Ælla werd koning nadat Osberht (Osbryht) was afgezet. Het begin van zijn koningschap wordt traditioneel gedateerd op 862 of 863, maar bewijsmateriaal over de Northumbriaanse koninklijke chronologie is onbetrouwbaar vóór 867. Zijn regeerperiode kan pas in 866 zijn begonnen. Er is bijna niets bekend over Ælla’s regering; Symeon van Durham stelt dat Ælla landerijen in Billingham, Ileclif, Wigeclif, en Crece in beslag had genomen, die aan de kerk toebehoorden. Terwijl Ælla in de meeste bronnen wordt beschreven als een tiran en een onwettige koning, vermeldt één bron dat hij de broer van Osberht was.
Het Grote Heidense Leger, voornamelijk samengesteld uit Deense, Noorse en Friese Vikingen, landde medio 866 in Northumbria en had York op 21 november veroverd.
De daaropvolgende gebeurtenissen worden beschreven door historici als Symeon van Durham, Asser en Æthelweard in verslagen die slechts in detail verschillen. Volgens de Historia Regum Anglorum werd, na de invasie van de Denen, de eerdere “onenigheid” tussen Osberht en Ælla “weggenomen door de goddelijke raad” en andere edelen uit Northumbria. Osberht en Ælla “verenigden hun krachten en vormden een leger, en kwamen naar de stad York” op 21 maart 867. Een meerderheid van de “scheepslieden” (Vikingen) wekte de indruk te vluchten voor de naderende Northumbrians. “De christenen, die hun vlucht en angst zagen, vielen aan, maar ontdekten dat de Vikingen “de sterkere partij waren”. Omsingeld, vochten de Northumbrians “aan beide zijden met veel woestheid” totdat zowel Osberht als Ælla werden gedood. De overlevende Northumbrians “sloten vrede met de Denen”.
Hierna benoemden de Vikingen een marionettenkoning van Northumbria, genaamd Ecgberht. Volgens een Anglo-Normandische genealogie had Ælla een dochter genaamd Æthelthryth en was via haar de grootvader van Eadwulf van Bamburgh, “Koning van de Noord-Engelingen” die in 913 stierf.
De Angelsaksische Kroniek noemt geen namen van de Vikingleiders, maar vermeldt wel dat “Hingwar en Hubba” (waarschijnlijk Ivar en Ubba) later koning Edmund van East Anglia vermoordden. Ubba werd ook genoemd als een leider van het leger in Northumbria door Abbo van Fleury en in de Historia de Sancto Cuthberto. Symeon van Durham noemt de leiders van het Vikingleger als “Halfdene , Inguar , Hubba, Beicsecg, Guthrun, Oscytell , Amund, Sidroc en een andere hertog met dezelfde naam, Osbern, Frana en Harold.”