Toen ik eerstejaars was op de universiteit, kreeg ik een telefoontje van een familielid dat mijn moeder in het ziekenhuis lag. Het was een verrassing om te horen, want mijn moeder was jong en gezond voor zover iedereen wist, maar ik kreeg te horen dat ik naar huis moest komen. Hoewel ik op minder dan twee uur afstand woonde, was ze, toen ik in het ziekenhuis aankwam, bewusteloos en ze overleed kort nadat ik was aangekomen. Ze had een ernstig hersenaneurysma en de dokters vertelden me dat er geen enkele kans was dat ze het zou overleven.
Het was een moeilijke tijd, op zijn zachtst gezegd. Ik was pas 19 jaar oud. Zeker niets zo levensveranderend was me ooit eerder overkomen, en het zou een leugen zijn als ik zei dat het niet een strijd was om elke dag door te komen. Toen, zes maanden later, kreeg ik weer een telefoontje. Het ging over mijn grootmoeder. Ook zij had een fataal hersenaneurysma gehad. En zomaar, zonder waarschuwing, waren de twee belangrijkste mensen in mijn leven er niet meer.
Het was moeilijk te begrijpen en ik had het moeilijk om de oneerlijkheid van dit alles te verwerken. Hoewel het een natuurlijke plaats is voor mensen om te gaan wanneer ze iets heel belangrijks voor hen verliezen, naarmate de dagen, weken en maanden verstreken, liet ik me onbewust in beslag nemen door de oneerlijkheid van het leven. Het leek wel of alles wat er ook maar een beetje negatiefs gebeurde na hun dood, door mij als oneerlijk werd opgevat. Als ik een parkeerboete kreeg op de campus, was dat “oneerlijk” (ook al had ik geparkeerd in een zone waar ik niet mocht parkeren). Als het regende op een dag dat ik naar de les moest lopen, was dat “oneerlijk” (ook al woonde ik in een stad waar het vaak regent). Als ik per ongeluk mijn teen stootte, was dat “oneerlijk”. Het hebben van dat soort negatieve mentaliteit, natuurlijk, voegde aanzienlijk meer stress aan mijn leven, maar op het moment, ik kon het niet zien.
Gelukkig, een paar maanden na haar dood, vond ik de kracht om te gaan door een aantal van de dingen die mijn grootmoeder had achtergelaten, en onder hen vond ik een klein kaartje met de Serenity Prayer geschreven op: “God geve mij de kalmte om de dingen te aanvaarden die ik niet kan veranderen; moed om de dingen te veranderen die ik kan; en wijsheid om het verschil te kennen.”
Hoewel ik de religieuze overtuigingen van mijn grootmoeder niet deelde, trof de boodschap me en bleef ze me bij. In plaats van onmiddellijk naar “dat is oneerlijk” in mijn hoofd te gaan wanneer er iets negatiefs gebeurde, merkte ik dat ik erover nadacht of ik er controle over had, en als dat zo was, wat ik had kunnen doen om de uitkomst te veranderen. In feite leidde het vinden van die kaart tot een reeks veranderingen in mijn denkwijze die niet alleen mijn mentale richting veranderde, maar ik vermoed ook dat het de aanzet was tot veel van de persoonlijke en professionele keuzes die ik heb gemaakt en nog steeds maak op mijn reis door het leven.
In de woorden van schrijfster/illustrator Mary Engelbreit, “Als je iets niet leuk vindt, verander het dan. Als je het niet kunt veranderen, verander de manier waarop je erover denkt.” En dat is wat ik deed. Hoewel het misschien waar is dat sommige mensen optimisten en andere pessimisten worden geboren, is het ook waar dat het leven iedereen van tijd tot tijd met onverwachte uitdagingen confronteert. En hoewel die uitdagingen je kijk op de wereld kunnen veranderen, hoeft die verandering zeker niet blijvend te zijn. Waar het op neerkomt: Jij bent uiteindelijk degene – of eigenlijk de enige – die bepaalt hoe je op de uitdagingen van het leven reageert. Dat omvat hoe lang je rouwt, hoe lang je piekert, hoe lang je boos blijft, en hoe lang je ervoor kiest om gelukkig te zijn.
Waarom je ervoor moet kiezen om voorbij te gaan aan de oneerlijkheid van het leven
1. Eerlijk is geen bruikbaar begrip.
Als u iets meemaakt of meemaakt wat u als oneerlijk of onrechtvaardig ziet en u kunt er iets aan doen, dan moet u dat doen. Die kanonskogel in je maag laten zitten doet je absoluut geen goed. In feite voegt het onnodige stress aan je leven toe.
Hoewel, veel van de “oneerlijkheid” die in de wereld gebeurt, ligt niet binnen onze controle. En als dat het geval is, hoe productief is het dan om stil te staan bij wat eerlijk en oneerlijk is? Ik citeer auteur Jonathan Lockwood Huie: “‘Eerlijk’ is geen bruikbaar concept. Het leven is niet ‘eerlijk’. Je kunt het leven niet ‘eerlijk’ maken. Je kunt boos worden. Je kunt klagen over het feit dat het leven niet ‘eerlijk’ is. Je kunt proberen wraak te nemen – misschien gewelddadig. Je kunt jezelf veel leed aandoen in de naam van het ‘oneerlijke’ leven. En het leven is nog steeds niet ‘eerlijk’.”
2. Jezelf als slachtoffer zien heeft de neiging je in het verleden te houden en bevordert een gevoel van machteloosheid.
We verwijzen vaak naar degenen die onrecht of een traumatische gebeurtenis hebben meegemaakt als slachtoffers. Sommigen vinden echter dat het label, slachtoffer, negatieve connotaties heeft die stigmatiserend werken voor degenen die proberen hun traumatische ervaringen te boven te komen. Zoals therapeut Shannon Shiefer zegt: “Niemand houdt ervan zijn hand op te steken en te schreeuwen: ‘Ik! Me! wanneer gevraagd wordt: ‘Ben je ooit een slachtoffer geweest?’ Echter, we zijn allemaal slachtoffer van iets in ons leven.”
Ze heeft gelijk. Slechte dingen gebeuren elke dag, maar mensen kunnen heel veerkrachtig zijn. Door uit de slachtoffermentaliteit te stappen en jezelf als een overlever te zien, vind je het misschien gemakkelijker om vooruit te komen en een actieve rol te spelen in het creëren van een nieuw vooruitzicht voor jezelf. Zoals voormalig journalist en auteur van Shadows of Heroes Miron Varouhakis schrijft: “Niet alleen klinkt ‘overlevende’ positiever, het richt zich ook op de toekomst in plaats van het verleden… Het woord ‘overlever’ symboliseert empowerment, moed en kracht…”
3. Negatieve gedachten en emoties remmen positieve verandering.
Gedachten: Wanneer je de meeste of al je ervaringen op een negatieve manier waarneemt, is het uiterst moeilijk om in een positieve richting vooruit te komen. Negativiteit is echter moeilijk te ontvluchten. Ook al gebeurt er niets negatiefs in je eigen leven, tragische, deprimerende verhalen doen de ronde in de media. Dood, oorlog, slachtofferschap, geweld, natuurrampen – als je het nieuws aanzet, krijg je gegarandeerd een enorme dosis van deze negatieve ervaringen strak verpakt in een segment van een half uur, vaak met grafische videobeelden om de visuele herinnering vast te houden in je hersenen om keer op keer te herhalen.
Dat wil niet zeggen dat je je kop in het zand moet steken en de huidige gebeurtenissen moet negeren, of moet doen alsof slechte dingen niet gebeuren. Dat doen ze duidelijk wel. Elke dag worden mensen gedood door zinloos geweld. Kinderen raken gewond. Tragische ongelukken gebeuren. Geliefden overlijden. Maar in werkelijkheid zijn wat we in het nieuws horen en zien en de oneerlijkheid in ons persoonlijk leven meestal uitschieters in een wereld van meestal positieve, vriendelijke en prettige interacties.
Bedenk eens hoe vaak iemand op een dag een deur voor je openhoudt, je helpt met een aankoop, naar je lacht, je bedankt, je kleren wast, je een knuffel of een schouderklopje geeft, je complimenteert, zegt dat hij van je houdt, iets opraapt dat je hebt laten vallen, je ergens naartoe brengt, of een van de honderden dingen die mensen voor anderen doen die ze niet hoeven te doen. Vergelijk dat nu eens met de ongelukkige of negatieve ervaringen die je op een doorsnee dag hebt. Gelukkig is voor de meeste mensen het goede veel groter dan het slechte. Het is alleen gebruikelijker om bij het slechte stil te staan dan het goede te vieren.
Emoties: De emoties die mensen voelen als er iets onrechtvaardigs of oneerlijks gebeurt, kunnen een tweesnijdend zwaard zijn. Als ze onder controle worden gehouden en in goede banen worden geleid, kunnen ze leiden tot positieve verandering. Zo niet, dan kunnen zij een reeds slechte situatie verergeren. Hoewel woede aanvankelijk iemands energieniveau doet stijgen, zijn impulsieve, door woede gedreven acties zelden productief of leiden ze zelden tot positieve resultaten. Zoals auteur en blogger Lori Deschene opmerkt, vereist het innemen van een standpunt tegen een onrechtvaardige situatie “niet dat we met agressie handelen. Het vereist kalmte, zorgvuldige planning en handelen ….”
Dit betekent niet dat je geen woede of zelfs verontwaardiging zou moeten voelen over sommige van de ongelukkige, soms gruwelijke onrechtvaardigheden die in jouw leven en in onze wereld gebeuren. Integendeel, die gevoelens zijn normale reacties in die omstandigheden. Maar het is jouw verantwoordelijkheid om die krachtige en potentieel gevaarlijke emoties onder controle te houden, en het is jouw keuze welke richting je uitgaat om verandering te creëren. Kortom, als je toestaat dat negativiteit en oneerlijkheid in de wereld je aandacht opeisen, je gedachten in beslag nemen en je emoties beheersen, zul je het waarschijnlijk moeilijk, zo niet onmogelijk vinden om je goed te voelen over de wereld en jouw aandeel daarin.
Ways to Move Past the Unfairness in Life
Zoals Deschene opmerkt, zijn degenen die niet toestaan dat de oneerlijkheid van het leven hen chronisch bitter, boos of ellendig maakt, niet “beter” dan anderen. Zij zijn niet ongevoelig voor oneerlijkheid, noch zijn zij mensen die geen onrecht, ontbering of oneerlijkheid in hun leven hebben ervaren. Het zijn ook geen mensen die werkeloos toezien en accepteren wat er gebeurt zonder een standpunt in te nemen. Ze nemen en beoefenen gewoon een mentaliteit die hen helpt te vermijden dat ze door de uitdagingen van het leven naar beneden worden getrokken en verteerd. Het is niet altijd gemakkelijk, en voor de meeste mensen vergt het oefening. Echter, iedereen die ervoor kiest om het te doen kan het doen.
Hier zijn drie manieren om dat te laten gebeuren:
1. Haal een paar keer diep adem en vraag jezelf af of het de energie waard is die je erin steekt.
Voor de meesten is het de menselijke natuur om een onmiddellijke en negatieve reactie te hebben op iets dat oneerlijk lijkt. Maar soms, wanneer die “oneerlijkheid” wordt gerelativeerd, het is vaak iets niet de moeite waard stressen jezelf over. Als iemand voordringt in de rij bij de kiosk, is dat niet eerlijk. Misschien zeg je er iets van, misschien ook niet. Misschien als je iets zegt, de persoon heeft een snarky reactie die maakt je nog meer boos. Maar aan het eind van de dag, moet je jezelf afvragen of die persoon, die ofwel echt afgeleid of gewoon onbeleefd was, de energie waard is die je in de ervaring steekt. Waarom zou je je plezier van de film die je gaat kijken laten verstoren door iemand waar je niets mee te maken hebt? Als je het grote plaatje bekijkt (geen woordspeling bedoeld), zou een rationele, niet-emotionele geest waarschijnlijk nee zeggen.
2. Wees je bewust van wat je wel en niet kunt controleren.
Blijvend met de lijnsnijder als voorbeeld, je hebt geen controle over de keuze die die persoon maakte. Het enige waar je controle over hebt, is hoe je besluit te reageren. Vaak zijn de situaties waar mensen het meest overstuur van raken en over stressen situaties waar ze geen controle over hebben; bijvoorbeeld wat iemand anders deed of niet deed. De realiteit is echter dat je geen controle hebt over wat iemand anders doet of niet doet. En als je er geen controle over hebt, is het een complete verspilling van goede energie om erover te herkauwen. Dat maakt de situatie niet meer of minder eerlijk of rechtvaardig. Het is gewoon zoals het is. Het enige waar je controle over hebt is hoe je reageert. Dus voordat je er veel energie in steekt, vraag jezelf af of dit iets is waar je controle over hebt.
Zoals Deschene schrijft,
“We kunnen mishandeling die in het verleden heeft plaatsgevonden niet veranderen. We kunnen wel iets doen aan mishandeling die nu plaatsvindt. We kunnen de beslissing of het gedrag van een ander niet veranderen als die ander niet bereid is om te veranderen. We kunnen veranderen hoe we op hen reageren (en ervoor kiezen om hen te helpen opvoeden en positief te beïnvloeden). We kunnen niet veranderen dat er tragedies hebben plaatsgevonden, in ons eigen leven of op plaatsen over de hele wereld. We kunnen doelen steunen die tragedies in de toekomst trachten te voorkomen, of zelfs het voortouw nemen bij onszelf. En we kunnen geen specifieke resultaten van onze acties garanderen, maar we kunnen onze kansen om een verschil te maken vergroten door helder te denken, geduldig en consequent te zijn. Soms zullen er oneerlijke dingen zijn die we gewoon moeten accepteren, en het kan instinctief aanvoelen om ons daartegen te verzetten. We zijn ook maar mensen, en we zullen soms toegeven aan onze emotionele reacties. Wat belangrijk is, is dat we proberen die te overwinnen, zodat we ons niet laten beheersen door dingen waar we geen controle over hebben.”
3. Houd negatieve gedachten en emoties bewust in de gaten en zet ze om in positieve acties.
Wanneer er iets negatiefs gebeurt, is het heel gebruikelijk dat mensen negatieve zelfpraat gaan voeren. “Dat was niet eerlijk.” “Ze was gemeen.” “Ik had daar moeten zijn.” “Ik had voorzichtiger kunnen zijn.” En al die dingen zijn misschien wel 100 procent waar, maar ze houden je gevangen in het verleden. Het zijn gedachten en gevoelens over wat er gebeurd is, en zoals hierboven opgemerkt, is er absoluut niets dat je kunt doen, denken of voelen dat iets gaat veranderen dat al gebeurd is.
Om positieve verandering teweeg te brengen, moet je aandacht gericht zijn op het heden en de toekomst. Om dat te doen, moet je een gezamenlijke inspanning leveren om je gedachten en gevoelens in de gaten te houden. Analyseer uw zelfpraat en vraag uzelf het volgende af:
- Is deze gedachte (of dit gevoel) positief of negatief?
- Is het iets waar ik controle over heb?
- Is het iets dat in het verleden is gebeurd?
- Is er iets dat ik nu of in de toekomst kan doen dat een verandering teweeg kan brengen?
Als de antwoorden negatief, nee, ja, en/of nee zijn, stop dan met de gedachte en verander hem. Veel cognitieve psychologen suggereren dat je eigenlijk een STOP-teken visualiseert en tegen jezelf zegt: “Dit is niet productief” als een manier om dit proces te vergemakkelijken. Het is ook belangrijk om te onthouden dat dit een proces is en dat het oefening vergt. Zoals auteur en pedagoog Kendra Cherry schrijft: “Een positief denker zijn betekent niet dat je de realiteit negeert ten gunste van ambitieuze gedachten. Het gaat meer om een proactieve benadering van je leven. In plaats van je hopeloos of overweldigd te voelen, stelt positief denken je in staat om de uitdagingen van het leven aan te gaan door te zoeken naar effectieve manieren om conflicten op te lossen en met creatieve oplossingen voor problemen te komen.”
Cherry gaat verder met te zeggen dat positief blijven niet per se gemakkelijk is, maar de impact die het zal hebben op je mentale, emotionele en fysieke welzijn zal “het zeker waard zijn.” Ze voegt eraan toe: “Het vergt oefening, veel oefening. Dit is geen stapsgewijs proces dat je kunt afronden en dan ben je klaar. In plaats daarvan gaat het om een levenslange toewijding om in jezelf te kijken en bereid te zijn om negatieve gedachten uit te dagen en positieve veranderingen aan te brengen.” In feite zijn sommige van de sterkste en meest productieve bewegingen tegen onrechtvaardigheid geweest wanneer mensen hun woede, verdriet en teleurstelling hebben gekanaliseerd in positieve actie.
Het nemen van positieve actie is een keuze. Zeker, er gebeuren uitdagingen en ontberingen in ons leven die ons verdrietig of boos maken. In feite zijn dit normale emoties om te voelen gedurende een bepaalde tijd nadat iets negatiefs in ons leven is gebeurd. We rouwen om verliezen. We hebben spijt van fouten. We raken van streek als wij of iemand anders oneerlijk wordt behandeld. Maar op een bepaald moment moeten we een beslissing nemen. Wil ik in het verleden leven, of wil ik in het heden leven en werken aan een positieve toekomst? Alleen jij kunt die keuze maken, maar ik hoop dat dit artikel je goede redenen en manieren heeft gegeven om voor het heden te kiezen als je nog niet zover bent, en als je dat wel bent, goede redenen om daar te blijven.