little Teferi) en Brazen Borrower zijn kaarten waar je in de huidige meta rekening mee moet houden. Door Embercleave uit te rusten met het tweede (of derde) krachtigste creature op het bord, kunnen we beter om bounce removal heen spelen. Niets voelt erger dan dat je beurt drie Anax, die beurt vier Embercleaved was, wordt gebounced door een Brazen Borrower nadat de equips zijn gedeclareerd. Dat zijn zeven mana en twee beurten voor niets.

Teferi, Time Raveler

Door een strikt slechter doelwit te equippen, kun je de verwijdering van de mindere minion lokken (wat betekent dat je eerste Embercleave onschuldig in de hoek blijft zitten) of de tegenstander dwingen tot minder effectieve blocks en/of mana-gebruik voor hun volgende beurt.Hoewel dit iets is dat spaarzaam moet worden gedaan en alleen als je spinnenzintuigen tintelen, is dit precies het soort scenario waarin Embercleave nummer twee je een verrassende overwinning kan bezorgen.

JouwAnax op het bord heeft geen trample, maar de Robber of the Rich waar je Embercleave no. 1, heeft dat wel, dus wordt hij de blokkerende prioriteit. Embercleave’s flash ability betekent dat je nr. 2 kunt casten nadat blokken zijn gedeclareerd. Door je tegenstander te chumpblocken met de Robber en ze dan te verrassen met die “dode kaart” die je hebt getrokken, stuur je 14 tot 16 damage naar SMORCtown met alleen een 0/4 Wall in de weg.

ClosingThoughts

Mono redaggro is op een geweldige plek op dit moment. Als je het deck nog niet hebt opgepakt om het eens te proberen, biedt het een verrassend diepe gameplay overweging, veel meer dan deono red burn decks van vorige sets. De extra veerkracht die kaarten als Anax en Embercleave bieden, geven het deck ook staying power.

Noem me een masochist, maar ik geniet van de matchup vs UW Control vanuit beide perspectieven omdat het kan leiden tot een breed scala aan game states. Sideboarding voegt daar nog een laag diepte aan toe. Voorbij zijn de dagen van het kreunende gevoel wanneer een turnone Mountain wordt gespeeld aan de kant van je tegenstander. Mono red aggro in Standard is eerlijk, competitief en leuk.

Inescapable Blaze