Frank Borman werd een held voor mensen over de hele wereld toen hij een team astronauten leidde op NASA’s eerste ruimtemissie naar de maan in 1968. Vier jaar later, toen hij werkte als directeur voor Eastern Airlines, beging Borman een andere heldendaad. Op een avond kreeg hij een telefoontje dat Eastern vlucht 401 van de radar was verdwenen in de buurt van Florida’s Everglades. Al snel waadde Borman zelf door de duistere moerassen, hielp hij bij het redden van slachtoffers en laadde hij overlevenden in reddingshelikopters.

  • Commandant van Gemini 7, die het eerste rendez-vous van ruimtevaartuigen in een baan om de aarde maakte.
  • Commandant van Apollo 8, die het eerste bemande ruimtevaartuig werd dat de zwaartekracht van de aarde verliet en naar de maan reisde waar ze 10 maanomlopen maakten.
  • Als piloot maakte hij meer dan 6.000 vlieguren.
  • President, CEO, en Voorzitter van de Raad van Bestuur van Eastern Airlines gedurende zijn 16-jarige loopbaan.

Biografie

Frank Frederick Borman II werd geboren op 14 maart 1928 in Gary, Indiana. Hij was het eerste en enige kind van Edwin & Marjorie Borman, die hem vernoemde naar zijn grootvader van vaderskant. Zijn overgrootvader van vaderskant, Christopher Borman, was rond 1860 vanuit Hannover in Duitsland naar de Verenigde Staten gekomen. Hij was pas vijf jaar oud toen zijn passie voor de luchtvaart begon. Een van de geneugten uit zijn kindertijd was het rijden van Gary naar Dayton, Ohio, om familie van zijn moeders kant te bezoeken. Tijdens zo’n bezoek nam zijn vader hem mee voor een ritje van vijf dollar met een barnstorming piloot in een oude tweedekker. Hij werd gegrepen door het gevoel van de wind en het gevoel van vrijheid dat vliegen creëert.

Frank’s tante stelde hem voor aan een korte, donkere leger luitenant genaamd Albert Hegenberger, die hem een aantal vliegtuigmodellen gaf en een kinderboek over vliegtuigen dat hij nog steeds bezit en koestert, The Red Eagle.

Nadat hij op 15-jarige leeftijd had leren vliegen, ging Borman naar de Amerikaanse Militaire Academie en behaalde zijn Air Force wings in 1951. Na gediend te hebben bij het 44ste squadron jachtbommenwerpers en instructie te hebben gegeven aan de wapenacademies van de luchtmacht, behaalde hij een mastergraad in luchtvaarttechniek aan het California Institute of Technology en werd hij assistent-professor aan de U.S. Military Academy. Na het voltooien van de luchtvaartpiloot school op Edwards A.F.B., diende hij daar als instructeur, project officier en testpiloot.

Geselecteerd door de National Aeronautics and Space Administration in 1962 voor astronauten opleiding, Borman voerde het bevel over de Gemini-7 missie (met James A. Lovell) die de eerste rendez-vous van ruimtevaartuigen in een baan om de aarde omvatte. Daarna zat hij in het Apollo maanlandingsprogramma in de commissie die de brand aan boord van het Apollo ruimtevaartuig onderzocht. Als de Apollo-programmamanager leidde hij de re-engineering van het Apollo-ruimtevaartuig. Als commandant van de Apollo-8 missie werden hij en zijn bemanning (James A. Lovell en William Anders) op 21 december 1968 gelanceerd in een baan om de aarde. Zij werden toen de eerste mensen die de zwaartekracht van de aarde verlieten en naar de maan reisden. Na 10 maanbanen keerden zij veilig terug naar de aarde. Tijdens de maanlanding van de Apollo-11 diende hij als verbindingspersoon met de President van de V.S. en als diens speciale ambassadeur. In 1970 trad hij in dienst van Eastern Airlines als vice-president operations en werd, na het voltooien van een geavanceerde managementcursus, senior vice-president operations. In 1974 werd hij benoemd tot executive vice president, general operations manager en lid van de raad van bestuur. In 1976 was hij opgeklommen tot voorzitter, president en chief executive officer van Eastern.

Op 1 juli 1986 nam Frank Borman ontslag bij Eastern en maakte van New Mexico zijn woonplaats waar hij momenteel werkt als consultant.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.