1. n.
Een additief voor boorvloeistoffen dat voornamelijk wordt gebruikt om het vloeistofverlies te beperken en dat wordt vervaardigd door natuurlijke cellulose te laten reageren met monochloorazijnzuur en natriumhydroxide om zo het natriumzout van CMC te vormen. Tot 20 wt% van CMC kan NaCl zijn, een bijproduct van de fabricage, maar gezuiverde kwaliteiten van CMC bevatten slechts kleine hoeveelheden NaCl. Om CMC te maken, worden OH groepen op de glucose ringen van cellulose veretherd tot carboxymethyl (-OCH2-COO-) groepen. (Let op de negatieve lading.) Elke glucose ring heeft drie OH groepen die kunnen reageren, substitutiegraad = 3. De substitutiegraad bepaalt de oplosbaarheid in water en de negatieve lading van het polymeer, wat de doeltreffendheid van een CMC als moddertoevoeging beïnvloedt. De boorrang CMCs die in modder worden gebruikt heeft typisch substitutiegraad rond 0.80 tot 0.96. Carboxymethylcellulose wordt gewoonlijk geleverd hetzij als laag-viscositeit (“CMC-Lo Vis”) of hoog-viscositeit (“CMC-Hi Vis”) rangen, die allebei API specificaties hebben. De viscositeit hangt grotendeels af van het moleculaire gewicht van het uitgangsmateriaal cellulose.
Referentie: Hughes TL, Jones TG, and Houwen OW: “The Chemical Characterization of CMC and Its Relationship to Drilling-Mud Rheology and Fluid Loss,” SPE Drilling & Completion 8, no. 3 (September 1993): 157-164.
Synoniemen:CMC
Zie:bentoniet, calciumcarbonaat, carboxymethylzetmeel, carboxymethylhydroxyethylcellulose, cellulose polymeer, emulsie modder, gyp modder, hydroxyethylcellulose, kalk modder, polyanionische cellulose, kalium modder, zeewater modder