Reizen is een geweldige manier om andere culturen en denkwijzen te leren kennen. Hoewel de meeste van onze ontmoetingen met het rechtssysteem van een gastland meestal draaien om visa en douanekantoren, is er een veel bredere en onderliggende reeks wetten die de stroom van dagelijkse routines stuurt en de waarden en overtuigingen van een volk weerspiegelt.

Hier zijn 23 wetten uit de hele wereld die, hoewel misschien niet perfect, stappen in de goede richting zouden kunnen zijn om van de Verenigde Staten een betere plek om te wonen te maken.

De wet van Moeder Aarde

De Boliviaanse president Evo Morales heeft onlangs de wet van Moeder Aarde (Pachamama) en Integrale Ontwikkeling om goed te leven aangenomen, een baanbrekend stuk wetgeving dat de aarde en al haar bewoners herdefinieert als een levend systeem met rechten in plaats van een goed dat moet worden geëxploiteerd.

Gross National Happiness

Het Bruto Nationaal Geluk (GNH) van Bhutan is een geavanceerd enquête-instrument om het algemene welzijnsniveau van de bevolking te meten en breidt conventionele metingen van het Bruto Binnenlands Product (BBP) uit met niet-monetaire factoren zoals psychologisch welzijn, vitaliteit van de gemeenschap en milieukwaliteit. Voorgestelde beleidsmaatregelen in Bhutan moeten een GNH-beoordeling doorstaan die vergelijkbaar is met een milieueffectrapportage in de VS.

Wet inzake hernieuwbare energie

De Duitse Wet inzake hernieuwbare energie schrijft voor dat 80% van de energie in het land tegen 2050 uit hernieuwbare bronnen moet komen. Met nieuwe wind- en zonne-installaties en enorme investeringen in de revisie van het hele netwerk wordt een volledige omschakeling op hernieuwbare energie tegen 2050 nu een realistische doelstelling.

Climat Change Act

Het VK en Mexico zijn de eerste twee landen ter wereld die klimaatdoelstellingen voor de lange termijn in hun nationale wetgeving hebben opgenomen. De Britse Climate Change Act van 2008 schrijft voor dat de uitstoot van broeikasgassen tegen 2050 met 80% moet zijn teruggedrongen ten opzichte van 1990, samen met een reeks maatregelen om dit doel te bereiken. De onlangs aangenomen Mexicaanse wet voorziet in de oprichting van het Nationaal Instituut voor Ecologie en Klimaatverandering, een gecentraliseerd agentschap dat toezicht moet houden op de uitvoering van al zijn klimaatbeleid.

GMO-verbod

Terwijl ongeveer 90% van de Amerikaanse maïs, sojabonen en katoen momenteel worden geteeld op basis van genetisch gemodificeerde organismen (GGO) en 70% van alle Amerikaanse verwerkte voedingsmiddelen GGO-ingrediënten bevatten, heeft een groeiend aantal landen een gedeeltelijk of volledig verbod op GGO-zaden en -producten uitgevaardigd. Kenia en Peru zijn de nieuwste aanwinsten en voegen zich bij Rusland, een aantal EU-landen en Bolivia, dat een GGO-verbod in zijn Wet van Moeder Aarde heeft opgenomen. Japan, Australië, Nieuw-Zeeland, China, Saoedi-Arabië, Thailand, India, Chili en Zuid-Afrika hebben geen totaalverbod op de invoer of teelt van GGO-gewassen, maar ze vereisen wel etikettering voor voedingsmiddelen die GGO’s bevatten. Een recent volksinitiatief in Californië (Prop 37) dat GGO-etikettering zou hebben ingevoerd, mislukte met de kleinst mogelijke marge, maar het kan het begin zijn geweest van een groeiend bewustzijn rond deze kwestie.

Urban Agriculture Law

Toen de Sovjet-Unie in 1989 instortte, waardoor meer dan 50% van Cuba’s voedselimporten wegviel, moest het land zich bijna van de ene op de andere dag aanpassen aan het voeden van de eigen bevolking. De Cubaanse regering besefte de enorme kans op niet alleen een gezondere, maar ook een meer soevereine en efficiënte voedselvoorziening door een wet op de stadslandbouw in te voeren die het niet alleen legaal, maar ook vrij maakt om ongebruikte, openbare grond om te vormen tot voedselproductiepercelen.

Milieu-educatie

Landen over de hele wereld zijn gaan inzien dat het voor de toekomst van de planeet van groot belang is dat de jongste burgers worden voorgelicht over de waarde van milieubeheer. In Costa Rica is een van de pijlers van de uitgebreide milieuwetgeving de wet inzake milieubescherming in het lager en middelbaar onderwijs. In Nederland schrijft een fietsverordening voor dat kinderen zowel een schriftelijke als een rijtest moeten afleggen, die rond hun tiende door de politie worden afgenomen.

Fietswetten

Er zijn speciale verkeerswetten voor fietsers in Nederland. In het Nederlandse Masterplan Fiets uit 1999 staan deze verkeersregels beschreven, die bedoeld zijn om fietsen veiliger te maken en een groeiende fietscultuur te stimuleren. Zo wordt bij een aanrijding tussen een auto en een fietser automatisch de verzekering van de bestuurder aansprakelijk gesteld.

Huwelijk tussen personen van hetzelfde geslacht

Nederland, Zweden, Portugal, Mexico en Canada staan allemaal het huwelijk tussen personen van hetzelfde geslacht toe. Onlangs werd Argentinië het eerste land in Zuid-Amerika dat homoparen laat trouwen en kinderen laat adopteren, ondanks de overwegend katholieke bevolking.

Derde geslachtserkenning

Na een uitspraak van het Hooggerechtshof dat discriminatie op basis van seksuele geaardheid of genderidentiteit verbiedt, is Nepal onlangs begonnen met de uitvoering van zijn Derde Geslachtswet door burgerschapscertificaten uit te reiken aan mensen die niet als man of vrouw willen worden geïdentificeerd.

Automatische kiezersregistratie

Terwijl kiezersregistratie in de Verenigde Staten vrijwillig is en vaak leidt tot verwarring op de verkiezingsdag en een lage opkomst, hebben een aantal andere grote democratieën federale kiezerslijsten die personen automatisch registreren zodra ze 18 worden of staatsburger worden. In Canada bijvoorbeeld is 93% van de kiesgerechtigde burgers geregistreerd als kiezer, vergeleken met 68% in de VS. Ook in Frankrijk en Chili worden kiezers automatisch geregistreerd, waardoor de opkomst bij verkiezingen hoger is dan 90%.

Wetgeving inzake campagnefinanciering

Hoewel de Citizens United-beslissing van het Amerikaanse Hooggerechtshof de Amerikaanse verkiezingen vrijwel volledig heeft verkocht aan de hoogste bieder, hebben andere landen een strenge campagnewetgeving. Israël stelt een maximum aan het geld dat bij verkiezingen mag worden uitgegeven. Het Verenigd Koninkrijk verbiedt betaalde politieke advertenties en geeft partijen en kandidaten in plaats daarvan gratis zendtijd op de publieke televisie. In Frankrijk mag men pas twee weken voor de eerste stembusgang campagne voeren voor het presidentschap.

Verplicht stemmen

Tien landen, van Singapore tot de Democratische Republiek Congo, stellen een stemplicht in. In Australië bijvoorbeeld verplicht de Commonwealth Electoral Act van 1924 alle burgers boven de 18 om zich op de verkiezingsdag in het stemlokaal te melden en een stem uit te brengen. Om het stemmen te vergemakkelijken, worden verkiezingen op zaterdag gehouden en kunnen burgers in elk stemlokaal stemmen of hun stembiljetten per post opsturen.

Universele gezondheidszorg

Terwijl de goedkeuring van de Affordable Care Act de Verenigde Staten dichter bij het verstrekken van gezondheidszorgdekking aan al hun burgers bracht door de verplichte aankoop van particuliere verzekeringsplannen, hebben bijna alle andere ontwikkelde landen gemengde modellen die een universele basisdekking bieden via overheidsfondsen, aangevuld met particuliere betalingen via werkgevers of aanvullende verzekeringen.

De National Health Service van het Verenigd Koninkrijk is een goed voorbeeld van een volledig door de overheid gefinancierd en geëxploiteerd gezondheidszorgstelsel waarin iedereen gedekt is en de patiënten geen bemoeienis hebben met de financiële en administratieve aspecten van hun behandeling.

ouderschapsverlof

Op vier na hebben alle landen ter wereld een vorm van ouderschapsverlofbeleid dat werknemers die een baby verwachten in staat stelt een tijdlang thuis te blijven bij hun kind. Vietnam verleent zes maanden verlof tegen 100% van het loon. Estland, Hongarije en Spanje garanderen drie jaar onbetaald verlof.

In Canada kunnen ouders een jaar verlof delen tegen 55% van hun salaris. De VS is in het exclusieve gezelschap van Liberia, Swaziland en Papa Nieuw Guinea als de enige landen die ouders geen betaald verlof garanderen om voor hun pasgeboren kinderen te zorgen.

Verplichte betaalde vakantie

Terwijl de Amerikaanse wet geen betaalde vakantie voor werknemers voorschrijft, kent de arbeidswetgeving van de Europese Unie werknemers een minimum van vier weken betaalde vakantie per jaar toe, naast vakantiedagen, ziektedagen, zwangerschapsverlof en ander betaald verlof onder de Europese wetgeving. Vorig jaar oordeelde het Hof van Justitie van de EU zelfs dat “een werknemer die tijdens zijn jaarlijkse betaalde vakantie ongeschikt wordt, op een later tijdstip recht heeft op een vakantieperiode van dezelfde duur als die van zijn ziekteverlof.”

Flexibele werktijden

Nadat de werkdagen van de Amerikanen steeds langer en talrijker worden, hebben de arbeidswetten van de EU, zoals de eis dat het uurloon van deeltijdwerkers gelijk moet zijn aan dat van voltijdwerkers voor hetzelfde werk, ertoe geleid dat de productiviteitswinst van de werknemers is verschoven naar meer vrije tijd.

Europeanen werken nu slechts 80-85% van het aantal uren als Amerikanen, dankzij wetgeving zoals de Right to Request Law in het Verenigd Koninkrijk of de baanbrekende Working Hours Adjustment Act in Nederland, die werknemers in staat stelt hun werkuren te verminderen zonder de dreiging van verlies van hun baan, voordelen, promotiekansen en salaris.

Balanced budget amendment

De basiswetten van Duitsland, Spanje en Italië, alsmede de Zwitserse grondwet, vereisen allemaal dat de staat niet meer uitgeeft dan hij binnenkrijgt. De meeste staten van de VS hebben een begrotingsevenwicht, maar de federale regering kent dergelijke beperkingen niet.

Restoratief recht

Het herstelrecht is meer gericht op samenwerking dan op vergelding en vindt zijn oorsprong in inheemse culturen, van de Maori in Nieuw-Zeeland tot de First Nations in Noord-Amerika. De waarheids- en verzoeningscommissie die na de apartheid in Zuid-Afrika werd opgericht, gaf zowel daders als slachtoffers de kans om over hun ervaringen te vertellen en de wonden van het verleden te helen. In Noorwegen definieert de wet op de nationale bemiddelingsdienst strafbare feiten als conflicten, waardoor actoren in staat worden gesteld de door het vergrijp veroorzaakte schade te herstellen.

Strenge wapenwetten

Met zo’n 300 miljoen in omloop zijnde civiele vuurwapens en 20 keer het moordcijfer van alle andere westerse naties samen, maakt geen enkele andere ontwikkelde natie de toegang tot wapens zo gemakkelijk als de Verenigde Staten. Japan, het ontwikkelde land met de minste wapens en het op één na laagste moordcijfer ter wereld, heeft al sinds 1958 een wet die het bezit van vuurwapens verbiedt. Landen als Australië en het Verenigd Koninkrijk hebben het aantal doden door vuurwapens aanzienlijk zien dalen nadat ze in de jaren negentig strenge wetten hadden aangenomen na bloedbaden met vuurwapens.

Decriminalisering van marihuana

Terwijl Nederland, met zijn beroemde coffeeshops, het bekendst is om de decriminalisering van marihuana, kennen landen als Costa Rica, Ecuador, Kroatië, Tsjechië en Mexico allemaal een verschillende mate van tolerantie ten aanzien van het persoonlijk gebruik ervan. In Cambodja kan marihuana gemakkelijk worden gekocht en gerookt in openbare ruimtes zonder de dreiging van arrestatie.

Portugal is het eerste land ter wereld dat het gebruik van alle drugs decriminaliseert, waarbij drugsgebruikers worden behandeld als zieke mensen in plaats van criminelen. In de VS hebben de staten Washington en Colorado onlangs gestemd voor de legalisering van marihuana, maar het is nog steeds illegaal op federaal niveau.

Bierzuiverheidswet

Wat is uiteindelijk het nut van dit alles als je waardeloos bier drinkt? Het Duitse Reinheitsgebot (reinheidsgebod) dateert van 1516, toen het hertogdom Beieren bepaalde dat voor de productie van bier alleen water, gerst en hop mochten worden gebruikt.

Hoewel de voorlopige bierwet van 1993 het Reinheitsgebot enigszins uitbreidde om het gebruik van gist, tarwemout en rietsuiker in bepaalde bieren toe te staan, verwijzen de Duitsers nog steeds graag naar hun nationale drank als “Gerstensaft,” of gerstensap. Proost!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.