De bobcat is een adaptief, roofzuchtig lid van de familie der katachtigen die voorkomt van Zuid-Canada tot Mexico. Bobcats zijn nauw verwant aan de Canadese lynx, hoewel ze over het algemeen een grotere verscheidenheid aan prooien verorberen en zuidelijker verspreid zijn dan de lynx.
Beschrijving
Bobcats variëren aanzienlijk in grootte en uiterlijk, afhankelijk van het geografische gebied waar ze worden aangetroffen. Volwassen dieren kunnen variëren van 10-40 pond. De gemiddelde grootte is groter in noordelijke klimaten, en de mannetjes zijn meestal groter dan de vrouwtjes. Ze hebben een breed gezicht, scherpe pluimpjes aan de punten van hun oren, en een korte, ‘bob’ staart. De vachtkleur is meestal bruingrijs tot grijsbruin, met een vlekkenpatroon dat helpt om bobcats te camoufleren. Donkere vlekken op witte buiken, samen met hun dikke wintervacht, zorgen ervoor dat bobkatten uit de noordelijke vlaktes van de westelijke V.S. en het zuiden van Canada veel geld opbrengen op de bontmarkt.
Reproductie, dieet en habitatvereisten
De gemiddelde levensduur van de bobcat is zeven jaar. Ze broeden in februari-maart, en de vrouwtjes baren 2-4 (tot zes) jongen in de lente. De jongen zijn volwassen en verspreiden zich meestal in de late herfst naar nieuwe leefgebieden.
Ondanks hun relatief kleine gestalte zijn bobkatten effectieve roofdieren, en vangen en verorberen een verscheidenheid aan prooien, van muizen tot herten. Bobcats zijn effectieve roofdieren op hertenkalfjes, en er is zelfs gedocumenteerd dat ze grote herten vangen en doden. In het begin waren er in veel staten premies voor bobcats om de gevolgen voor hertenpopulaties en vee te beperken.
Vangst van de Bobcat
Vangst van de Bobcat vindt plaats in een groot deel van Noord-Amerika, maar is het populairst in gebieden van de Northern Plains van het Amerikaanse en Canadese Westen, waar de pelzen van bobcats gewoonlijk de hoogste waarde hebben van alle pelsdieren. In sommige jaren van hoogconjunctuur op de bontmarkt kunnen bobcatpels gemiddeld meer dan 500 dollar per stuk opbrengen in staten als Montana, Utah, Nevada en andere.
Bobcats zijn zeer visuele roofdieren, en vallen die een beroep doen op deze visuele aard zullen het meest effectief zijn bij het vangen van hen. In aanvulling op visuele attractoren, lokken, geur en lokaas zijn belangrijk bij het aantrekken van bobcats.
In tegenstelling tot coyotes, zullen bobcats kooien binnengaan en soms door bodygrip vallen duwen, zodat deze effectieve vangmethoden kunnen zijn. Staten als Colorado hebben strikte vangvoorschriften die het gebruik van kooien door veel vallenzetters verplicht stellen. In westelijke staten waar vallenzetters op bobcat jagen, bestaat de meest populaire vangstmethode uit een visuele attractor (bijvoorbeeld een antilopenhut, opgehangen aan een draad die aan zandsteen is verankerd), aas/lokaas voor bobcat en een looppad met stenen, stokken of ander terrein dat de kat dwingt over de klem te stappen. Bobcats kunnen ook worden gevangen in vallen voor andere wilde dieren zoals vossen of coyotes, en sommige trappers zijn succesvol in het vangen van bobcats.
Bobcat trapping kan zeer de moeite waard zijn, en de trappers die het geluk hebben om deze prachtige westerse ‘katten’ te vangen hebben zeker geluk.