Veel verpleegkundigen hebben paranormale ervaringen op het werk meegemaakt, of hebben vrienden die ermee te maken hebben gehad. Verschillende mensen beschrijven het zien van figuren of geesten. Per slot van rekening sterven er jaarlijks duizenden mensen in ziekenhuizen. Sommige mensen geloven dat de zielen van de overledenen blijven rondspoken op de ziekenzalen, en soms kunnen worden gezien of hun aanwezigheid gevoeld. Hier zijn acht griezelige verhalen van collega-verpleegsters op het werk!

Mommy Dearest

“Er is een verdieping in ons ziekenhuis die gesloten is. Het wordt niet gebruikt, behalve voor klinische training in zeldzame gevallen, en slechts een kamer aan de voorkant van de hal. De verdieping was vroeger voor kraamvrouwen en de kraamkamer voor pasgeborenen. Soms als je daar naar beneden gaat, zie je een wazige witte vrouwelijke figuur aan het einde van de hal. Het gerucht gaat dat het een moeder is die tijdens de bevalling is overleden.”

He’s Alive

“Op een keer waren een andere verpleegster en ik bezig met de post-mortem zorg op een patiënt die was overleden. Hij was al een paar uur dood. Plotseling zat hij rechtop in het bed en kreunde. En viel toen weer terug in bed. We renden letterlijk gillend de kamer uit, en iemand anders maakte de zorg voor hem af. We wilden daar niet meer naar binnen!”

Hier, Kitty Kitty

“Ik had een patiënt die CMO was en duidelijk op het punt stond te sterven. De week ervoor was mijn beste maatje-kat Pippin gestorven (en ik was er nog steeds behoorlijk kapot van). Dat gezegd hebbende…ik liep haar kamer binnen en ze zei, “Oh, je hebt je kat bij je!” Ik knipperde naar haar en zei, “Wat?” Let wel, dit was de eerste keer dat ik die patiënt had, en ik had het nog niet met haar over mijn kat gehad, over het hebben van katten of zelfs over het leuk vinden van katten. Haar antwoord, “Je kat. Die zit vlak naast je voet.” Ik krijg die sensatie, die kortstondige rilling in mijn ziel en vraag, gewoon voor de kick, “Ja? Welke kleur heeft het poesje ?” “Zwart, met wat wit.”

ADVERTISEMENTEN

Pippin was een zwarte smoking kat met witte pootjes en een wit slabbetje. En de patiënt overleed die nacht.” via reddit.

Rocking Mary

“We hebben kamer 12 in onze MICU gesloten omdat zo’n beetje elke patiënt die daar is geweest, klaagde over het zien van een vrouw met een witte hoed die heen en weer schommelde naast hun bed. Blijkbaar maakt deze non nooit oogcontact…ze staart alleen maar door het raam dat zich toevallig aan de linkerkant van de patiënt boven hun hoofd bevindt. Dit raam kijkt uit op het ziekenhuis kerkhof waar overleden nonnen werden begraven. Mary was een non die stierf in een auto-ongeluk buiten het ziekenhuis in de jaren 50. Ze was ongeveer 30 jaar oud en alle patiënten beschrijven haar als een jonge vrouw. We dachten dat het het “sun-down syndroom” was. Hoe dan ook, sindsdien werd kamer 12 onze opslagkamer waar niemand alleen naar binnen gaat tenzij het absoluut kritiek is.” via allnurses.

ADVERTENTIES

Handprints

“Mijn stad heeft twee echt oude ziekenhuizen. Het ene functioneert niet meer als vanouds, en de verhalen zijn verontrustend. Niemand maakt de oude ER alleen schoon, want alle lichten en bellen gaan uit. Op andere verdiepingen, is er een kind met zijn bal, een dame in een witte jurk, enz. Een collega was een hele verdieping aan het schoonmaken, helemaal alleen (de norm) en stuiterde van de ene naar de andere kamer omdat het schoonmaakmiddel een paar minuten nat blijft. Bij terugkeer naar een vers geveegd bed, waren handafdrukken duidelijk zichtbaar” via reddit.

Running Water

“Mijn moeder volgde in de jaren vijftig van de vorige eeuw een opleiding tot verpleegster in het oude Westminster Teaching Hospital in Londen. Tijdens een van haar eerste nachtdiensten, deed ze haar ronde op de kinderafdeling. Alles was in orde, alle kinderen sliepen, maar in een van de kamers vond ze de kraan van de gootsteen lopen, wat een beetje vreemd was, want die was in orde geweest toen ze er een paar minuten eerder was geweest. Ze dacht dat een van de kinderen was opgestaan en dorst had gekregen of zoiets, zette hem uit en ging verder met haar ronde. Toen haar dienst erop zat, meldde ze zich bij de directrice, die vroeg of ze iets te melden had. Ze zei dat er niets was, behalve dat iemand een kraan aan had laten staan in een van de kamers. De hoofdzuster keek geschokt en hijgde uit “oh nee!” Zij legde toen uit dat er op de afdeling een spook rondwaart dat zijn handen wast – door de kraan te laten lopen – telkens als er een kind gaat sterven. Mijn moeder lachte dit weg, wees erop dat geen van de kinderen op de afdeling ernstig ziek was en ging naar huis. Toen ze de volgende avond voor haar dienst kwam, ontdekte ze dat een voorheen perfect in orde kind in die kamer een plotselinge aanval had gehad en slechts een paar uur nadat ze de open kraan had gevonden, was overleden.” via reddit

Get the Fly Swatter

“Ik heb een keer voor een baby op de NICU gezorgd en de familie geloofde in reïncarnatie als onderdeel van hun religie. Een paar dagen voordat hun baby overleed, landde er regelmatig een grote vlieg op het wiegje van de baby. Nadat de baby was gestorven, bleef er een vlieg komen, en op welke isoleercel hij ook landde, die baby zou spoedig coderen of daarna sterven. Het was beangstigend. Elke keer als iemand een vlieg zag, werden we gek en probeerden we hem te doden voordat hij op iemand landde!”

Muis

Toen ik hospiceverpleegkundige was, ging ik naar een huis om postmortale zorg te doen en bij een patiënt en familie te zitten tot de begrafenisondernemer arriveerde. Terwijl ik op de bank in de woonkamer zat, rende er een muis vanuit de woonkamer naar de slaapkamer van de patiënt, onder het ziekenhuisbed! Ik was natuurlijk geschokt en riep naar de zoon. De zoon antwoordde eenvoudig: “Het zal je niet storen.” De muis bleef onder het bed tot de begrafenisondernemer er was. Daarna rende hij naar de woonkamer onder de salontafel. Toen de mannen van de begrafenisonderneming de patiënt naar buiten rolden, ging de muis achter hen aan naar buiten. De zoon legde later uit dat de muis die laatste paar dagen met de patiënt in huis was geweest. De hond reageerde nooit op de muis; iedereen leefde gewoon naast elkaar. Het was alsof de muis over de dame waakte.”

ADVERTENTIES

Als dit niet jouw ding is, kijk dan eens naar de “echte verschrikkingen” van de verpleging, we hebben er 35 op een rijtje gezet!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.