Recentelijk schreef ik een post met 10 Tips Voor Het Aankleden Van Je Sensitief Kind.
Nadat deze post was geschreven, vroegen we de special needs community op Facebook, Twitter en LinkedIn of zij nog meer tips hadden voor het aankleden van een sensitief kind.
Sensitieve volwassenen en ouders van sensitieve kinderen reageerden met hun ervaringen en aanbevelingen. Sommige volwassenen meldden dat hun kledinggevoeligheden nu veel beter beheersbaar zijn dan in hun kindertijd.
Alle reacties deelden de wens om onze kinderen te helpen comfortabele kleding te vinden en hun zintuiglijke tolerantie te vergroten. Dit zijn hun real-life oplossingen voor kledingovergevoeligheid.
Be Patient And Choose Your Battles
MB: “Soms helpt het als mensen een paar weken aan kleding worden blootgesteld voordat ze het moeten dragen. Het gewoon in de buurt hebben, het zien, ruiken, voelen moet misschien allemaal nog komen voordat ze het dragen.
Truien zijn een perfect voorbeeld. Ik kan een trui in de winkel geweldig vinden, en als ik hem eenmaal thuis heb en ga dragen, dan verandert alles en merk ik allerlei irritante dingen aan de trui. In de winkel was ik er helemaal weg van, maar in het echt kan ik hem niet dragen.”
Elizabeth: “Vergeet niet geduldig te zijn met de kinderen, want het is niet hun schuld en ze kunnen er niets aan doen.”
Kellie: “Mijn zoon is 7 en houdt niet van spijkerbroeken of ruw aanvoelende kleding. Track pants, t-shirts, enz. zijn zijn favoriet. Losse, slobberige shorts hebben zijn voorkeur en ondergoed aantrekken is nog steeds moeilijk. Ik moet hem er elke morgen aan herinneren of hij probeert het huis te verlaten zonder ondergoed aan. Kleding is altijd een probleem – en het eerste wat hij doet als hij thuiskomt van school is alles uittrekken! Hij begint in de auto zodra hij uit school komt, en tegen de tijd dat we thuis zijn (1 mijl afstand), is hij tot slechts een korte broek, en meestal zijn ze uit voordat hij het maakt naar zijn slaapkamer.
Vele weekends blijft hij het hele weekend naakt; maar dat is ons compromis – kleren voor school, uitgaan en als er mensen in huis zijn, en het is OK om naakt te zijn als we alleen zijn.”
Denise: “Mijn dochter is nu 20, en hoewel ze nog steeds dol is op oude, zachte, comfortabele kleren, heeft ze geleerd dat die kleren niet altijd gepast zijn. En hoewel ik soms wanhoopte dat ze nooit zou ophouden alleen maar joggingbroeken te willen dragen, besloot ze op een gegeven moment dat spijkerbroeken veel cooler waren, en dat is wat ze nu het grootste deel van de tijd draagt als ze in het openbaar is.
Mijn advies is: laat ze dragen wat ze willen, zolang het maar bedekt wat bedekt moet worden en schoon is! Er zijn te veel zaken waar je mee moet worstelen, en dit hoort daar niet bij!”
Proef en Fout
Erik: “Het gaat vooral om het uitproberen, want het ene kind wordt helemaal gek van denim, katoen of synthetische stof, het andere krijgt een pasvorm van zijde.”
Elizabeth: “Ik kan niets dragen dat mijn nek te strak raakt, zoals een t-shirt met ronde hals of een coltrui.”
Emily: “Ik was echt ziek van navy en zwarte coltruien, maar dat is wat hij droeg voor een tijdje – het hele jaar door. Misschien kun je een paar verschillende kleuren nemen om het te mixen.”
Dawn: “De dochter van mijn vriendin draagt spandex leggings en topjes onder haar kleren. Ik draag graag sokken die de enkel bedekken, omdat ik er niet tegen kan dat mijn schoenveters mijn enkel raken. Als ik t-shirts voor mijn zoon koop, let ik erop dat er geen borduursel op zit dat oncomfortabel kan zijn aan de onderkant. Hier zijn een paar artikelen die over sensorische kledingproblemen gaan, samen met wat strategieën.”
Tania: “Probeer kleding van bamboe – dat is heel zacht. Vermijd ook kleding met kleine gaatjes in de nek.”
3. VoorraadjeDavid: “Oordoppen van schuimrubber. Ik ga niet zonder de deur uit voor een film of concert!”
Becky: “Ik stel voor dat als je een kledingstuk hebt gevonden dat comfortabel zit, je ze in een halve maat koopt zodat je er een paar jaar mee vooruit kunt. Ik heb dit gedaan met een voorkeurspaar laarzen voor mijn dochter, 4 paar, elk een halve maat groter. Deze laars beperkte de ruzie voor 2 jaar!”
Collette: “Tot op de dag van vandaag wil mijn zoon (23) niets met lange mouwen dragen, behalve een jas, en we wonen in het noorden van Wisconsin. Ik stel voor alles zonder labels te dragen. We knippen tags en tags af, en toen hij jong was, droeg hij overal joggingbroeken en t-shirts.”
Debi: “FunandFunction.com heeft een GROTE lijn van zintuiglijke kleding die niet alleen geweldig voelt, maar er ook behoorlijk cool uitziet. T-shirts met ‘knuffels’, naadloze sokken, kleding zonder labels, enz. Voor de rest zijn de belangrijkste richtlijnen in mijn huis zacht, zacht materiaal, sweats, GEEN coltruien, GEEN ritsen, GEEN knopen, GEEN drukknopen, GEEN gespen… maar nu hij thuis les krijgt, hangt hij meer dan wat dan ook in zijn boxershort.”
Melinda: “Als ik een stijl vind die hij leuk vindt, ga ik terug en koop ik er meer in de volgende maat groter. Ondertussen werken we aan flexibiliteit voor gelegenheden waar die casual kleding niet gepast is, zoals bruiloften of begrafenissen.”
Get Rid Of Lumpy Socks
Mary: “Mijn zoon had een groot probleem met sokken. Ik heb de naadloze sokken van Striderite en die werken heel goed. Ze zijn duur, maar ze gaan lang mee!”
MB: “Ik draag ook al 20 jaar de World’s Softest Socks (dat is de naam van het merk!) Je kunt ze online vinden. Ik haat de zomer en kan moeilijk stoppen met sokken dragen.”
Elizabeth: “Ik moest strakke rechte, dunne sokken hebben, want als er oneffenheden in de sokken zaten, scheurde ik ze uit omdat ik het gevoel had dat ik uit mijn eigen huid kroop.”
Sandra: “Naadloze sokken: te vinden op diabetische websites. Kleding zonder labels: diverse kledingzaken. Gebruik een nadenknipper om tags te verwijderen.”
Wasmiddel en chemische overgevoeligheid
Emily: “Het vinden van een goed wasmiddel zonder geur en dat geen jeuk veroorzaakt/geen irritatie veroorzaakt, en geen wasverzachter en geen wasverzachter om pilling te voorkomen, helpt ook om zijn favoriete kleding na verloop van tijd hetzelfde te laten aanvoelen.”
Karen: “Mijn man krijgt elke keer uitslag als hij wordt blootgesteld aan geparfumeerde wasmiddelen, dus we gebruiken alleen wasmiddelen die vrij zijn van kleurstoffen en parfums. Hier geen wasverzachter of droogtrommeldoekjes, en we spoelen altijd extra uit om overtollig wasmiddel te verwijderen.”
Erik: “In sommige soorten denim zit chemisch spul dat me doet bloeden in mijn knieën en lendenen, dus ik moet voorzichtig zijn met strak zittende broeken.”
Werk aan het aankleedproces
Emily: “Proces kan belangrijk zijn. Toen hij jong was, kleedden we hem altijd in dezelfde volgorde aan: ondergoed, hemd, broek, enzovoort, in dezelfde kamer, als een ritueel, zodat het een voorspelbaar en comfortabel gebeuren werd.”
Tory: “Als je kind moeite heeft met het kruisen van de middellijn, experimenteer dan met het aantrekken van kleding beginnend met een favoriete kant van het lichaam: rechterarm, hoofd, linkerarm… soms maakt dat ook een verschil in tolerantie.”
Kleur en vormen
Erik: “Ik ben allergisch voor V-kragen omdat ik gewoon niet tegen de vorm kan. Maar tegelijkertijd doen te strakke ronde kragen me zwoegen.
Als kind waren er maar 2 kleuren mogelijk voor mijn kleren: donkerblauw en minder donkerblauw. Op een gegeven moment en tot vreugde van mijn ouders, kregen zwart, bruin en groen ook mijn voorkeur. Andere kleuren weigerde ik gewoon botweg te dragen.
Pas toen ik een jaar of 21 was, begon ik daar overheen te komen – ik raakte overspannen in een depressie, en toen kreeg ik het op de een of andere manier in mijn bewustzijn dat kleuren actief gebruikt konden worden, ook in kleding. En toen ik me dat realiseerde, tot volledig ongeloof en schrik van mijn ouders, was het eerste wat ik kocht deze grote brandweerwagen rode ski-jas.
En daarna begon ik ook gele schoenen te dragen, rode broeken, vaal of vurig groene, blauwe, gele en rode truien, omdat ik voelde dat die kleuren me hielpen om over mijn depressie heen te komen. Tussen haakjes, dit was in de jaren ’80 toen zulke kleuren helemaal in waren in de straatmode…Ik begin nog steeds zulke felle kleuren te dragen als ik voel dat ik bergafwaarts ga. Normaal draag ik donkere kleuren, maar de obsessieve keuze is er vanaf.”
Emily: “Glad, zacht, en grijs beschrijft zo’n beetje zijn garderobe. Jeans en tees, grijze hoodie – het hele jaar door.”
Emotie en Textuur
Erik: “Ik lijk een uitzondering te zijn in die zin dat ik absoluut hou van het gevoel van schapenwol op mijn blote huid. Zijde en satijn en zeer zachte synthetische stoffen zijn voor mij overweldigend, verslavend aantrekkelijk in hun zachtheid en beweging.
Als ik kleren van dat soort stof draag (hardloopkleding, sportkleren zijn van zeer zachte synthetische stof) moet ik erg oppassen dat ik niet ‘bevries’ en in mezelf verdwaal, in mijn beleving, in het alleen maar voelen van die stof op mijn huid. Als kind hebben mijn ouders me op die manier verschillende keren ‘verloren’.”
Elizabeth: “Als volwassene heb ik nog steeds zintuiglijke problemen, hoewel die nu heel klein zijn, maar het begon al vroeg in mijn leven. Ik haatte het dragen van jeans vanwege de ruwheid tegen mijn benen en de naden (zou ze nooit dragen).
Ik moest meestal 100% zacht katoen dragen en gaf de voorkeur aan jurken, zodat het niet zo plakkerig aan me zat. Hetzelfde geldt voor tags in shirts, ik liet mijn moeder ze uitknippen of het stiksel in de shirts breken om ze helemaal te verwijderen.
Als volwassene heb ik nog steeds een aantal van deze problemen. Ik zou zeggen: probeer de naadloze sokken, zachte katoenen shirts zonder labels, en zachte comfortabele elastische broekjes enz. Ik weet niet hoe oud je kind is, maar ik zou experimenteren om ze je te laten helpen met aankleden, zodat ze het gevoel hebben dat ze meer controle hebben over wat er gebeurt.
Dit kan helpen om zich veiliger te voelen en ze kunnen de tijd nemen. Ik weet dat het een heel akelig gevoel kan zijn als iets niet goed voelt op je huid/lichaam. Ik haat het nog steeds om op blote voeten te lopen, want als er ook maar een klein beetje zand op mijn voet zit, word ik helemaal gek.”
Zware, warme stoffen en kleding
MB: “Fleece is mijn reddende engel geweest. Fleece lakens zijn het antwoord op mijn gebeden. Lang ondergoed is goed om een beetje druk en consistentie te geven als het lekker koud is buiten.”
Erik: “Van jongs af aan en tot op de dag van vandaag heb ik verschillende problemen met kleding. Zware kleding geeft me een gevoel van veiligheid, van bescherming. Ik heb dus de neiging om steeds zwaardere kleding te dragen op momenten dat ik me onzeker voel in het leven of wanneer mijn zintuigen op ‘openen’ staan. Zware spijkerbroeken of zelfs leren broeken, zware legerlaarzen, zware leren jas, zwaar en ruw aanvoelende wollen trui, muts of mutsen – dat soort kleding.
Kleding die onvermijdelijk is om op mijn huid en lichaam te voelen, legt een zintuiglijk-bezettende laag tussen mij en de rest van de wereld. Ik heb dat nodig om gefocust te blijven, om niet overweldigd te worden door andere binnenkomende informatie, net zoals mensen persoonlijke muziek (mp3-speler en dergelijke) gebruiken om een beschermende cocon te hebben. Of net als een mobiele verzwaarde deken zoals je die ’s nachts in bed gebruikt.”
Karen: “Mijn zoon houdt niet van het gevoel van lucht op zijn armen of benen. Hij geeft de voorkeur aan lange mouwen en lange broeken het hele jaar door, en hij geeft de voorkeur aan truien of zware stoffen. Thuis houdt hij ervan om zich in een dikke fleece deken te wikkelen, zelfs in de zomer. Dat geeft hem een veilig gevoel.”
Wees op je hoede voor naden
Tory: “Ik geef de voorkeur aan pull-on kleding, allemaal met wat ze noemen franse afwerking op de naden zodat ze niet uitsteken. Of een onderhemd binnenstebuiten aan om de huid te beschermen tegen een shirt dat irriterende naden kan hebben. Ik was geïrriteerd door en allergisch voor zoveel dingen als een kind. Ik ben zoveel beter geworden. Uw kind zal dat ook. “
Emily: “Het aankleden van mijn zoontje was over het algemeen niet gemakkelijk, omdat hij zijn kleren net zo snel uittrok als ik ze aan kon trekken. Hij kon niets aan zijn voeten verdragen en was erg gevoelig voor kleding (en de wereld in het algemeen).
Bijna alles wat hij droeg toen hij klein was, was gebreid, zacht, of was eigenaardig maar sprak hem op de een of andere manier aan. Kleding die binnenstebuiten werd gedragen hielp, omdat de naden dan niet op zijn huid kwamen (sokken, onderbroeken/boxers, t-shirts, pyjama’s, sweaters, sweatshirts, enz). Hij is nu een tiener en hij geeft er nog steeds de voorkeur aan de naden naar buiten te dragen of kleding te vinden die binnenstebuiten zit.”
Melinda: “Mijn kind leeft in de C9-kledinglijn van Champion bij Target. Die hebben minimale naden.”
Erik: “Scherpe of prikkende naden kunnen me zo over de rand drijven dat ik meteen een nieuw kledingstuk verpest om het eruit te krijgen.”
A Sense Of Control
Erin: “Onze grootste was om hem zijn eigen kleren te laten uitzoeken en wat hij wilde dragen (we hadden problemen met naden en labels, plus hij geeft de voorkeur aan bepaalde soorten kleding boven andere). Dus als hij een broek van het type docker wil dragen in plaats van een spijkerbroek, dan moet dat maar. T-shirts en ondergoed zonder labels zijn een uitkomst. Ik trok altijd tags uit mijn eigen shirts.
Maar ik denk dat het grootste wat we als deel kunnen doen is niet vechten tegen de zintuiglijke dingen. Ik heb een kind dat zijn capuchon van zijn winterjas zelfs binnenshuis droeg, zijn haar of gezicht niet nat wilde maken, zijn haar niet kon laten knippen, enzovoort, en toen we het aan hem overgaven en hem er zoveel mogelijk controle over gaven, ging het beter met zijn tijd, niet met de onze.”
Lucy: “Toen hij jonger was, gaf onze zoon de voorkeur aan zweetbroeken met heel zacht fleece aan de binnenkant en naadloze sokken. Dus het werd een trainingsbroek en sokken!”
Kellie: “Hij heeft een hekel aan labels aan zijn kleren – we moeten ze er allemaal afknippen! We hebben veel, heel veel kleren, zodat hij zelf kan kiezen wat hij aan wil. We hebben geleerd dat dit de makkelijkste manier is met hem. Niet kosteneffectief – maar het geeft hem het gevoel dat hij alles onder controle heeft. Meestal laten we hem ook zijn eigen kleren uitzoeken om te kopen – zodat hij ze eerst kan voelen en beslissen of hij ze mooi vindt.
Maar terwijl hij van zijn comfortabele, losse kleding houdt, houdt hij er ook van om zich ‘leuk te kleden’ – zoals hij het noemt. Bij elke speciale gelegenheid komt hij de trap af in zijn geklede broek, een overhemd met lange mouwen, een vest en een stropdas!”