Bartels Busack

Basisverzorging prairiehonden

LEEF IN DE WILD

De vrijlevende zwartstaartprairiehond (Cynomys ludovicianus) is een sociaal knaagdier dat in “stadjes” leeft. Prairiehondensteden bestaan uit vele afdelingen, met familie-eenheden die coterie worden genoemd. Over het algemeen omvat elke coterie een volwassen mannetje, drie volwassen vrouwtjes, en hun nakomelingen. Prairiehonden hebben een zeer uniek communicatiesysteem dat gebruik maakt van lichaamstaal en verbale signalen. De prairiehond dankt zijn naam aan een waarschuwende “blaf” die hij laat horen wanneer hij opgewonden of bang is. Wilde prairiehonden overleven op een dieet dat hoofdzakelijk bestaat uit grassen en andere planten. Af en toe eten zij ook eieren en broedsels van holenuilen.

DIET

Petrische prairiehonden kunnen 5-10 jaar oud worden. Het grootste deel van het dieet moet bestaan uit grashooi (timothy) en grassen. Prairiehonden of “P-Dogs” moeten ook knaagdierenvoer aangeboden krijgen (wij bevelen Oxbow® caviavoer aan www.oxbowanimalhealth.com) en donkere, bladgroenten, zoals de volgende:

Andere groenten en fruit mogen ook in kleinere hoeveelheden worden aangeboden, maar alleen als traktatie en mogen niet meer dan 10% van de voeding van uw hond uitmaken:

Vermijd zaden en noten als traktatie, aangezien deze zeer vetrijk zijn, en prairiehonden hebben al een neiging tot zwaarlijvigheid.

Zorg voor vers water in een waterfles. Plaats de drinktuit laag genoeg zodat het dier er gemakkelijk bij kan. Hij zal slechts een fractie van het totale volume van de fles drinken, maar de fles dient dagelijks te worden geleegd, schoongemaakt en met vers water te worden gevuld.

Verzorging

Zorg voor een zo groot mogelijke kooi voor uw prairiehond. Knaagdieren zijn notoire kauwers, dus kooien van roestvrij staal, duurzaam plastic of draad worden aanbevolen. Vermijd kooien van hout of zacht metaal. Kooien met een stevige plastic bodem en dicht bij elkaar geplaatste metalen tralies zijn ideaal voor zowel opsluiting als ventilatie. Aquariumbakken bieden niet voldoende ventilatie en moeten worden vermeden.

Zorg voor voldoende nestmateriaal en een diepe bodembedekking om in te graven, te rusten en urine op te zuigen. Het kan nodig zijn de kooi in een doos te plaatsen om het strooisel op te vangen dat tijdens het graven van de prairiehond uit de kooi wordt gegooid. Kies schoon, absorberend, niet-giftig en geurvrij bodembedekkingsmateriaal. Gerecycleerde papierproducten (b.v. CareFRESH®, Absorption Corp www.absorbent.com) of aspenkrullen zijn de beste bodembedekkers. Er zijn een aantal bedekkingen die vermeden moeten worden:

• Cedar snippers bevatten chemicaliën die giftig zijn en irritatie kunnen veroorzaken.
• Corncob bedekkingen hebben de neiging te gaan schimmelen en kunnen leiden tot darmobstructie als ze worden ingeslikt.
• Zaagsel of andere dennensnippers kunnen irritatie aan de ogen en de luchtwegen veroorzaken.

Zorg ook voor versnipperde papieren handdoeken of tissue als nestmateriaal. Vermijd de in de handel verkrijgbare pluizige wattenproducten, omdat deze onverteerbaar zijn en tot darmobstructie kunnen leiden als ze worden opgegeten.
Bied toegang tot meerdere nestkastjes en voldoende knaagstokken, zoals onbehandelde houttwijgen en stammen die ten minste 3 maanden oud zijn. Takken van appelbomen kunnen vers van de boom worden gegeten. Blijf uit de buurt van: kers, perzik, abrikoos, pruim en sequoia, die zijn allemaal giftig. Wees u ervan bewust dat prairiehonden buitensporige kauwers zijn, en dat ze zeer vernielzuchtig kunnen zijn indien ze niet onder toezicht worden gehouden.

Prairiehonden houden geen winterslaap, maar wanneer de temperatuur onder 13°C (55°F) daalt, kunnen ze perioden van semi-winterslaap of torpor doorbrengen.

NEUTERING

Mannelijke prairiehonden moeten worden gecastreerd. Intacte mannetjes hebben de neiging zeer agressief en prikkelbaar te worden tijdens hun voortplantingsseizoen. Castratie is een intra-abdominale procedure, dus de aanwezigheid van buikvet is belangrijk. Aangezien prairiehonden de neiging vertonen extra lichaamsvet aan te maken tijdens de wintermaanden, is de beste tijd voor castratie de periode tussen mei en oktober. Castratie wordt het best uitgevoerd in het eerste levensjaar. De geslachtsrijpheid wordt bereikt tussen 2-3 jaar.

Als uw prairiehond te zwaar is, zullen zijn testikels waarschijnlijk verborgen zitten in het intra-abdominale vet, waardoor de operatie langer duurt en technischer is. Uw dierenarts zal met u een gewichtsreductieplan willen bespreken.

GEZONDHEID

• Tandaandoeningen – Prairiehonden bezitten tanden met open tanden die hun hele leven lang doorgroeien. Malocclusie of scheefgroeien van het gebit wordt soms gezien. Gebitsproblemen kunnen ook ademhalingsproblemen veroorzaken. Odontoma is een afwijking van de snijtanden, die leidt tot druk op het gehemelte die op zijn beurt ademhalingsmoeilijkheden veroorzaakt. De ademhalingsmoeilijkheden kunnen bestaan uit een ademhaling met open mond en een occasionele neusuitvloeiing. Odontoma wordt gewoonlijk voorafgegaan door een voorgeschiedenis van trauma aan de snijtanden, zoals krachtig kauwen op draadkooien.
• Obesitas is een belangrijk probleem bij de prairiehond in gevangenschap. Een matige gewichtstoename gedurende de winter moet worden verwacht, maar de prairiehonden moeten tegen de lente weer op hun normale gewicht zijn. Zwaarlijvigheid kan leiden tot galblaasaandoeningen, leveraandoeningen, en/of hartaandoeningen.
• Respiratoire aandoeningen zoals longontsteking zijn niet ongewoon bij de prairiehond. Zwaarlijvigheid en slechte ventilatie kunnen hierbij een rol spelen. Tekenen van longontsteking zijn moeite met ademhalen, afscheiding uit de ogen of neus, verlies van eetlust, en lethargie.
• Trauma – Problemen in verband met trauma worden vaak gezien bij prairiehonden omdat ze zullen proberen te klimmen, maar ze zijn niet erg behendig en zullen meestal vallen waarbij ze zich bezeren.
• vlooien kunnen ook een probleem zijn bij prairiehonden.

Basisverzorging konijnen
Basisverzorging konijnen
Nesttraining huiskonijn
Gedrag konijnen
Basisverzorging cavia’s