Advies voor toelating tot de rechtenfaculteit

Toegang tot de rechtenfaculteit is zeer concurrerend. Denk maar aan Temple Law School. Ik stel deze hypothetische situatie voor als voorbeeld van wat er in het algemeen gebeurt op rechtenfaculteiten. Wat ik hier over Temple ga zeggen, kan over elke rechtenfaculteit in het land gezegd worden. Temple is een goede school, 58e in het land (van 187 rechtenfaculteiten). Elk jaar heeft Temple een eerste klas van ongeveer 500 rechtenstudenten. Voor die 500 plaatsen in de eerstejaars rechtenklas ontvangt Temple meer dan 7.000 aanmeldingen. Ongeveer 1400 (20%) van de 7000 sollicitanten zullen worden toegelaten, omdat sommigen bij veel andere rechtenstudies worden toegelaten en het aanbod van Temple afwijzen.

Nu, stel je voor dat ik lid ben van de toelatingscommissie van Temple Law School. Mijn taak in de toelatingscommissie is om alleen die kandidaten te accepteren van wie ik redelijkerwijs kan voorspellen dat ze goed zullen presteren op de rechtenstudie. Maar hoe kan ik zo’n voorspelling doen? Welke informatie over een kandidaat zal mij het meest betrouwbaar vertellen dat hij of zij zal slagen in de rechtenstudie?

Als ik bijvoorbeeld kijk naar persoonlijke verklaringen, dan zullen de meeste daarvan mij ervan proberen te overtuigen dat een bepaalde kandidaat de beste rechtenstudent zal zijn die iemand zich maar kan wensen. Dat wil zeggen, het is hoogst onwaarschijnlijk dat een persoonlijke verklaring iets over een kandidaat onthult behalve de meest vleiende informatie. En hetzelfde kan gezegd worden van aanbevelingsbrieven.

Dus, na het bekijken van persoonlijke verklaringen en aanbevelingsbrieven, zit ik nog steeds met dezelfde 7000 sollicitaties waarmee ik begon.

Hoe verwijder ik alle sollicitaties, behalve de meest veelbelovende 1400?

Voorstel dat ik kijk naar de gemiddelde studiepunten. Die zouden me inderdaad wat betrouwbare informatie kunnen geven. Hoe iemand in het verleden academisch heeft gepresteerd, kan nauwkeurig voorspellen hoe hij of zij het in de toekomst zal doen. Ik zou dus een strategie kunnen volgen waarbij ik eerst al die mensen met een 4.0 GPA toelaat en dan vanaf een 4.0 terugwerk tot de eerste klas van de rechtenfaculteit gevuld is.

Maar er is een probleem met deze strategie. De 7.000 aanvragers hebben meer dan 250 verschillende universiteiten in de Verenigde Staten en daarbuiten bezocht. Hoe weet ik dat een 4,0 GPA op de ene universiteit hetzelfde academische prestatieniveau vertegenwoordigt als een 4,0 op een andere universiteit? De ene hogeschool hanteert zeer hoge academische normen, de andere misschien niet. Dus een “A” op de ene school is niet hetzelfde als een “A” ergens anders. Ook kan een student met een 4.0 GPA zijn hoofdvak mandenvlechten hebben gedaan, terwijl een andere student met een 4.0 GPA van dezelfde hogeschool een veel moeilijker hoofdvak heeft gedaan. Dus, twee 4.0 GPA’s van studenten van dezelfde school vertegenwoordigen misschien geen vergelijkbare academische prestaties. Dus, zelfs met behulp van GPA, kan ik niet 100% zeker zijn over de selectie van de inkomende law-school class.

Wh what else is left? De Law School Admissions Test (LSAT). Dit is een examen dat elke kandidaat voor een rechtenstudie moet afleggen, en dat voor alle kandidaten gelijk wordt beoordeeld. Scores op de LSAT variëren van een minimum van 120 tot een maximum van 180. Met andere woorden, iemand kan de LSAT afleggen en alle vragen fout hebben, maar toch een score van 120 krijgen. Iemand anders die alle vragen goed heeft, krijgt een score van 180.

In theorie is de LSAT een consistente maatstaf voor een toelatingsambtenaar om alle 7.000 kandidaten met elkaar te vergelijken.

Zie maar eens hoezeer Temple vertrouwt op de LSAT. De informatie hieronder geeft de LSAT-scores weer van die aanvragers van Temple die onlangs een GPA van 3,5 of beter hadden. Met andere woorden, dit zijn de meest veelbelovende kandidaten in termen van hun academische prestaties op de universiteit.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.