De Apennijnen of het Apennijnengebergte zijn een bergketen die bestaat uit parallelle kleinere ketens die zich over een lengte van ongeveer 1.200 km over het schiereiland Italië uitstrekken. In het noordwesten sluiten zij bij Altare aan op de Ligurische Alpen. In het zuidwesten eindigen ze bij Reggio di Calabria, de kuststad op de punt van het schiereiland. Sinds 2000 heeft het Italiaanse Ministerie van Milieu, naar aanleiding van de aanbevelingen van het project “Park van de Apennijnen van Europa”, het Apennijnen-stelsel zo gedefinieerd dat het ook de bergen van Noord-Sicilië omvat, over een totale afstand van 1.500 kilometer. Het systeem vormt een boog die de oostzijde van de Ligurische Zee en de Tyrreense Zee omsluit.
De Apennijnen bewaren enkele intacte ecosystemen die het ingrijpen van de mens hebben overleefd. Daarin bevinden zich enkele van de best bewaarde bossen en montane graslanden van Europa, thans beschermd door nationale parken en, daarbinnen, een grote diversiteit aan flora en fauna. Deze bergen zijn een van de laatste toevluchtsoorden van de grote Europese roofdieren zoals de Italiaanse wolf en de marsicaanse bruine beer, nu uitgestorven in de rest van Midden-Europa.
De bergen lenen hun naam aan het Apennijnse schiereiland dat het grootste deel van Italië vormt.