5 jaar geleden
Als je een niet-verpleegkundige vriendin vraagt om zich als verpleegster te verkleden, wat denk je dat ze dan zou aantrekken? De kans is groot dat ze een witte jurk zou kiezen. De witte jurk, schort en pet zijn direct herkenbaar. Dit verpleegstersuniform behoort tot de meest iconische in de geschiedenis van de Amerikaanse beroepen.
Gezien het feit dat verpleegsters al tientallen jaren niet meer zo’n uniform dragen, verbaast het sommige studenten verpleegkunde dat dit witgeklede beeld van een verpleegster nog steeds bestaat. Waarom? Wat is het aan deze klassieke look dat nog steeds de hedendaagse verpleegkunde definieert? Het antwoord kan worden gevonden met een beetje terugblik. Het verpleegstersuniform heeft in de loop der jaren vele veranderingen ondergaan, vaak als gevolg van de grote vooruitgang in het beroep van verpleegster. Totdat scrubs verschenen, hadden deze uniformen één constante: ze waren bijna altijd wit.
De witte jurk komt tegenwoordig misschien alleen nog voor in films en Halloween kostuums, maar de verpleegstersmuts, het schort en de jurk zorgden voor een gevoel van trots op het werk, en een gevoel van rust bij de patiënten. Deze kleding heeft een blijvende, positieve invloed gehad op onze samenleving. Om de moderne verpleegkunde te begrijpen, is het nuttig om te leren hoe het iconische verpleegkundige uniform zich ontwikkelde – en hoe het is blijven bestaan, zelfs nadat de stijlen veranderden.
De jurk en schort
De geboorte van het eerste gestandaardiseerde verpleegkundige uniform kwam van niemand minder dan Florence Nightingale tijdens de Krimoorlog. Niet alleen vestigde zij de aandacht op de benarde situatie van de verpleging door een goede opleiding, professionalisme en betere hygiënepraktijken te eisen, zij creëerde ook het eerste herkenbare verpleeguniform. Deze jurken met lange mouwen en schorten waren bedoeld om de verpleegsters te beschermen tegen ziekten. (Interessant feit: de jurk was bedoeld om te beschermen tegen “koorts”, maar de verpleegsters droegen in die begindagen geen maskers of handschoenen.)
Pas in de Tweede Wereldoorlog werden kortere verpleegjurken en mouwen geïntroduceerd. Het tijdperk werd gekenmerkt door materiaalberging en mobiliteit – twee factoren die sterk door de oorlog werden beïnvloed – dus het is logisch dat het verpleegstersuniform zich aan de tijd aanpaste. En hoewel de overgang niet van de ene dag op de andere gebeurde, maakte de kortere zoom uiteindelijk in de jaren tachtig plaats voor de operatiekleding. Het verpleegstersbroekpak verscheen maar al te kort in de jaren 70!
De wortels van deze verpleegstersuniformovergang waren tweeledig: de beweging weg van meer vrouwelijke stijlen in de jaren 60 en de instroom van mannelijke verpleegkundigen in de jaren 70.
Related Resource: The 3 Things You Never Stop Learning As a Nurse
The cap
Zoals de lange jurk en het schort, werd de verpleegmuts een vaste waarde onder de hoede van Florence Nightingale. De op een sluier lijkende kapjes waren oorspronkelijk naar het kloosterkleed van een non gemaakt en waren bedoeld om het haar van de verpleegster die ze droeg te bedekken. (Hoeden waren gebruikelijk voor vrouwen in de 19e eeuw; ze werden gedragen om hygiënische redenen.)
Het was pas aan het begin van de 20e eeuw dat de strakke, witte hoed die perfect op het hoofd stond, populair werd. Naarmate de eeuw vorderde, werden petten meer een opvallend onderdeel van het verpleeguniform. Ze waren niet langer alleen bedoeld om het haar te bedekken; ze werden gekenmerkt door een gevoel van waardigheid, toewijding en trots, en werden als gevolg daarvan meer sierlijk en statusgebonden. Kapceremonies waren een overgangsritueel en vierden de prestaties van een verpleegster en haar introductie in het beroep.
Kappen raakten uit de gratie en uit de mode vanaf de jaren 1970. De meeste ziekenhuizen hadden ze halverwege de jaren tachtig helemaal niet meer nodig. Naarmate het beroep (en de wetenschap, wat dat betreft) evolueerde, ontstond ook de behoefte om meer praktische conventies te omarmen. Caps vielen van hoofden op ongelegen momenten (soms in het toilet en andere onhygiënische plaatsen) en werden meer een last dan een voordeel.
De verpleegkundige pet is nog steeds te vinden op sommige scholen in het hele land, waarvan de studenten ze aantrekken bij het afstuderen en tijdens aftopping ceremonies.
Gerelateerde bron: 8 voordelen van een holistische verpleegopleiding
De scrubs van vandaag
Sinds de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw zijn scrubs een hoofdbestanddeel in ziekenhuizen en klinieken. Ze worden gezien als een godsgeschenk voor sommige beroepen in de gezondheidszorg; ze zijn comfortabel, ze zijn er in vele kleuren en patronen, ze zijn kreukvrij, en nieuwe stoffen en reinigingsmiddelen maken ze relatief gemakkelijk schoon te maken.
Hoewel velen de moderne operatiekleding prijzen, betreuren sommigen de teloorgang van een gestandaardiseerd verpleegkundig uniform. Het is nu moeilijker om het verschil te zien tussen verpleegkundigen, assistenten, technici en ander personeel, en het oude gestandaardiseerde uniform straalde de waardigheid en professionaliteit uit die alle verpleegkundigen bezitten.
De jurk is een beetje een relikwie geworden, maar sommige critici van het draag-wat-scrubs-je-wilt tijdperk van vandaag missen het gedistingeerde wit van het verleden. Sue Tobin, CPCC, MM, is een van hen. Ze zei: “Hoewel uniformen alleen niet de professional maken, helpen ze ons een heel eind om ons te onderscheiden, waardoor we beter kunnen doen wat we het beste doen: genezen, onderwijzen, ondersteunen, troosten, koesteren en levens redden.”