(1878-1966)
Elizabeth Arden, Inc.
Overzicht
Elizabeth Arden was een pionier in de Amerikaanse cosmetica-industrie en liet Amerikaanse vrouwen kennismaken met producten als lippenstift, rouge en mascara. Beginnend met een enkele winkel op Fifth Avenue in New York City, ontwikkelde zij haar bedrijf tot een internationale onderneming die een jaaromzet van 60 miljoen dollar bereikte. Terwijl ze een verfijnd, high-society imago cultiveerde, promootte Arden het idee dat schoonheid binnen het bereik van alle vrouwen lag.
Persoonlijk leven
Elizabeth Arden werd geboren als Florence Nightingale Graham in 1878 in Woodbridge, Ontario. Haar vader, William Graham, was Schots en haar moeder, Susan (Pierce) Tadd, was Engels. Zij was het vierde kind van vijf kinderen. Het echtpaar emigreerde naar Canada, waar ze een boerderij bewerkten in de buurt van Toronto. Arden was twee keer getrouwd, met de bankier Thomas Jenkins Lewis in 1915 (gescheiden in 1934) en met Prins Michael Evlanoff in 1942 (gescheiden in 1944). Daarna woonde ze samen met de dochter van haar broer, Patricia Young.
Arden had een bijzondere liefde voor paarden en honden. Ze genoot van bloemen en landschapsarchitectuur en binnenhuisarchitectuur. Aan het eind van haar leven had ze een uitgebreide kunstcollectie met werken van O’Keefe, Cassatt, Laurencian en Chagall.
Tijdse verslagen over Arden’s jeugd zetten haar opvoeding in Canada in een rooskleurig daglicht. Over haar vader wordt verteld dat hij exotische groenten kweekte onder glas, en haar opvoeding zou hebben plaatsgevonden in Canadese scholen en door voogden. Sinds haar dood denkt men echter dat Arden haar middelbare school niet afmaakte omdat ze arm was en moest werken. Ze werkte als tandartsassistente, kassière en stenografe voordat ze in 1908 met haar broer naar New York City verhuisde.
Carrièregegevens
Arden maakte kennis met de cosmetica-industrie toen ze een administratieve baan aannam bij Eleanor Adair, een Londense firma met een winkel op Fifth Avenue. Ze leerde hoe ze gezichtsbehandelingen moest geven en bestudeerde de basiselementen van cosmetische formules. Tegen 1909 opende Arden haar eigen winkel op Fifth Avenue met partner Elizabeth Hubbard. De combinatie floreerde echter niet en Arden was al snel de enige eigenaar van het bedrijf. Zij nam toen de naam Elizabeth Arden aan voor de zaak en voor zichzelf. Volgens sommige bronnen vormde Arden haar naam door “Elizabeth” over te nemen van haar vroegere compagnon, Elizabeth Hubbard. Andere bronnen schrijven de nieuwe voornaam toe aan koningin Elizabeth. Men is het erover eens dat “Arden” afkomstig is van een favoriet gedicht, Tennyson’s “Enoch Arden.”
Ardens eigen vlekkeloze en jeugdige teint was uitstekende reclame voor haar gezichtsbehandelingen en crèmes. In 1914 reisde Arden echter naar Frankrijk, waar ze zag hoe cosmetica vakkundig werd toegepast en waar ze, in tegenstelling tot in de Verenigde Staten, steeds meer aanvaard werden. Zij ging over tot het aanbieden van producten zoals lippenstift, rouge, mascara en foundationcrèmes, evenals luchtige, niet-vette gezichtscrèmes. In samenwerking met scheikundige A.F. Swanson ontwikkelde zij twee producten die bijzonder populair werden: Crème Amoretta en Ardena Skin Tonic. Dergelijke producten waren werkelijk vernieuwend en vroegen om hoge prijzen. Dankzij het succes van deze producten kon Arden verhuizen naar een beter onderkomen in New York en filialen openen, eerst in Washington, D.C. en Boston, en tegen 1922 ook in Parijs. Tegen 1957 waren er zowat 150 Elizabeth Arden salons.
Arden verhoogde haar cosmetica-omzet door een brede waaier van kleuren en tinten te ontwikkelen, waardoor haar klanten hun make-up konden afstemmen op hun eigen kleur en kledij. Nadat ze zich als schoonheidsexpert had gevestigd, opende Arden twee kuuroorden die speciale diëten en oefeningen voor klanten aanboden. Haar eerste kuuroord, Main Chance Farm, gelegen in Mount Vernon, Maine, was het eerste in zijn soort in de Verenigde Staten. Later opende ze een tweede kuuroord in Phoenix, Arizona. Vanaf de jaren 1940 verkocht zij ook maat- en confectiekleding, speciaal ontworpen voor haar salons. Arden bouwde haar imperium echter niet alleen op via de verkoop aan de elitaire clientèle die in haar salons kon winkelen. Ze promootte haar zaak ook bij een veel groter publiek door haar producten in warenhuizen te verkopen en door schriftelijk advies te geven, zoals het pamflet “The Quest of the Beautiful.”
Sociale en economische gevolgen
Beginnend in een tijd waarin geen respectabele vrouw een product zou gebruiken dat verder ging dan gezichtscrème, slaagde Arden erin make-up te verkopen, evenals dure gezichtsbehandelingen, crèmes en tonic. Zij voorzag haar klanten van superieure producten die door haar eigen chemici werden samengesteld en presenteerde ze in stijlvolle, elegante salons. Ze maakte van haar cosmetica bedrijf snel een populair en financieel succes. Tijdens haar leven bereikte het bedrijf een jaaromzet van 60 miljoen dollar en werd cosmetica een van de top 10 industrieën in de Verenigde Staten.
Als voorzitster van de raad van bestuur en directeur van Elizabeth Arden, Inc. was Arden een uiterst vrouwelijk figuur: tenger en vaak in het roze gekleed. Hoewel haar eerste echtgenoot tijdens hun huwelijk als manager van de cosmeticalijn werkte, had zij altijd de volledige controle over de ontwikkeling van het bedrijf. In haar geliefde hobby, paardenrennen, stond Arden ook bekend als een hands-on manager en een succesvolle ook. Niet alleen won haar paard Jet Pilot de Kentucky Derby in 1947, haar stallen boekten vaak indrukwekkende winsten, zoals de 589.000 dollar die ze in 1945 verdienden.
Arden was een scherpzinnige zakenvrouw, die evenveel aandacht besteedde aan het ontwikkelen van baanbrekende producten als aan het creëren van een geraffineerd, high-society imago voor haar bedrijf. In het geval van een van haar best verkochte producten, Amoretta gezichtscrème, volhardde zij in het werken met chemici totdat zij een aangename, lichte crème creëerden die veel beter was dan de vette petroleumproducten die gebruikelijk waren. Om een elegant, elitair imago voor haar zaak te creëren, richtte Arden zich niet alleen op de zorgvuldige inrichting van haar salons en het gebruik van finishing touches zoals een portier in uniform, maar vestigde zij zich ook in de New Yorkse society. Deze moeilijke taak werd vergemakkelijkt door haar vriendschap met Elizabeth Marbury en Elsie De Wolfe. Ze maakte ook vorderingen in sociale kringen door te trouwen met een Russische prins. Deze gebeurtenis wordt soms gezien als een concurrentieslag tegen haar grootste zakenrivale, Helena Rubenstein, die ook met een koninklijke familie was getrouwd. De rivaliteit tussen deze twee vrouwen kreeg veel publiciteit en Arden verwees naar Rubenstein als “die vrouw.”
Arden was een actieve Republikein en tijdens de presidentsverkiezingen van 1940 voerde ze krachtig campagne tegen Franklin D. Roosevelt en voor Wendell Willkie. Kort na de verkiezingen kreeg zij problemen met de Federal Trade Commission (FTC) die haar aanklaagde wegens overtreding van de Robinson-Patman Act door haar werknemers niet naar behoren op te leiden. Ervan overtuigd dat de Democraten achter de acties van de FTC zaten als straf voor haar stellingname tegen Roosevelt, ging Arden in beroep tegen de aanklacht van de FTC bij het U.S. Supreme Court. Zij verloor de zaak, maar de uitspraak vereiste weinig verandering in de structuur van Arden’s bedrijf.
Chronologie: Elizabeth Arden
1878: Geboren.
1908: Verhuisde naar New York City en nam eerste baan in de cosmetica business.
1909: Opent winkel op Fifth Avenue in New York City, waar ze gezichtscrèmes verkoopt.
1909: Veranderde haar naam van Florence Nightingale Graham in Elizabeth Arden voor zakelijke doeleinden.
1914: Begint cosmetica te verkopen, zoals lippenstift, rouge en mascara.
1940: Begint met de verkoop van merkkleding.
1947: Arden’s renpaard, Jet Pilot, won de Kentucky Derby.
1953: Vernoemd in de Boston Distribution Conference Hall of Fame.
1957: Bezat meer dan 150 Elizabeth Arden salonfilialen.
1966: Overleden.
Nu onder de corporate eigendom van Eli Lilly, blijft de Elizabeth Arden, Inc. een succesvolle en gerespecteerde entiteit. Het heeft echter iets van het cachet verloren dat het tijdens het leven van zijn schepper had. Arden was een sleutelfiguur in het bedrijfsleven en in het publieke imago van het bedrijf. Kennelijk kon Arden zelf zich niet voorstellen dat het bedrijf zonder haar zou bestaan, want hoewel zij de leeftijd van 90 jaar naderde, heeft zij nooit speciale regelingen getroffen voor de overdracht van haar bedrijf, dat moest worden verkocht om de successierechten te kunnen betalen. Tot haar dood in 1966 bleef Elizabeth Arden de enige eigenaar van haar bedrijf.
Informatiebronnen
Bibliografie
Bondji, Victor, ed. Amerikaanse Decennia: 1940-1950. Detroit: Gale Research, 1995.
Candee, Marjorie Dent, ed. Current Biography Yearbook. New York: H. W. Wilson, 1957.
Current Biography Yearbook. New York: H.W. Wilson Co., 1966.
Fucini, Joseph and Suzy. Ondernemers. Boston: G.K. Hall & Co., 1985.
Gay & Lesbian Biography. Detroit: St. James Press, 1997.
Martin, Albro. Encyclopedia of World Biography. Palatine, IL.: Heraty, 1987.
Vare, Ethlie Ann and Greg Ptacek. Moeders der Uitvinding: Van de BH tot de Bom: Vergeten Vrouwen & Hun Onvergetelijke Ideeën. New York: William Morrow, 1988.
The World Almanac Biographical Dictionary. New York: World Almanac, 1990.