Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik ben dol op citaten. Soms kom je er een tegen die je precies raakt waar je geraakt moet worden. Hieronder staan er een paar die me de afgelopen jaren echt bijgebleven zijn en die me geholpen hebben de beslissing te nemen om eindelijk mijn baan op te zeggen. Dus, zonder verder oponthoud, hier zijn tien motiverende citaten om je baan op te zeggen en te werken om je beste leven te leiden. Enjoy.

10 MOTIVATIONELE QUIT YOUR JOB QUOTES

“En dan is er het gevaarlijkste risico van allemaal – het risico van het besteden van je leven niet doen wat je wilt op de weddenschap dat je jezelf de vrijheid kunt kopen om het later te doen.”

– Randy Kosimar, De monnik en het raadsel: The Education of a Silicon Valley Entrepreneur

Natuurlijk moeten we allemaal nu werken om er later de vruchten van te plukken. En ook al is morgen nooit beloofd, het is waarschijnlijk, dus we moeten nog steeds plannen maken en sparen voor de toekomst. Maar er is een evenwicht.

Toen ik eindelijk mijn kantoorbaan opzegde zonder plan, zeiden veel mensen tegen me hoe dapper ik was om zo’n risico te nemen.

Maar voor mij was dat niet echt het risico. In die baan blijven was het risico. Elke dag dat ik die baan had, nam ik in mijn ogen het grootste risico van allemaal. Ik riskeerde mijn kans om mijn leven te besteden aan de dingen die ik wil doen.

“Een bureau is een gevaarlijke plaats om de wereld te bekijken.”

– John le Carre

Ik hou van de ironie van dit citaat. We beschouwen het typische leven van elke morgen in een auto stappen, naar een school of een kantoorgebouw rijden, en de hele dag in een stoel zitten tot we weer naar huis rijden als een vrij “veilig” leven. Alles wat daarbuiten valt, zien we als gevaarlijk of onzeker.

Dit geldt vooral voor iemand als ik, die mijn baan opgaf om meer ruimte in mijn leven te maken voor reizen. Reizen is “gevaarlijk!” Mijn moeder (die een hekel heeft aan mijn liefde voor reizen) vindt het altijd leuk om me eraan te herinneren waarom ik om problemen vraag door te reizen, waarbij ze insinueert dat mijn vorige leven achter een bureau “veilig” is.”

Maar wat betekent gevaarlijk nu precies? Volgens Dictionary.com, betekent het “vol van gevaar of risico.” Hebben we net niet gelezen dat het grootste risico van allemaal is dat je je leven doorbrengt zonder te doen wat je wilt, met de weddenschap dat je de vrijheid kunt kopen om het later wel te doen? In dat geval klinkt het leven achter een bureau me nogal gevaarlijk in de oren!

“De meeste mensen zullen ongelukkigheid verkiezen boven onzekerheid.”

– Tim Ferriss, Four-Hour Work Week

De reactie die ik kreeg toen ik mijn baan opzegde, schokte me. Ik verwachtte dat niemand het zou begrijpen en dat sommigen zelfs boos zouden zijn. Maar ik kreeg eigenlijk verbazingwekkende steun. Veel van mijn collega’s zeiden dingen als “Goed van je”, “Ik ben blij voor je dat je weggaat” en “Ik ben jaloers; ik wil ook ontslag nemen!”

Het werd duidelijk dat degenen die deze opmerkingen maakten, ongelukkig waren in hun baan. Dus om mij ontslag te zien nemen en daarmee te laten zien dat ik ook ongelukkig was in mijn werk – dat begrepen ze en dat vonden ze ook.

Maar om terug te komen op de andere reactie die ik hierboven noemde – dat ik “zo dapper” was – het was duidelijk dat ze geen relatie hadden met de beslissing om daadwerkelijk te vertrekken – in ieder geval niet zonder dat er iets zekers op stapel stond. Met andere woorden, ze waren niet bereid om het ongelukkig zijn weg te nemen (ook al waren ze zich er volledig van bewust dat ze ongelukkig waren) in ruil voor onzekerheid.

Hoe zit het met jou? Geeft u misschien voorrang aan zekerheid boven geluk?

“‘Ooit’ is een ziekte die uw dromen met u meeneemt naar het graf.”

– Tim Ferriss, Four-Hour Work Week

Eerlijk gezegd is ‘ooit’ wensdenken. Het probleem met “ooit” is dat er geen enkele manier is om jezelf eraan te houden.

Je kunt nooit falen in het doen van iets door “ooit”. Omdat “ooit” altijd bestaat – zolang je leeft, dat is. Zie je, je kunt letterlijk alleen falen in iets te doen door “ooit” als je dood bent, op welk punt je natuurlijk niet eens meer kunt schelen dat je faalde.

Verander die dag in “op een dag.” Geef die “op een dag” dan een specifieke datum. (Anders is het nog steeds gewoon “ooit.”)

Nu kun je er tenminste in falen. Je kunt jezelf er nu dus op aanspreken.

“Menige verkeerde stap is gezet door stil te staan.”

– Tim Ferriss, Four-Hour Work Week

Het grootste deel van mijn leven ben ik een nogal risicomijdend persoon geweest. Ik haat het om fouten te maken, overanalyseer of ik ergens spijt van zal krijgen voordat ik het doe, en zoek meerdere bronnen van informatie voordat ik een beslissing neem.

Kortom; ik wil nooit de verkeerde stap zetten.

En ik heb gemerkt dat veel andere mensen ook zo zijn. Velen van ons geven er de voorkeur aan de tijd te laten verstrijken totdat we hebben besloten wat de perfecte, juiste stap is. We zijn bang dat we een verkeerde stap zetten.

Maar wat als we in al die tijd dat we stilstaan en nadenken over wat de juiste stap is, al een stap hadden kunnen zetten, hadden kunnen besluiten dat die verkeerd was, vervolgens terug hadden kunnen gaan, de juiste stap hadden kunnen zetten, en verder waren gegaan. We zouden dan waarschijnlijk veel sneller op onze bestemming aankomen!

“Vrijheid betekent verantwoordelijkheid. Daarom zijn de meeste mensen er bang voor.”

– George Bernard Shaw

Toen ik een kind was, adviseerde mijn vader me altijd dat ik een eigen bedrijf moest hebben als ik groot was. Hij zei: “Er is niets beter dan je eigen baas zijn.” (Voor de context, hij is niet zijn eigen baas).

Ik antwoordde altijd, “Nah, ik wil niet mijn eigen baas zijn. Dat is te eng! Ik heb veel liever dat iemand anders alle grote beslissingen neemt, me gewoon vertelt wat ik moet doen, en ik krijg een vast, regelmatig salaris.”

(Het is natuurlijk super ironisch dat ik uiteindelijk na ongeveer zestien maanden in het bedrijfsleven te hebben gewerkt, een totale draai van 180 graden maak.)

Zo zie je maar, als jong kind besefte ik al dat er een ruil bestond tussen gebrek aan verantwoordelijkheid en vrijheid.

Maar ik denk niet dat de meesten van ons zich dat ooit echt realiseren. Als we eenmaal “de echte wereld” ingaan, zijn we het er allemaal over eens dat we meer vrijheid over onze tijd willen hebben. Maar de waarheid is dat de meesten van ons afzien van die vrijheid die we beweren te willen en in plaats daarvan kiezen voor een gebrek aan totale verantwoordelijkheid.

– Mark Manson, The Subtle Art of Not Giving A F*ck

We hebben de neiging om vast te houden aan wat we kennen. Zelfs als wat we weten niet noodzakelijkerwijs zo geweldig is, hebben we de neiging om vast te houden aan “de duivel die we kennen boven de duivel die we niet kennen.” We volgen liever het pad dat al door anderen is genomen, omdat we al weten hoe het gaat. We hebben gezien hoe iedereen dit pad al heeft bewandeld, en we hebben gezien dat ze allemaal goed terecht zijn gekomen.

Met andere woorden, het heeft een laag risico op mislukking.

Wat helemaal prima is! Het is absoluut prima om een heel gewoon leven te willen leiden.

Maar waarom lijkt iedereen dan te dromen van een buitengewoon leven? Van immens “succes?” Van wilde en unieke ervaringen?

Er zijn geen hoge beloningen zonder hoge risico’s. En “als je altijd doet wat je altijd hebt gedaan, dan zul je altijd krijgen wat je altijd hebt gekregen.”

Als je iets anders wilt, iets buitengewoons, dan moet je het risico nemen om te falen. Er is geen groei binnen iemands comfortzone, want daar is geen mislukking.

– Mark Manson, The Subtle Art of Not Giving A F*ck

Wanneer we ons ellendig of ongelukkig voelen over een situatie, zien we dat gevoel automatisch als een slecht teken. We hebben duidelijk een verkeerde keuze gemaakt die ons in deze suboptimale situatie heeft gebracht. En niemand vindt het leuk om ongelijk te hebben.

Soms proberen we tegen het gevoel te vechten en dwingen we de suboptimale situatie om weer goed te voelen. We proberen het tijd te geven om te veranderen. We proberen het een beetje aan te passen. Andere keren accepteren we gewoon dat we een verkeerde keuze hebben gemaakt en dat we er nu niets aan kunnen doen behalve in ellende verder te ploeteren.

Negeer die ellende niet. Probeer het niet te maskeren of er doorheen te ploeteren. Dat gevoel dat je hebt gekregen is een teken dat er iets moet veranderen.

Ben dankbaar dat je dat gevoel hebt, want niet iedereen krijgt het.

Er zijn genoeg anderen in precies dezelfde suboptimale situatie die zich volmaakt tevreden voelen. Misschien beseffen ze niet dat hun sterke punten niet goed worden gebruikt. Misschien zien ze niet in dat ze als vanzelfsprekend worden beschouwd of dat er van hen wordt geprofiteerd. Misschien is het nog niet tot hen doorgedrongen dat ze hun dromen in de wacht zetten. En misschien beseffen ze dit alles pas als het te laat is.

Maar jij niet. Jij weet dat je je ellendig voelt, en die ellende is je kans om van koers te veranderen naar iets wat veel, veel beter voor je is. Iets waar je niet alleen maar genoegen mee neemt, alleen maar overleeft, maar juist floreert.

Zoals ze zeggen, “onwetendheid is een zegen.” En meer dan eens ben ik lichtelijk jaloers geweest op die mensen die in staat zijn de normale “Amerikaanse droom” van een leven te leiden met een gelukzalige onwetendheid van alle problemen die ik vond dat een bedrijf had.

Maar ik blijf mezelf eraan herinneren dat de ellende die ik in die situatie voelde, me de kans gaf om die te verlaten en te streven naar iets beters voor mezelf. En voor die kans moet ik dankbaar zijn.

“Mensen wachten de hele week op vrijdag, het hele jaar op de zomer, het hele leven op geluk.”

– Onbekend

Ik weet niet meer wie, maar ik herinner me dat een volwassene me als kind vertelde dat we nooit moesten zeggen: “Ik kan niet wachten tot ___.” Ze zeiden dat we daarmee in feite de tijd wegwuifden tussen nu en datgene waar we niet op kunnen wachten.

Om de een of andere reden is me dat altijd bijgebleven. Natuurlijk, ik zeg dingen als “Kan niet wachten om je te zien!” Maar ik let meestal op wanneer ik voel dat ik niet kan wachten tot iets groots voorbij is.

Dit is uiteindelijk wat leidde tot mijn openbaring dat corporate Amerika niets voor mij was.

Ik realiseerde me op een dag dat ik mezelf er in wezen op instelde om “mijn hele leven te wachten op geluk.” Ik was niet ongelukkig. Maar het drong tot me door dat ik mijn leven had geleefd op een vooraf gemaakt pad dat zich opbouwde naar een vage bestemming die mensen geluk noemden.

Ik haalde goede cijfers op de middelbare school om naar een goede universiteit te gaan. Ik ging naar de goede universiteit om een goede baan te krijgen. En nu ik die goede baan had, was het een beetje als… hmm, ok, wat nu? Ik heb niet het gevoel dat ik al ergens ben aangekomen. Juist, ik denk dat ik goed moet presteren om promotie te krijgen. Ok, wat nu? Nog beter presteren om weer promotie te krijgen? Oké, en daarna? Weer promotie?

Ik besefte opeens dat ik nooit ergens zou “aankomen”. Het was allemaal maar een wortel op een stokje!

We zeggen allemaal dat we “aanwezig willen zijn” of “in het moment willen leven.” Maar doen de meesten van ons dat eigenlijk wel? Ik weet dat ik dat absoluut niet deed in het bedrijfsleven. Ik was altijd te wachten tot de dag om te eindigen, voor het weekend te komen, voor mijn vakantie te beginnen. Ik verspilde het kostbare moment van mijn leven door voortdurend te wensen dat een punt in de toekomst sneller zou komen.

Doet u dat ook? Heb je merkt dat je bang voor maandag en wachten op vrijdag elke week? Zo ja, dan is dat misschien een teken dat er iets moet veranderen!

“Verspil je leven niet aan de droom van iemand anders. Probeer niet de mensen die je voorgingen te evenaren met uitsluiting van al het andere, door je te plooien in een vorm die niet past.”

– Tim Cook, Apple CEO, Stanford University 2019 Commencement Address

Just omdat iets werkt voor iemand anders – of zelfs voor 90% van alle anderen – betekent niet dat het voor jou werkt. Ik hield absoluut niet van corporate, maar dat betekent niet dat ik vind dat niemand voor een corporatie zou moeten werken. Misschien vinden sommige mensen het er geweldig! Ik ben gewoon niet een van die mensen.

In corporate, filterde ik wat ik zei en hoe ik het zei. Ik veinsde gretigheid om de olifant in de kamer te maskeren dat we er allemaal alleen maar waren voor een salaris aan het eind van de dag. Ik moest regelmatig handelen op basis van de perceptie van de werkelijkheid in tegenstelling tot de werkelijkheid zelf.

Ik plooide me absoluut in een vorm.

Maar voor anderen zou de bedrijfsvorm hen misschien passen als een handschoen! Ik merkte zeker degenen om me heen die hielden van de competitie van het opklimmen in de hiërarchie, of die bijna gilden van vreugde dat ze waren uitgekozen om laat te blijven (we werden niet betaald voor overwerk, let wel) voor het o zo belangrijke project.

Doe gewoon wat voor jou werkt. En vergeet niet dat het een proces van vallen en opstaan kan vergen om uit te vinden wat voor u werkt. Wees niet bang om misstappen te maken of van koers te veranderen. Het maakt allemaal deel uit van de reis die het leven heet!

WAT ZIJN JE THOUGHTS?

Ben je al klaar om die baan op te zeggen die je haat?! Zal je een van deze bewaren als achtergrondafbeelding voor je mobiele telefoon? Laat me weten welke citaten je aanspreken.

Heb ik er een paar gemist? Deel je favorieten hieronder – ik ben altijd op zoek naar meer goede citaten om me te blijven motiveren.

En als je genoten hebt van deze meer contemplatieve lectuur in tegenstelling tot mijn typische reisgidsen, vind je dit misschien ook leuk om te lezen over mijn lessen die ik een jaar na het stoppen met werken heb geleerd.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.