De vraag naar analoge vs. digitale audio is een van de meest besproken vragen in de wereld van muziek, film en media vandaag de dag. Klinkt digitaal beter? Klinkt analoog beter? Is er zelfs maar een merkbaar verschil?
Het is onmogelijk om het verschil volledig te begrijpen zonder te begrijpen wat analoge audio onderscheidt van digitale audio. Een volledige bespreking van deze termen kan het beste worden overgelaten aan uw leerplan en discussies met uw mentor in de studio. Maar voor nu volgt hier een korte uitleg van wat deze twee woorden betekenen, en de verschillen ertussen.
Analoog verwijst naar een continu veranderende weergave van een continu variabele grootheid. Digitaal daarentegen verwijst naar de weergave van deze variabele grootheden in termen van werkelijke getallen, of cijfers. De laatste twee zinnen lijken een beetje ingewikkeld, maar laten we proberen ze te vereenvoudigen met een voorbeeld. Als je de getallen 1 en 2 op een getallenlijn beschouwt, zijn er in feite een oneindig aantal punten tussen 1 en 2. Dit is wat analoog voorstelt – een oneindig aantal mogelijkheden tussen 1 en 2. Digitaal daarentegen kijkt slechts naar een bepaald aantal vaste punten langs de lijn tussen 1 en 2 (bijvoorbeeld 1 ¼, 1 ½, 1 ¾, en 2).
Ziet u het verschil? Digitaal neemt een paar “momentopnamen” van de getallenlijn, terwijl analoog de hele lijn in aanmerking neemt.
Als een ander voorbeeld, denk aan analoog vs. digitaal als het verschil tussen iets in het echt zien en het bekijken op film. Als we iets in het echt zien gebeuren, zijn er geen “ruimtes” tussen wat we zien, dus we zien het analoog gebeuren. Film daarentegen is eigenlijk een reeks stilstaande foto’s die met snelle tussenpozen worden genomen, en wanneer we ze na elkaar zien, laat dat onze geest denken dat we een continue stroom van beweging zien. Dus als we de gebeurtenis op film zien gebeuren, kijken we er als het ware digitaal naar, omdat we naar fragmenten van de gebeurtenis kijken, in plaats van naar het geheel in vloeiende beweging. (Niet te verwarren met digitale video versus film, dat is een heel andere discussie!)
Laten we dit idee eens doortrekken naar audio, muziek, en de studio. Geluid komt van nature analoog voor – dat wil zeggen, geluid komt voor in een continue reeks golven die we met het menselijk oor horen. (Zie het als een “golvende” lijn met een oneindig aantal punten erlangs.) Wanneer we dat geluid vastleggen op een manier die alle mogelijke frequenties weergeeft, nemen we analoog op; wanneer we computers gebruiken om het geluid te vertalen in een reeks getallen die benaderen wat we horen, nemen we digitaal op.
Een zuiver analoge opname zou dus iets zijn dat op band is opgenomen en geproduceerd is met behulp van handmatige apparatuur voor het mixen, masteren en persen tot een vinyl LP. Een zuiver digitale opname zou worden opgenomen met een computerprogramma zoals Pro Tools, digitaal worden gemixt, gemasterd en geproduceerd, en uiteindelijk op een cd worden gebrand als een MP3- of audiobestand.
Het meest ironische aspect van het debat over digitale vs. analoge opname is dat tegenwoordig veel muziek een combinatie van de twee is. Je neemt bijvoorbeeld een nummer op een analoge band op, maar mixt en mastert het digitaal, of zet het als MP3 op het internet.
Wat is dan het verschil in kwaliteit tussen analoog en digitaal? Het idee tussen digitale opname is dat onze oren en hersenen technisch gezien de ruimtes tussen de digitale waarden niet kunnen bepalen, net zoals onze hersenen film interpreteren als continue beweging. Voor veel mensen is analoog geluid echter warmer, heeft het meer textuur en wordt gedacht dat het een waarheidsgetrouwere weergave van het werkelijke geluid is. Digitaal wordt ervaren als enigszins koud, technisch en mist misschien de nuance van analoog.
Hoewel digitaal veel goedkoper is. Voor het opnemen van een album met analoge technologie kan een hele studio vol apparatuur nodig zijn, maar met digitale opnametechnologie is het mogelijk om een heel album in een slaapkamer op een laptop op te nemen. En terwijl analoge technologie kan slijten of beschadigd raken, kunnen digitale media voor onbepaalde tijd meegaan.
Vandaag de dag nemen veel opnamekunstenaars, zowel grote als onafhankelijke, op met een mengeling van digitale en analoge technieken. Terwijl analoge audio geeft warmte en een waarheidsgetrouwere geluidskwaliteit, digitaal is goedkoper om mee te werken en biedt meer controle over het eindproduct.