Privacy & Cookies
Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan, gaat u akkoord met het gebruik ervan. Lees meer, inclusief hoe u cookies kunt beheren.
Fysieke pijn lijkt deel uit te maken van elke thriller die ik heb gelezen. De hoofdpersonen worden altijd neergestoken, gestompt, geslagen, gestompt of neergeschoten, en dat doet pijn. Natuurlijk moet de auteur veel creatiever zijn in het delen van die pijn. Ik heb de manieren verzameld waarop ze dat doen die mij aanspreken.
Een opmerking: Deze zijn alleen ter inspiratie. Ze kunnen niet worden gekopieerd omdat ze rechtstreeks uit het auteursrechtelijk beschermde manuscript van een auteur zijn gehaald (intellectueel eigendom wordt onmiddellijk auteursrechtelijk beschermd wanneer het wordt gepubliceerd).
Hier is mijn lijst:
- Zijn hoofd deed te veel pijn. Zijn lichaam deed te veel pijn. Het leek wel of alles te veel pijn deed. Langzaam begonnen zijn zintuigen rapporten terug te sturen naar zijn hersenen. Er waren kneuzingen en snijwonden en schaafwonden en misschien wat breuken. Hij hield zijn ogen dicht, niet omdat hij niet wilde zien waar hij was, maar hij dacht dat het te veel pijn zou doen om ze te openen.
- Bogier deed overal pijn. Zijn tepels deden pijn, zijn tenen deden pijn, zijn horlogebandje deed pijn, het elastiek in zijn onderbroek deed pijn. Zijn geest deed pijn. Maar zijn borst was het ergst.
- Een doffe ischiaspijn had zich in Gurney’s linkerbeen genesteld.
- Tien seconden gingen voorbij, en toen twintig en dertig, en eindelijk begon de pijn zich terug te trekken als de vloed die uitgaat. Het verliet eerst zijn vingers, en ging toen langzaam zijn arm omhoog. Rowe haalde een paar keer diep adem en begon toen weer te lopen. Hij moest een apotheek vinden.
- Niet alleen pijntolerant, of pijnbestendig, hij is pijn-afwerend
- Een harde, half gesmoorde schreeuw
- Elke verdrukking zond rimpelingen van pijn door zijn schouder, rug en nek.
- De vleeswond sijpelde nog steeds bloed en de hele rechterkant van zijn lichaam droeg een paars-gele smeer van blauwe plekken. Het deed zo’n pijn dat hij het rauwe landschap dat om hem heen heen in en uit beeld flitste, nauwelijks kon verwerken
- Pijn golfde door hem heen met een vreselijke intensiteit
- Pijn voelde als een scherpgetand wezen dat hem van binnenuit opat
- De pijn in zijn gewonde dijbeen was verzengend.
- Hij negeerde de pijn in zijn dij, het bloed dat uit de snee in zijn linkerarm sijpelde en probeerde zich zo snel en stil mogelijk te bewegen
- Grijnsde terwijl hij zich verplaatste, proberend te voorkomen dat zijn enkels hem pijn zouden doen
- in de dikke soep van zijn hersenen
- Waren haar rafelige beledigingen zelfs maar het resultaat van een vleeswond?
- kwam niet zozeer bij bewustzijn als wel dat hij pijn begon te voelen
- Hij absorbeerde het trauma, slikte de pijn in, en krabbelde zich toen langzaam terug naar de oppervlakte.
- Pijn was slechts een illusoire gewaarwording die zijn geest kon uitschakelen als dat nodig was, zei hij tegen zichzelf.
- Scherpende pijn in zijn rechterschouder
- Hij paste zijn positie in de stoel aan en voelde verse pijn over zijn buik schroeien
- Hij ramde zijn knie in mijn lies, schokgolven van doffe, misselijkmakende pijn diep in mijn buik zendend
- De Rus piepte van de pijn, liet zijn pistool vallen en hield zijn handen voor zijn verblinde ogen.
- Terwijl hij ineenkromp van de pijn, karateknipte Carver de achterkant van zijn nek
- Hij liet weer een lage grom horen, zich inspannend om overeind te blijven van de pijn
Spinnenbeten
De zwarte weduwspin is te herkennen aan een rode zandloper op zijn achterlijf. De aanvankelijke pijn is niet hevig, maar ernstige lokale pijn ontwikkelt zich snel. De pijn verspreidt zich geleidelijk over het hele lichaam en vestigt zich in de buik en de benen. Buikkrampen en toenemende misselijkheid, braken en huiduitslag kunnen optreden. Zwakte, beven, zweten en speekselen kunnen optreden. Anafylactische reacties kunnen optreden. De symptomen beginnen na enkele uren af te nemen en zijn meestal na een paar dagen verdwenen.
De bruine kluisspin is een kleine, lichtbruine spin die te herkennen is aan een donkerbruine viool op zijn rug. Er is geen pijn, of zo weinig pijn, dat een slachtoffer zich meestal niet bewust is van de beet. Binnen een paar uur ontstaat een pijnlijke rode plek met een gevlekt cyanotisch centrum. Necrose treedt niet bij alle beten op, maar meestal verschijnt er na 3 tot 4 dagen een stervormige, stevige plek met een dieppaarse verkleuring op de plaats van de beet. Na een week of twee wordt het gebied donker en mummieus. De randen scheiden zich en de korst valt eraf, waardoor een open zweer achterblijft. Een secundaire infectie en regionale gezwollen lymfeklieren worden gewoonlijk in dit stadium zichtbaar. Het belangrijkste kenmerk van de bruine-luizenbeet is een zweer die niet geneest maar weken of maanden aanhoudt. Naast de zweer is er vaak een systemische reactie die ernstig is en tot de dood kan leiden. De reacties (koorts, rillingen, gewrichtspijn, braken en gegeneraliseerde huiduitslag) komen vooral voor bij kinderen of verzwakte personen.
Tarantula’s zijn grote, harige spinnen die vooral in de tropen voorkomen. De meeste spinnen injecteren geen gif, maar sommige Zuid-Amerikaanse soorten wel. Bij een beet zijn pijn en bloeding zeker, en infectie is waarschijnlijk. Behandel een tarantula beet zoals elke open wond en probeer infectie te voorkomen. Als er vergiftigingsverschijnselen optreden, behandel dan als bij de beet van de zwarte weduwe spin.
Meer pijnlijke descriptoren:
37 manieren om een depressie te beschrijven
Hoe een ruzie te beschrijven
29 manieren om een hoofdpijn te beschrijven
Jacqui Murray is de auteur van het populaire Building a Midshipman
Volg mij