Windmolens: Quixote is succesvol, zegt Elliott, omdat het zichzelf ziet als een dienstverlenend bedrijf, terwijl zijn concurrenten zichzelf zien als vrachtwagenchauffeurs. “Niemand richt zich op de jongens onder de streep zoals wij dat doen,” zegt hij. “Wij krijgen de eerste oproep voor de beroemdheden. Maar we zorgen er ook voor dat de cateraars, de grips en de productieassistenten zich rocksterren voelen. Dat is gewoon goed zakendoen. Zij nemen 85% van de beslissingen over het huren van studio’s en apparatuur. Als we hen geen goed gevoel geven, krijgen we hun zaak niet.”
Bedrijfsfilosofie: “Je probeert een gemeenschapsgevoel te creëren rond een gevoel van waarden”, zegt Elliott, een jeugdige 53, die in Santa Monica woont met zijn vrouw Darrin en hun drie kinderen. “Je kunt niet micromanagen, maar je kunt wel een cultuur creëren rond uitzonderlijke service en uitzonderlijke prestaties. Het is onze taak om de producent te helpen zijn werk te doen en er goed uit te zien terwijl hij dat doet – of we nu een vrachtwagen of een trailer of een studio huren. We willen hen helpen de beste dag te hebben die ze kunnen hebben.”
Voetafdruk: Quixote, nu in zijn 20e jaar, maakt zijn thuisbasis in een 50.000 vierkante voet faciliteit in West Hollywood, waar kantoren, fotostudio’s en speelruimtes met een espressobar, grootbeeld-tv’s en pingpongtafels zijn gebouwd rond soundstages waar in de loop van de decennia zulke uiteenlopende films als “Tarzan”, “The Fugitive” en “Mars Attacks” werden opgenomen. In het centrum van Hollywood zijn er nog eens 50.000 vierkante meter. Aan de andere kant van de heuvel, bij de Los Angeles River, filmt “Criminal Minds” al tien jaar op het 5,3 hectare grote terrein van Quixote. Voertuigen bezetten een 6,5-acre grote opslagfaciliteit in Sun Valley.
Empire: Quixote heeft ook enorme faciliteiten in New York, Georgia en Louisiana – waar “op hol geslagen productie” op zoek naar gunstige belastingvoordelen in toenemende mate is gevlucht. Quixote heeft “Jurassic Park”, “Fantastic Four” en talloze tv-shows en reclamespots ondergebracht in een faciliteit van 15.000 vierkante meter in Brooklyn, op 4,5 hectare in Atlanta en een faciliteit van 3,5 hectare in New Orleans met drie geluidspodia en 32.000 vierkante meter aan productiekantoren en magazijnruimte.
Ritzy huur: Productiemaatschappijen geven veel uit om het hun sterren naar de zin te maken. De industriestandaard voor een toptrailer is de Verde-lijn van Quixote. Ze beginnen als luxe campers van $100.000 en krijgen dan een herinrichting van $150.000 om ze klaar te maken voor hun productietaken. Quixote heeft er 45, en elke trailer krijgt een persoonlijk tintje voordat hij aan het werk gaat, zegt Elliott. “Bepaalde beroemdheden hebben dit soort snack nodig, dat soort drankje, dit merk champagne of dat soort bloem. Soms is er een specifiek merk luchtverfrisser, of een speciale geurkaars, of een speciale gloeilamp. Er is een specifieke temperatuur. Of een specifiek soort espresso. Al onze chauffeurs zijn getraind om een goede kop koffie te maken.” De campers worden verhuurd voor maximaal $1.200 per dag, en de trailers gaan tot $3.500 per dag – plus de kosten van de barista/chauffeur.
Accidentele mogul: Elliott is er niet op uit geweest om een verhuurmogol te worden. Opgegroeid in Burbank door een Hollywood productiewerker vader en huisvrouw moeder, ging hij literatuur studeren aan de UCLA, maar had niet gedacht aan een carrière in de academische wereld. “Ik ben altijd ambitieus geweest. Ik zag mezelf niet als leraar.” Maar hij viel bijna bij toeval in het vak. “Mijn vader had een camper die hij verhuurde aan de studio’s. Ik heb er ook een gekocht. Ik was niet van plan om een trailer koning te worden, maar het nam een vlucht. Ik kocht nog een truck en een derde.” Na afgestudeerd te zijn in 1985, vormden Elliott en mede-Bruin en huidige bedrijfspresident Jordan Kitaen Quixote.
What’s in a name: Elliott en Kitaen waren beiden literatuurstudenten en vonden dat hun nieuwe bedrijf een naam moest hebben die vertrouwen inboezemde – “een synoniem voor kristalhelder denken en efficiëntie.” In plaats daarvan kozen ze voor Quichot, naar Miguel de Cervantes’ 17e eeuwse klassieker “Don Quichot”. De twee mannen waren dol op het boek en hadden gereageerd op de avonturen van de misleide don, zijn hulpje Sancho Panza en zijn liefde voor Dulcinea. “We hielden van het aspirationele aspect van het verhaal, het idee dat als je het kunt dromen, je het ook kunt bereiken,” zegt Elliott.